Το 2010 οι ελληνικές τράπεζες, παρά τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση που είχε προηγηθεί τη διετία 2007-2008, βρίσκονταν σε καλή κατάσταση. Το γεγονός ότι χρεοκόπησε το ελληνικό κράτος τις άφησε όμως χωρίς plan B. Ηταν σχεδόν αυτόματα ανέφικτο να μην τις οδηγήσει σε λύσεις εκτάκτου ανάγκης, προκειμένου να μην κλείσουν, γιατί τότε οι επιπτώσεις θα ήταν πολλαπλάσιες και μακράς διαρκείας. Οι λύσεις που αποφασίστηκαν περιελάμβαναν ζημιές για όλους – και τους μετόχους – πλην των καταθετών, και αυτό δεν ήταν εύκολο ούτε δεδομένο, όπως φάνηκε αργότερα με την περίπτωση της κατάρρευσης των κυπριακών τραπεζών. Μόνο η τελευταία ανακεφαλαιοποίηση του 2015 στοίχισε στους μετόχους των ελληνικών τραπεζών ζημιές πάνω από 33 δισ. ευρώ.
Αυτή η ζημιά γράφτηκε στο μυαλό των επενδυτών όλης της υφηλίου και δημιούργησε ένα «γκρίζο σύννεφο» πάνω από την καρδιά της ελληνικής οικονομίας, τον χρηματοπιστωτικό τομέα.
Αυτό το σύννεφο αρχίζει σιγά-σιγά να απομακρύνεται μετά την απόφαση της ευρωπαϊκής αρχής στη Φρανκφούρτη (SSM) για την καταβολή μερισμάτων από τις ελληνικές τράπεζες ύστερα από 16 χρόνια ξηρασίας.
Η χώρα την εβδομάδα που μας πέρασε έβαλε τέλος σε μια ακόμα μεγάλη εκκρεμότητα – όχι την τελευταία – της εποχής της χρεοκοπίας, η οποία στοίχειωνε έναν σημαντικό κλάδο της οικονομίας. Στον καπιταλισμό, στις επιχειρήσεις, για να επενδύσει κάποιος, όπως και να λέγεται, το βασικό του κριτήριο είναι η είσπραξη μερίσματος. Αυτός είναι ο πιο υγιής τρόπος επένδυσης σε μια μετοχή. Η επιστροφή των ελληνικών τραπεζών στην καταβολή μερισμάτων είναι ένα σημαντικό ορόσημο συνολικά για την ελληνική οικονομία. Δίνει ένα ισχυρό μήνυμα στους επενδυτές και ενισχύει την εμπιστοσύνη των καταθετών στην υγεία του τραπεζικού συστήματος.
Στη χώρα όμως του άκρατου λαϊκισμού και του ελλιπούς καπιταλισμού, υπάρχει ένα ακόμα σημαντικό βήμα να γίνει για την πλήρη τραπεζική ανάταση. Ο αναβαλλόμενος φόρος, μια λύση που συνόδευσε τις αποφάσεις της τελευταίας ανακεφαλαιοποίησης και βασίζεται στην «υπόσχεση» ότι θα μετράει στα εποπτικά τους κεφάλαια η μελλοντική φορολόγηση της κερδοφορίας τους, αρχίζει ήδη να δημιουργεί προβλήματα. Η αναλογία αναβαλλόμενου στα κεφάλαια των τραπεζών διαμορφώνεται στο 46% για τη Eurobank, στο 58% για την Εθνική Τράπεζα και την Alpha Bank και στο 76% για την Τράπεζα Πειραιώς. Ηδη κομμάτι τους πολιτικού λαϊκισμού λέει ανοιχτά ότι οι τράπεζες δεν πληρώνουν φόρους. Πιστεύει κανείς ότι αυτή η τάση δεν θα γενικευτεί; Μια καλή επένδυση για τις ίδιες και τους μετόχους τους, σε αυτή τη φάση που βρίσκεται το πολιτικό σύστημα, είναι να κάνουν πράξη αυτό που τις έχει καλέσει και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, ενισχύοντας τα κεφαλαιακά τους αποθέματα.
