Μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση αγνώστων λοιπών στοιχείων και αδιευκρίνιστων σκοπών μήνυσε έναν βουλευτή της ΝΔ επειδή χρησιμοποίησε σε ομιλία του τον όρο «Ελληνόπουλα».

Κατά την οργάνωση, ο όρος είναι ρατσιστικός και η χρήση του μπορεί να θεωρηθεί «ρητορική μίσους».

Ομολογώ ότι σηκώνω τα χέρια ψηλά.

Ενας υπουργός της κυβέρνησης κατηγορήθηκε ότι χρησιμοποιεί τον όρο «λαθρομετανάστες». Οι επικριτές του ισχυρίζονται ότι ο όρος είναι αδόκιμος, προσβλητικός και ακροδεξιός διότι «δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι».

Η αντίρρηση είναι καταφανώς αβάσιμη. Οι «λαθρέμποροι», οι «λαθρεπιβάτες», οι «λαθροκυνηγοί», οι «λαθραναγνώστες» είναι απολύτως δόκιμοι χαρακτηρισμοί που προφανώς αφορούν ανθρώπους.

Το «λαθραίο» δεν αναφέρεται στην ανθρώπινη ιδιότητά τους αλλά (σύμφωνα με το Λεξικό Μπαμπινιώτη) σε «αυτό που γίνεται κρυφά, με σκοπό να μην το δουν οι άλλοι, συνήθως εξαιτίας της παράνομης φύσης του».

Καλώς ή κακώς δηλαδή, στα ελληνικά όσοι μεταναστεύουν λαθραία μπορούν να ονομαστούν «λαθρομετανάστες».

Τι ενοχλεί ένα δόκιμος όρος που υπάρχει σε όλα τα λεξικά και πουθενά δεν χαρακτηρίζεται βρισιά ή προσβολή; Νομίζω ότι οι «λαθρομετανάστες» ενοχλούν για τον ίδιο λόγο που ενόχλησαν τα «Ελληνόπουλα».

Κατά τη γνώμη των ενοχλημένων, δεν υπάρχει λαθραία μετανάστευση (σύμφωνα με τον ορισμό Μπαμπινιώτη) διότι η μετανάστευση αποτελεί περίπου δικαίωμα. Αρα η άσκηση ενός δικαιώματος δεν μπορεί να θεωρηθεί παρανομία.

Ακριβώς όπως στο μυαλό τους ο όρος «Ελληνόπουλα» δεν θεωρείται θεμιτός προσδιορισμός επειδή ένας τέτοιος προσδιορισμός θα ξεχώριζε τα «Ελληνόπουλα» από τα άλλα παιδιά που κυκλοφορούν ανάμεσά μας.

Η πρώτη αντίδραση είναι ότι έχουμε να κάνουμε με αγράμματους – ούτε λεξικό δεν ανοίγουν!

Η δεύτερη ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μανιακούς οι οποίοι εξαντλούν τη μανία τους στις λέξεις, όταν οι λέξεις δεν υπηρετούν τη μανία τους. Είναι ένα τυπικό χαρακτηριστικό του φανατισμού.

Στην πραγματικότητα έχουμε έναν πόλεμο των λέξεων. Ο οποίος κρύβει μια ψευδαίσθηση: ότι την πραγματικότητα τη διαμορφώνει η εκφώνησή της. Τα πράγματα δηλαδή είναι όπως θέλουμε να τα λέμε.

Υπό κανονικές συνθήκες το ζήτημα θα μπορούσε να συζητηθεί ψύχραιμα, ακόμη και να βρούμε κάποιον κοινό τόπο.

Σε ακραίες περιπτώσεις (όπως με τα «Ελληνόπουλα» και τους «λαθρομετανάστες») θα ήταν ίσως χρησιμότερο να ζητηθεί και η βοήθεια της επιστήμης.

Ενδεχομένως και η φαρμακοληψία, αλλά αυτό ας μας το πουν καλύτερα οι γιατροί.