Πρόσφατη έκθεση των Ηνωμένων Εθνών για τη βία στη Μιανμάρ: «Η πληροφορία ότι τα θύματα ήταν 10.000 είναι μάλλον υποτιμημένη. Χιλιάδες άνθρωποι δολοφονήθηκαν από σφαίρες, οι περισσότεροι ενώ προσπαθούσαν να διαφύγουν. Αλλοι κάηκαν ζωντανοί μέσα στα σπίτια τους. Βιασμοί και άλλες μορφές σεξουαλικής βίας ασκήθηκαν σε μαζική κλίμακα. Παιδιά δολοφονήθηκαν μπροστά στους γονείς τους. Το λιγότερο 392 χωριά καταστράφηκαν μερικά ή ολοκληρωτικά».
Τα Ηνωμένα Εθνη απαγγέλλουν προς τους στρατηγούς της Μιανμάρ τη (σπάνια) κατηγορία της γενοκτονίας και ζητούν να δικαστούν σε διεθνές δικαστήριο. Εν τω μεταξύ 700.000 πρόσφυγες έχουν καταφύγει στο Μπανγκλαντές και σε άλλα γειτονικά κράτη.
Ποιος ήταν ο λόγος που εξολοθρεύτηκαν τόσοι άμαχοι και απροστάτευτοι άνθρωποι; Απλό: ήταν μουσουλμάνοι (Ροχίνγκια) σε ένα βουδιστικό κράτος.
Τι ειρωνεία! Ο Βούδας, ένας ταπεινός μοναχός που ουδέποτε ισχυρίστηκε πως ήταν θεός, που δεν κήρυξε θρησκεία αλλά μόνο μια μέθοδο για να απαλύνει τον πόνο και την οδύνη της ανθρώπινης ύπαρξης, να γίνει αιτία τόσου φρικτού και απάνθρωπου διωγμού.
Διαβάζω το τελευταίο βιβλίο του ιστορικού Χάιντς Ρίχτερ (που μόλις κυκλοφόρησε στη Γερμανία) με τίτλο «Η Οθωμανική Αυτοκρατορία στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο». Εκεί ο Ρίχτερ διαφωτίζει για τη μεγάλη αλλαγή που έγινε στην Τουρκία τα τελευταία χρόνια της Αυτοκρατορίας. Οι Οθωμανοί, που σε όλη την ιστορία τους ήταν ανεκτικοί και ανοιχτοί σε όλα τα θρησκευτικά δόγματα, που έφεραν και εγκατέστησαν τους Σεφαραδίτες Εβραίους από την Ισπανία, που έδωσαν προνόμια και δυνατότητες στους Αρμένηδες και στους έλληνες εμπόρους, ξαφνικά με το κήρυγμα του πανισλαμισμού έγιναν φανατικοί τζιχαντιστές. Μεταφράζω: «Ο πόλεμος τον οποίο άσκησε η Οθωμανική Αυτοκρατορία στον Α’ Παγκόσμιο ήταν εντελώς διαφορετικός από τον αντίστοιχο στη Δυτική και την Ανατολική Ευρώπη. Ηταν ένα Τζιχάντ (ιερός πόλεμος)». Διαφορετικό από το αρχικό αραβικό Τζιχάντ που πολεμούσε όλους τους «άπιστους», εδώ αφορούσε ιδιαίτερες κατηγορίες απίστων που ζούσαν μέσα στην Αυτοκρατορία και ενοχλούσαν για διάφορους λόγους. Εστράφη κυρίως εναντίον των Αρμενίων και των Ελλήνων.
Η αρμενική γενοκτονία που εξαφάνισε με αποτρόπαιο τρόπο (πορείες θανάτου) ενάμισι εκατομμύριο ανθρώπους ήταν η πρώτη μεγάλη γενοκτονία του 20ού αιώνα. Ακολούθησε το Ολοκαύτωμα των Εβραίων από τους Ναζί που εξολόθρευσε 6 εκατομμύρια. Ενα μικρό ολοκαύτωμα ήταν και η Σρεμπρένιτσα –πολύ κοντά μας σε χώρο και σε χρόνο. Μόνο αμάρτημα των θυμάτων: ήταν μουσουλμάνοι. Αλλοι, ομόδοξοι, τους εκδικήθηκαν, ρίχνοντας τους Πύργους στη Νέα Υόρκη.
Και γιατί έγιναν όλα αυτά τα αποτρόπαια; Γιατί οι μεν πίστευαν άλλο θεό από τους δε. Μα οι θεοί είναι όλοι καλοί και κηρύσσουν την αγάπη, την καλοσύνη και τη φιλανθρωπία! Ναι, αλλά οι άνθρωποι είναι ατελείς και μοχθηροί και δεν έχουν πάντα τον Θεό τους. Ο χριστιανισμός, η θρησκεία της αγάπης, εξολόθρευσε μυριάδες ιθαγενείς για να προσηλυτίσει μερικές εκατοντάδες. Χριστιανοί έσφαξαν χιλιάδες χριστιανούς τη νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου. Θα έλεγε κανείς ότι, μαζί με τις ολοκληρωτικές ιδεολογίες, οι μονοθεϊστικές θρησκείες έχουν προκαλέσει τις περισσότερες θηριωδίες στην ιστορία της ανθρωπότητας. Θεοί αιμοβόροι! Και στη δική μας Εικονομαχία δολοφονήθηκαν «δεκάκις μύριοι» – εκατό χιλιάδες. (Πάλι χριστιανοί από χριστιανούς.)
Θρησκείες: «Οταν χίλιοι άνθρωποι πιστέψουν μια κατασκευασμένη ιστορία για έναν μήνα, αυτό είναι πλαστές ειδήσεις (fake news). Οταν ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι την πιστέψουν για χίλια χρόνια, πρόκειται για θρησκεία» (Yuval Noah Harari, «21 Lessons for the 21st Century», Νέα Υόρκη, 2018).
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
