Νίκος Φιλιππίδης

Οι οικονομίες συνδέονται πολλαπλώς. Οι δεσμοί είναι άρρηκτοι. Σε αυτό το περιβάλλον «δραπετεύοντας» μπορεί κανείς να ωφεληθεί μόνο για λίγο

Η επιστροφή της γερμανικής οικονομίας στη «ζωή» μπορεί να ξυπνήσει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα

Πλέον, στη φάση που βρισκόμαστε, το ζητούμενο δεν είναι να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Αυτό που χρειάζεται η οικονομία είναι πολλές δουλειές με καλύτερες αμοιβές, που θα διασφαλίζουν την κοινωνική συνοχή και την αγοραστική δύναμη.

Το πρόβλημα είναι ότι το «σπίτι μας καίγεται» αλλά το ευρωπαϊκό μεγάλο παζάρι για τα εξοπλιστικά ξεκινά με το πάσο του

Οι τράπεζες αποτελούν τους καλύτερους διαφημιστές της ανακάμψασας εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία, οι ίδιοι ωστόσο δείχνουν να μην την εμπιστεύονται.

Το πρόβλημα της ακρίβειας που φέρνουν θα «σκάσει» με βρόντο τους επόμενους μήνες και η περίπτωση της ακτοπλοΐας αποτελεί μόνο έναν από τους «ευγενείς» φόρους

Πολλοί αναγνωρίζουν τώρα στην Ευρώπη ότι υποτίμησαν την ιταλίδα πρωθυπουργό

Με τα τωρινά δεδομένα θα πρόκειται για ένα σημαντικό επίτευγμα αν συνεχίσουμε να υπεραποδίδουμε σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Αυτό θα είναι το ένα στοίχημα της επιχείρησης ανθεκτικότητας της ελληνικής οικονομίας. Το δεύτερο εξίσου σημαντικό, θα είναι το σφιχτό ταμείο.

Τα στοιχεία που υπάρχουν στις ΗΠΑ δείχνουν ότι τόσο τα τρόφιμα όσο και η ενέργεια αυξήθηκαν με ρυθμό υψηλότερο από τα γεωπολιτικά σοκ της δεκαετίας του 1970 και την περίοδο της πετρελαϊκής κρίσης. Αυτή ήταν μια ένδειξη.

Eπέλεξαν να «χαρατσώσουν» τους πελάτες τους στις ετήσιες ανανεώσεις συμβολαίων με διάφορες αιτιάσεις

Η χώρα έχει προχωρήσει. Εκσυγχρονίζεται όμως με τον ρυθμό της

Η κυβέρνηση καλείται να αποφασίσει εάν θα παραμείνουν ή όχι τα πλαφόν για ένα ακόμα εξάμηνο

Ελα όμως που οι «καταραμένες» οι αγορές ξέρουν

Προσαρμοσμένος στο νέο οικονομικό ευρωπαϊκό δόγμα της ετήσιας αύξησης των δαπανών

Έχουμε αναπτύξει με πρωτόγνωρο ρυθμό φωτοβολταϊκά και αιολικά, ικανά να εξηλεκτρίσουν όλη την οικονομία μας. Αυτά παράγουν φτηνή ενέργεια, η οποία για διάφορους λόγους καταλήγει να πληρώνεται πανάκριβα από τους πολίτες και τις επιχειρήσεις.

Το στοίχημα Χατζηδάκη με το αυστηρό χρονοδιάγραμμα - Θα το κερδίσει;

Αν ο πρωθυπουργός επιχειρούσε να το «σκαλίσει», όπως το κάνει με το ρεύμα, κάτι μπορεί να πετύχαινε

Η Ελλάδα γνωρίζει ότι το δικό της ταβάνι δαπανών μπορεί για το 2025 να είναι αυξημένο κατά 3% του ΑΕΠ σε σχέση με τις δαπάνες του 2024, αλλά μια απλή υπέρβαση κατά 10% αρκεί για να εισέλθει η χώρα σε δημοσιονομική επιτήρηση.

Τώρα το κράτος έρχεται ξανά να προκαλέσει μια ζημιά, χωρίς καμία λογική εξήγηση...

Μέχρι σήμερα η κυβέρνηση πίστευε ότι αν αύξανε τον κατώτατο μισθό, αυτόματα θα έσπρωχνε και τα μεγαλύτερα μισθολόγια υψηλότερα. Αυτό δεν έγινε.