Η ελαφρότητα με την οποία η Βουλή αντιμετώπισε την έναρξη της διαδικασίας για τη συνταγματική αναθεώρηση δεν χαρακτηρίστηκε μόνο από τις αναφορές στις προ 20ετίας δηλώσεις του αντιπροέδρου του Εδεσσαϊκού. Περιγράφηκε κατά τον πλέον ρεαλιστικό τρόπο και από τη, δίκην κολοκυθιάς, αριθμολογία σε σχέση με τα προς αναθεώρηση άρθρα του Συντάγματος. Οι διάλογοι των δύο αρχηγών των κομμάτων εξουσίας για το αν πρέπει να αναθεωρηθούν 27 ή 35 ή 54 άρθρα, κι αν αυτά στα οποία συμφωνούν οι δύο τους είναι 13 ή 16, ευτέλισε μια κορυφαία για το πολίτευμα νομοθετική διαδικασία, αυτήν της αναθεώρησης του συνταγματικού χάρτη της χώρας.
Και απέδειξε ότι το σημερινό πολιτικό προσωπικό είναι πολύ κατώτερο των περιστάσεων. Αφήνω κατά μέρος την αποτυχία του να πραγματοποιήσουν οι εκπρόσωποί του μια συζήτηση συναινετικού χαρακτήρα, όπως απαιτεί αυτή η διαδικασία. Οι βαρύτατες καταγγελίες που διατυπώθηκαν ένθεν κακείθεν δημιούργησαν την αίσθηση ότι επρόκειτο για μία ακόμη βαρετή συζήτηση ανταλλαγής κατηγοριών σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, και όχι για την εναρκτήρια συζήτηση της διαδικασίας για την αναθεώρηση.
Φυσικά έτσι όπως ξεκίνησε το πράγμα, η συζήτηση αυτή δεν θα οδηγηθεί πουθενά. Ή μάλλον θα οδηγήσει σε μια «κουτσή» και στρεβλή αναθεώρηση. Αλλωστε το μέλλον της προδιαγράφηκε την Τετάρτη στη Βουλή. Ο μεν Πρωθυπουργός αρνιόταν πεισματικά να δεχθεί προς συζήτηση οποιοδήποτε θέμα πρότεινε η αντιπολίτευση, η δε αντιπολίτευση τον κατηγορούσε ευθέως ότι προσβλέπει σε «συριζοποίηση» της αναθεώρησης του Συντάγματος.
Η κακή μέρα φαίνεται από το πρωί, λένε. Και η συζήτηση της περασμένης Τετάρτης κατέδειξε ότι όλα θα γίνουν στο πόδι. Οι ασφυκτικές χρονικά διαδικασίες που θέτει η κυβερνητική πλειοψηφία για την αναθεώρηση δεν επιτρέπουν, εκ των πραγμάτων, να γίνει σωστή δουλειά. Αντιθέτως, προοιωνίζεται προχειρότητες και πολύ πιθανόν και κομματικές σκοπιμότητες για να εξυπηρετήσει αφανή, επί του παρόντος, σχέδια της συμπολίτευσης.
Κρυπτόμενη πίσω από το έργο μιας επιτροπής που τάχα μου διενήργησε κοινωνικό διάλογο με αντικείμενο τις υπό αναθεώρηση διατάξεις του Συντάγματος, η κυβέρνηση θεωρεί ότι έχει εκπληρωθεί η συνταγματική επιταγή που προβλέπει μια βασανιστική προκαταρκτική διαδικασία με τη συμμετοχή όλων των κομμάτων της Βουλής, πριν καταλήξουν στις αναθεωρημένες διατάξεις που θα προταθούν στο Κοινοβούλιο προς ψήφιση.
Εδώ, όπως και με πολλά άλλα πράγματα που συμβαίνουν επί ΣΥΡΙΖΑ, όλα μοιάζουν να γίνονται στο πόδι. Ναι, αλλά αυτή δεν είναι λειτουργία σοβαρού κράτους. Είναι λειτουργία ενός κράτους-οπερέτα…
