Κακά τα ψέματα, η ελληνική Κεντροαριστερά έχει πρόβλημα στις Βρυξέλλες. Οχι για τα Σκόπια ή τις ευρωεκλογές.
Εχει πρόβλημα επειδή δεν κατάφερε εγκαίρως να αποτρέψει τον «εισοδισμό» του ΣΥΡΙΖΑ στον πολιτικό της χώρο.
Προφανώς είναι θύμα του παραδοσιακού ευρωπαϊκού καιροσκοπισμού που οδήγησε τον Τσίπρα ως «παρατηρητή» στις συσκέψεις των Σοσιαλιστών επειδή ο Φρανσουά Ολάντ ήθελε με κάποιον τρόπο να τον ανταμείψει για την κωλοτούμπα του 2015.
Είναι θύμα όμως και της δικής της αδυναμίας να μεταφέρει πειστικά στην Ευρώπη την υγειονομική ζώνη που έχει διαμορφώσει απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα.
Παράδειγμα. Στο Κίνημα Αλλαγής πληροφορήθηκαν προ μηνών ότι η Λούκα Κατσέλη τοποθετήθηκε σε κάποια επιτροπή του think tank των ευρωπαίων Σοσιαλδημοκρατών για τις ανισότητες.
«Τι δουλειά έχει αυτή εκεί;» αναρωτήθηκαν.
Αλλά όταν πήγαν να διαμαρτυρηθούν, διαπίστωσαν ότι η Κατσέλη είχε ξεμείνει στο think tank από την εποχή του… Παπανδρέου (ή περίπου) και ουδείς είχε ασχοληθεί από τότε να την εκδιώξει!
Και φυσικά την πάτησαν. Διότι τώρα την επιστρατεύει ο πρόεδρος των σοσιαλιστών και δημοκρατών ευρωβουλευτών Ούντο Μπούλμαν, σε κάποια εκδήλωση που θα γίνει τις επόμενες μέρες στην Αθήνα.
Για τους δικούς του στόχους, φυσικά.
Διότι ο Μπούλμαν (σύμφωνα με όσα είπε στο Ευρωκοινοβούλιο) φαίνεται να έχει σε εκτίμηση τον Τσίπρα και επιδιώκει, λέει, να φέρει κοντά το ΚΙΝΑΛ και το Ποτάμι (που μετέχουν στην ομάδα του) με τον ΣΥΡΙΖΑ (που δεν μετέχει). Εξ ου και η επιστράτευση της Κατσέλη!
Αν δεν απατώμαι, πρέπει να είναι ο πρώτος πρόεδρος Κοινοβουλευτικής Ομάδας παγκοσμίως που στήνει παγίδες στα μέλη της ομάδας που τον έχει πρόεδρο. Λες κι είναι δουλειά του ποιος θα πάει με ποιον.
Αλλά αυτό αφορά τον Μπούλμαν.
Την Κεντροαριστερά αφορά ότι οι εκπρόσωποί της στο Ευρωκοινοβούλιο, ΚΙΝΑΛ και Ποτάμι, καθώς και όποιοι άλλοι εμπλέκονται απέτυχαν έως τώρα να εμποδίσουν τον «εισοδισμό» του ΣΥΡΙΖΑ στον χώρο τους.
Και όσο πλησιάζουμε στις ευρωεκλογές, στην επανεκλογή και στην ανασύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αυτό θα μπορούσε να εξελιχθεί σε πρόβλημα.
Από την άλλη πλευρά βεβαίως, το πιθανότερο είναι ότι τη λύση θα δώσει ο έλληνας ψηφοφόρος και σε μερικούς μήνες κανένας δεν θα ασχολείται με τέτοια νταραβέρια. Ή με τέτοιες παγίδες.