Ο σχεδόν «πρωτοχρονιάτικος», μίνι ανασχηματισμός της κυβέρνησης, είχε τον χαρακτήρα της διόρθωσης, δύο, σε συσκευασία του ενός, λαθών. Και αποτελεί μια, έστω και με εξάμηνη καθυστέρηση, αναγνώριση εκ μέρους του προέδρου της κυβερνήσεως ότι η «φαεινή» το λιγότερο έμπνευση, που είχε, της εφαρμογής του ποδοσφαιρικού rotation στον σχηματισμό ενός Υπουργικού Συμβουλίου, δεν ήταν και τόσο επιτυχημένη. Για να είμαι ακριβής δε, βασικά ούτε και για τον εισηγητή της στο ποδόσφαιρο, κ. Ιβάν Γιοβάνοβιτς, αποδείχθηκε επιτυχής: απόδειξη ότι και ο ίδιος απομακρύνθηκε από τον Παναθηναϊκό.
Ο κ. Κ. Μητσοτάκης φυσικά δεν κινδυνεύει με απόλυση από κανέναν, γιατί είχε τον περασμένο Ιούλιο την «εμπνευσμένη» ιδέα να χρίσει τον κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη υπουργό Υγείας και όχι υπουργό Προστασίας του Πολίτη, στον φυσικό του χώρο. Το υπουργείο στο οποίο δοκιμάστηκε τέσσερις φορές κατά το παρελθόν, όλες με θετικό πρόσημο. Ούτε γιατί προσέφυγε τώρα στην ασφαλή λύση «Χρυσοχοΐδης», μετά από δύο διαδοχικές απολύσεις υπουργών που είχαν βασικά επιτυχή θητεία στα πρότερα υπουργεία τους.
Ο κ. Νότης Μηταράκης ήταν ίσως ο καλύτερος υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής που είχε η χώρα τα τελευταία χρόνια, αλλά ο κ. Μητσοτάκης τον απέλυσε για λόγους που κανείς δεν κατάλαβε. Και που σίγουρα δεν έχουν να κάνουν με το ότι «πετάχτηκε» δύο μέρες στην Πάτμο, στην οικογένειά του, εν μέσω θέρους.
Και ο κ. Γιάννης Οικονόμου, που τον διαδέχθηκε, παρότι ως κυβερνητικός εκπρόσωπος ήταν επαρκής, βρέθηκε να υποδύεται τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, χωρίς να γνωρίζει ούτε τα βασικά. Πριν προλάβει καν να μάθει πόσες πόρτες διαθέτει το υπουργείο του, κλήθηκε να διαχειριστεί ένα έγκλημα οπαδικής βίας, αυτό της Νέας Φιλαδέλφειας, που προήλθε ως αποτέλεσμα της πλήρους αποδιοργάνωσης της ΕΛ.ΑΣ. Φυσικά δεν έκανε τίποτε. Και παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες του «εντός, εκτός και επί τα αυτά» πρωθυπουργικού ανιψιού Γρ. Δημητριάδη να τον στηρίξει, η απομάκρυνσή του από την κυβέρνηση κατέστη αναπόφευκτη, μετά και το δεύτερο έγκλημα οπαδικής βίας, αυτό στου Ρέντη, με θύμα έναν νεαρό αστυνομικό.
Η απομάκρυνση του κ. Οικονόμου από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, πλην του κ. Δημητριάδη, προφανώς δεν στενοχωρεί κανέναν. Μάλλον με στεναγμούς ανακούφισης έγινε δεκτή από την υπόλοιπη κυβέρνηση. Ειδικά, μετά την πανθομολογούμενη πλέον αδυναμία, τόσο του ίδιου όσο και του έτερου στο ίδιο υπουργείο, υφυπουργού Κ. Κατσαφάδου, να αποδώσουν κάποιο έργο. Ας σημειωθεί εν προκειμένω ότι για κάποιον λόγο, και αυτόν επίσης, είχε θέσει υπό την υψηλή του «σκέπη» ο κ. Δημητριάδης…
Με την εγκληματικότητα στα ύψη, την ανασύσταση της τρομοκρατίας που έκανε ήδη την απειλητική εμφάνισή της στην αυλή των ΜΑΤ, την εντεινόμενη εικόνα διάλυσης στην ΕΛ.ΑΣ. και την αδυναμία του πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στα καθήκοντά του ως υπουργού Προστασίας του Πολίτη, η επιστροφή σε αυτό του κ. Χρυσοχοΐδη φαντάζει ως «μάννα εξ ουρανού». Εχει μπροστά του να διαχειριστεί ένα βουνό προβλήματα…
Ομως το πολιτικό ερώτημα που ανακύπτει αβίαστα, είναι γιατί έπρεπε να προηγηθούν οι πειραματισμοί του rotation με τους κ.κ. Μηταράκη και Οικονόμου, και δεν τοποθετήθηκε εξ αρχής ο κ. Χρυσοχοΐδης σε αυτό. Αν και με υποθέσεις δεν γράφεται ιστορία, εύλογο είναι να υποθέσει κανείς ότι πιθανόν να είχαν αποφευχθεί πολλά από όσα μεσολάβησαν σε αυτό το εξάμηνο των πειραματισμών…