Από μικρός ήμουν κατά των «μετώπων». Με τρόμαζαν. Από κάποια στιγμή και πέρα, υποθέτω παράλληλα με την ενηλικίωσή μου, τα κάθε λογής «μέτωπα» που εμφανίζονταν με την ταχύτητα πυγολαμπίδας στο σκοτάδι άρχισαν να μου δημιουργούν αισθήματα αποστροφής. Ισως γιατί καταλάβαινες με την πρώτη, από την ανάγνωση της πρώτης παραγράφου ενός κειμένου του «μετώπου», ότι στην πραγματικότητα δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια σφραγίδα.
Μαζεύτηκαν πέντε, έφτιαξαν ένα «μέτωπο», το συνόδευσαν και με ένα κείμενο, μια ανακοίνωση, μια καταγγελία, και το άφησαν να υπάρχει. Για να μπορούν μετά να επαίρονται ότι υπάρχει κόσμος που τους ακολουθεί, που υιοθετεί τις επιδιώξεις ή τα λεγόμενά τους, στρατεύεται στον δικό τους σκοπό.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
