Τα περισσότερα δεν είναι καθόλου καινούργια. Είναι σχεδόν αειθαλή αιτήματα και παγιωμένες διαπιστώσεις, όμως το βάρος μιας ακόμη χρονιάς ορισμένα τα κάνει να μοιάζουν ως έσχατες ελπίδες, ο χρόνος στενεύει συνέχεια, τελειώνει, και ή τα αποδέχεσαι ή βιάζεσαι να προλάβεις να ζήσεις ένα μικρό κομμάτι από εκείνα που ονειρεύεσαι.

– Δεν είναι άλλοθι για τίποτα το ότι ζούμε σε έκτακτες συνθήκες. Ολες οι συνθήκες ήταν και είναι έκτακτες, κάθε μέρα είναι διαφορετική και οφείλεις να προσαρμόζεσαι άμεσα, να ζεις και όχι να κρύβεσαι πίσω από το «ελαφρυντικό» του αιφνιδιασμού. Κάποιοι σε δέκα μόνο μέρες προσαρμόστηκαν σε Παγκοσμίους Πολέμους.

– Ιδεολογία είναι μόνο ο τρόπος μας. Από αυτό κρινόμαστε και όχι από τις ανέξοδες μεγαλοστομίες για τον κόσμο που ονειρευόμαστε. Ο τρόπος σου να φτάσεις αυτόν τον κόσμο καθορίζει το ποιος είσαι τελικά, το τι είσαι.

– Γερνάμε, δεν μεγαλώνουμε απλώς. Οσο κι αν το γήρας πολλές φορές είναι απόφαση του μυαλού που την παίρνεις ή δεν την παίρνεις, υπάρχουν κάποιες απάλευτες αντικειμενικότητες που δεν μπορείς να τις νικήσεις. Ενα γέρικο κορμί που ονειρεύεται πρώτους έρωτες και πρωτόγνωρες ηδονές δεν πρέπει να είναι αντικείμενο χλευασμού σε μία κοινωνία που μυρίζει κορεκτίλα, αλλά μια λυπημένη κατάφαση της ζωής και του θανάτου. Στην ερώτηση «μέχρι πότε;» ή απάντηση είναι «μέχρι το τέλος» και δεν έχεις να δώσεις λογαριασμό σε κανέναν.

– Είμαστε φτιαγμένοι για να κοιτάμε τον ορίζοντα και λίγο πιο ψηλά από το μπόι μας. Κάποιος πρέπει να ονειρεύεται ακόμα το καλύτερο.

– Αποχαιρετάμε φίλους σε νοσοκομεία και νεκροταφεία και πολύ δικούς μας ανθρώπους. Λέμε πως δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ και λέμε αλήθεια, λέμε πως η ζωή μας δεν θα είναι ίδια χωρίς αυτούς και λέμε ψέματα.

– Μεγαλώνουμε παιδιά και κάθε μέρα που είναι υγιή και χαρούμενα είναι μία κερδισμένη μέρα. Ξέρουμε τι τα περιμένει κι αυτά, αλλά τουλάχιστον όχι τώρα, όχι σήμερα.

– Υπάρχει κρατημένο ένα μέρος στην κόλαση για όσους δεν νοιάστηκαν ποτέ για κανέναν. Αλλά στον παράδεισο δεν υπάρχει τίποτα αντίστοιχο για όσους νοιάστηκαν. Δεν έχει ανταμοιβή, κάπως αλλιώς κερδίζεις, δεν το έχω βρει ακόμα.

– Γίνονται πράγματα που νομίζεις ότι θα σπάσει το μυαλό σου. Μία βάρκα που αναποδογυρίζει στο Αιγαίο, πνίγονται τρίχρονα παιδιά και κάνουμε realpolitik είναι ο απόπατος του πολιτισμού μας.

– Τελικά πέρα από τα λόγια μας, ακόμα και πέρα από τις πράξεις μας εκείνο που θα μείνει από εμάς είναι το πώς κάναμε τους γύρω μας να νιώσουν. Θυμάμαι ανθρώπους και χαμογελάω, έτσι χωρίς λόγο.

– Η ζωή δεν είναι ούτε υπέροχη ούτε άθλια, είναι απλά η καλύτερη πρόταση που μας έγινε ποτέ.

– Μακάρι να αντέχουμε. Είναι και θέμα τύχης.

– Η ύπαρξη, η ευλογία του έρωτα είναι η μόνη απόδειξη που μπορεί κάποτε να με κάνει να πιστέψω στον Θεό. Στα υπόλοιπα δεν τα έχει πάει και πολύ καλά.