Κλεισμένοι πολλές φορές στον μικρόκοσμό μας, χάνουμε ως λαός τη μεγάλη εικόνα. Μας πιάνουν τα ευρωπαϊκά «μεγαλοπιασίματα» και ξεχνάμε πού βρισκόμαστε και τι ευκαιρίες δημιουργούνται. Οτι υπάρχει ένας βαλκανικός περίγυρος, που μας εντάσσει πλήρως στα σχέδια ανάπτυξης της περιοχής και λόγω του οικονομικού μας μεγέθους μπορούμε να έχουμε πρωταγωνιστικό ρόλο.
Την προηγούμενη Δευτέρα ο Σέρβος πρόεδρος Βούτσιτς απηύθυνε ανοιχτή έκκληση προς τις ελληνικές επιχειρήσεις να δουν ξανά επενδυτικά τη χώρα του. Είχε προσκαλέσει και ανταποκρίθηκαν 35 επιχειρήσεις που συμμετείχαν στην ελληνική αποστολή.
Η αφορμή ήταν η έκθεση EXPO 2027 που ανέλαβε η χώρα και πρέπει σε πολύ λίγο χρόνο να κάνει πολλά έργα. Ενας οικοδομικός οργασμός άνω των 19 δισ. ευρώ αναπτύσσεται στη Σερβία και οι ελληνικές επιχειρήσεις, εφόσον το επιθυμούν, μπορούν να λάβουν τη «μερίδα του λέοντος».
Ο σέρβος πρόεδρος προχώρησε ένα βήμα παρακάτω. Θυμήθηκε τα ελληνικά τραπεζικά μεγαλεία προηγούμενων δεκαετιών, ζητώντας την επιστροφή των ελληνικών πιστωτικών ιδρυμάτων για να χρηματοδοτήσουν τις πολλές επενδύσεις που αναπτύσσονται στη χώρα. Δεσμεύτηκε ότι θα αγοράζει φυσικό αέριο από την Ελλάδα (Ρεβυθούσα, Αλεξανδρούπολη), ζήτησε την ανάπτυξη καλύτερων διασυνδέσεων οδικών και σιδηροδρομικών προκειμένου να βρουν διέξοδο οι εξαγωγές τους στα λιμάνια της Θεσσαλονίκης και του Πειραιά.
Αποκάλυψε ότι η χώρα του θα παράγει από τον προσεχή Αύγουστο ηλεκτρικά αυτοκίνητα τα οποία χρειάζονται δίκτυα προκειμένου να διοχετευτούν στις αγορές και χώρους που μπορεί να νοικιάσει στα ελληνικά λιμάνια για να τα αποθηκεύει. Αυτοπροσκλήθηκε όμως και στα εγκαίνια του μετρό της Θεσσαλονίκης, γιατί σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουμε, το έργο αυτό είναι σημαντικό για όλα τα Βαλκάνια, προφανώς και για τους σέρβους τουρίστες που συρρέουν κάθε χρόνο στη Βόρεια Ελλάδα και αγαπάνε σαν δική τους τη χώρα μας.
Για τον σέρβο πρόεδρο, που έχει μάθει με τη χώρα του εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης να αντιμετωπίζει συνεχή προβλήματα, το μετρό της Θεσσαλονίκης, παρά τα προβλήματα στην κατασκευή του, είναι το μοντέλο που θέλει να αντιγράψει.
Δεν ξέρω πόσο συμμερίστηκαν οι Έλληνες που επισκέφθηκαν την προηγούμενη Δευτέρα το Βελιγράδι το όραμα και το πάθος του σέρβου πρόεδρου, αλλά για λίγο ήταν ωραία που ακούστηκε ότι μπορεί σε εύλογο χρονικό διάστημα να έχουμε στη διάθεσή μας έναν δρόμο που θα συνδέει τον Πειραιά και τη Θεσσαλονίκη με το Βελιγράδι, με κατάληξη το Σάλτσμπουργκ. Ή ακόμα περισσότερο έναν σιδηρόδρομο που θα ξεκινά από τη χώρα μας με κατάληξη τη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας. Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, οι βαλκάνιοι γείτονές μας έναν δρόμο ξανά προς την Ευρώπη μας προτείνουν, απλά μας ζητούν η νέα διαδρομή να περιλαμβάνει και αυτούς ως ενδιάμεσο σταθμό…
