Είναι πολλά τα λεφτά που καθυστερεί να πληρώσει το Ελληνικό Δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα. Και αυξάνουν συνεχώς. Μαζί με τις επιστροφές φόρων ξεπερνούν τα 3,2 δισ. ευρώ και όλοι αναρωτιούνται γιατί. Πλέον συγκρίνονται με την περίοδο των άδειων ταμείων της περιόδου των μνημονίων. Τότε είχαν ξεπεράσει τα 8 και 9 δισ. αλλά υπήρχε ένα αντικειμενικό πρόβλημα, η χώρα δεν είχε γενικώς λεφτά και δεν μπορούσε να βρει τη στιγμή που δεν μπορούσε να δανειστεί. Αρα περίμενε τη δόση.
Ολο αυτό προκαλούσε μια αγωνία, μια δημόσια συζήτηση για το πώς θα αντιμετωπιστεί. Η συζήτηση αυτή κατέληξε μέρος των δόσεων να πηγαίνει υποχρεωτικά στη σταδιακή αποπληρωμή αυτών των ποσών με πλάνο συγκεκριμένο, ώστε κάποια στιγμή να μηδενιστούν, με στόχο να πάρει ανάσα η αγορά, καθώς αυτά τα λεφτά αποπληρώνουν οφειλές ιδιωτικών επιχειρήσεων, που απασχολούν εργαζομένους.
Το εντυπωσιακό είναι ότι ακόμα και στην καρδιά των μνημονίων λίγο πριν τις εκλογές του 2015, ο μηδενισμός τους είχε πλησιάσει να γίνει. Το ερώτημα οπότε είναι απλό. Πώς γίνεται να αφήνουμε να λείπουν τώρα, στο «ίσιωμα», τόσα λεφτά από την ιδιωτική οικονομία και να μην αντιδρά κανείς. Να μην εξηγεί κανείς γιατί συμβαίνει. Ποιος φταίει.
Για τα 138 εκατ. ευρώ μπορούμε να δεχθούμε ότι φταίνε οι 212.000 φορολογούμενοι, που δεν φρόντισαν να ενδιαφερθούν (ενδεχομένως δεν το ήξεραν) ότι δικαιούνται επιστροφή φόρου. Για τα υπόλοιπα 3,1 δισ. όμως τι ισχύει; Διαβάζοντας λίγο πιο προσεκτικά τα νούμερα, βγαίνουν και άλλες αντιφάσεις, με κορυφαία τις οφειλές των νοσοκομείων. Πώς γίνεται να χρωστούν προς τους προμηθευτές τους 344 εκατ. τον Δεκέμβριο του 2019 πριν την πανδημία, να αυξηθούν λογικά αλλά ήπια έναν χρόνο μετά τον Δεκέμβριο του 2020 στα 502 εκατ.
Να συνεχιστεί η άνοδος μόλις στα 606 εκατ. στην καρδιά της πανδημίας και των μεγάλων εξόδων του συστήματος υγείας τον Δεκέμβριο του 2021 και στα 907 εκατ. τον Δεκέμβριο του 2022. Δεν εξηγείται ωστόσο πώς οι ληξιπρόθεσμες οφειλές συνέχισαν να αυξάνουν τον Δεκέμβριο του 2023 στα 1,319 δισ. ευρώ, για να περιοριστούν στα 1,182 δισ. ευρώ τον περασμένο Ιούλιο. Επίσης θα πρέπει να δοθεί μια εξήγηση ποιοι είναι αυτοί οι φορείς της γενικής κυβέρνησης, του βαθέος κράτους, οι οποίοι μέσα σε έξι μήνες αύξησαν τις οφειλές τους προς τον ιδιωτικό τομέα στα 305 εκατ. ευρώ από 162 εκατ. ευρώ.
Την προηγούμενη δεκαετία, με το πρώτο σοκ της κατάρρευσης, τα χρηστά συναλλακτικά ήθη διερράγησαν σε εντυπωσιακό βαθμό στη χώρα. Τότε καταβλήθηκε μια προσπάθεια από όλους, και του κράτους συμπεριλαμβανομένου, προκειμένου να επιστρέψει μια κάποια ομαλότητα στην αγορά. Και αυτό επετεύχθη. Τώρα το κράτος έρχεται ξανά να προκαλέσει μια ζημιά, χωρίς καμία λογική εξήγηση…
