Εξερχόμενη από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, η προτεινόμενη από την κυβέρνηση για πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού Βασιλική Θάνου έκανε τη δήλωση ότι «κανείς δεν μπορεί να με βγάλει από τη θέση μου».
Με αυτή τη διαβεβαίωση προσπέρασε τις αντιρρήσεις της αντιπολίτευσης για τον διορισμό της.
Επί αυτού θυμήθηκα μια διδακτική ιστορία.
Οταν ήλθε στην εξουσία η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αντιπρόεδρος της ίδιας Επιτροπής Ανταγωνισμού ήταν ο Δημ. Λουκάς.
Προφανώς κανείς δεν μπορούσε να τον βγάλει από τη θέση του. Ο αντιπρόεδρος όμως είναι και σύζυγος της βουλευτίνας της ΝΔ Νίκης Κεραμέως.
Τον Ιανουάριο 2016 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εισήγαγε στη Βουλή μια διάταξη που έλεγε (περίπου) ότι μέλη της Επιτροπής Ανταγωνισμού δεν μπορούν να είναι σύζυγοι ή συγγενείς πρώτου και δευτέρου βαθμού πολιτικών προσώπων.
Η ΝΔ και η Κεραμέως διαμαρτυρήθηκαν ότι η διάταξη είναι καταφανώς φωτογραφική αφού δεν υπήρχε άλλο πολιτικό πρόσωπο με σύζυγο ή συγγενή στην Επιτροπή Ανταγωνισμού.
Παρ’ όλα αυτά, η διάταξη υπερψηφίστηκε από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και κατ’ εφαρμογή του νόμου ο Λουκάς αποχώρησε από την Επιτροπή.
Γιατί η ιστορία είναι διδακτική;
Για τον απλούστατο λόγο ότι σε ελάχιστους μήνες κάποια νέα κυβέρνηση μπορεί να φέρει στη Βουλή μια διάταξη που θα λέει ότι δεν επιτρέπεται να μετέχει στην Επιτροπή Ανταγωνισμού όποιος (-α) έχει διατελέσει σύμβουλος Πρωθυπουργού ή κάτι παρεμφερές.
Η διάταξη θα ψηφιστεί ασμένως από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και η νέα πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού θα συμμορφωθεί αναγκαστικά με τον νόμο.
Συνεπώς η πρώην Πρόεδρος του Αρείου Πάγος, που είναι έγκριτη νομικός, ξέρει ότι υπάρχει κάποιος που μπορεί να τη βγάλει από τη νέα θέση της.
Και αυτός είναι ο νόμος.
Προφανώς δεν γνωρίζω αν ο Κ. Μητσοτάκης είναι διατεθειμένος να ξεχάσει μετά τις εκλογές ότι έστειλε επιστολή προς την αρμόδια επίτροπο διαμαρτυρόμενος για τον διορισμό Θάνου.
Αλλά είμαι απολύτως βέβαιος ότι η μετεκλογική αντιπολίτευση αποκλείεται να αμφισβητήσει στη μετεκλογική πλειοψηφία το ίδιο δικαίωμα (και για το ίδιο ζητούμενο) που άσκησε και εκείνη στην υπόθεση Λουκά.
Γενικώς δηλαδή δεν πιστεύω να νομίζουν κάποιοι (όποιοι κι αν είναι…) ότι υπάρχει περίπτωση να αλλάξει η κυβέρνηση αλλά κάποια πράγματα να μείνουν ίδια.
