Είναι «νόμος της αγοράς», αλλά έχει και στοιχεία από τον νόμο του Μέρφι: Οταν θέλεις, ως κράτος, να προσελκύσεις σοβαρούς και μεγάλους ξένους επενδυτές, δεν κρύβεις τα λάθη σου ή την αβελτηρία σου κάτω από το χαλί. Γιατί, πολύ απλά, εκεί είναι που θα ψάξουν πρώτα οι ενδιαφερόμενοι.
Οταν δε, ως κράτος πάλι, έχεις αναγάγει έναν διαγωνισμό για καζίνα σε θεμελιώδη προϋπόθεση για ένα από τα μεγαλύτερα επενδυτικά projects στην Ευρώπη, της τάξης των 5 δισ. ευρώ, δεν θα πρέπει να αφήνεις «σκελετούς στην ντουλάπα σου», όπως λένε και οι Αγγλοσάξονες.
Μια «βόμβα», λοιπόν, που απειλεί την επιτυχία του διαγωνισμού για το Καζίνο Ελληνικού δεν είναι ούτε το γενικώς προβληματικό επενδυτικό κλίμα στη χώρα, ούτε η δύσκολη κατάσταση της αγοράς των καζίνων, ούτε το αυστηρό θεσμικό πλαίσιο. Είναι η περίπτωση… του Καζίνου Λουτρακίου!
Για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, η αποκάλυψη ότι εδώ και πολύ καιρό το Καζίνο Λουτρακίου αφέθηκε ανενόχλητο να… διαπρέπει στον εξευτελισμό κρατικών υπηρεσιών και λοιπών ελεγκτικών και εισπρακτικών μηχανισμών είναι φυσικά εξοργιστική, αλλά είναι λίγο-πολύ και γνωστή.
Για τους ξένους επενδυτές όμως, που σκανάρουν την αγορά εν όψει του διαγωνισμού για το Καζίνο Ελληνικού μέσω εξειδικευμένων εταιρειών, είναι μάλλον σοκαριστική. Ξεπερνά τη λογική τους το πώς είναι δυνατόν να επιτρέπεται να υπάρχει μια τέτοια κραυγαλέα περίπτωση κατάφωρης παραβίασης νόμων και κανονισμών και στρέβλωσης της αγοράς λίγα χιλιόμετρα μακριά από εκεί όπου η ελληνική κυβέρνηση τους ζητεί να επενδύσουν 400-500 εκατ. ευρώ!
Δεν χρειάστηκε και πολύ – για να επιστρέψουμε στο «χαλί» και στις «ντουλάπες» που λέγαμε προηγουμένως – να εντοπιστεί η μεγάλη αυτή «λούμπα», κατά το νεοελληνικώς λεγόμενο. Ακόμα και αν στο teaser της ΕΕΕΠ για τον διαγωνισμό του Ελληνικού, στο κεφάλαιο για τον ανταγωνισμό, υπήρχε μια (υπερ)βολικά minimal αναφορά, ότι σε «απόσταση 90 χλμ. λειτουργεί το Casino Loutraki» (σε αντίθεση με τις λεπτομερέστατες αναφορές για τη μετεγκατάσταση του Καζίνου της Πάρνηθας), η διερεύνηση από τα «λαγωνικά» των ενδιαφερόμενων επενδυτών ήταν θέμα χρόνου.
Αλλωστε, όπως παραδέχθηκε δημοσίως ο εκπρόσωπός του Καζίνου Λουτρακίου κ. Ν. Ρεμαντάς ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου Λουτρακίου και ταυτοχρόνως και του «συνεταίρου» του στην κοινοπραξία του Καζίνου, του Δήμου Λουτρακίου, το Καζίνο όχι μόνο δεν εκπληρώνει βασικές υποχρεώσεις του από την υπαγωγή στο άρθρο 106Β, πέρυσι, αλλά στο μεταξύ έχει φορτώσει το ΙΚΑ με άλλα 22 εκατ. ευρώ νέα χρέη!
Τούτο, παρά το γεγονός ότι με το άρθρο 106Β «κούρεψε» περίπου 80 εκατ. ευρώ χρέη και τα εναπομείναντα τα έχει ρυθμίσει άτοκα για 15 χρόνια, μεταξύ αυτών και 26 εκατ. ευρώ χρέη σε Εφορία και Ταμεία.
Μάλιστα, όταν ένας εκ των scouter των επενδυτών εύλογα αναρωτήθηκε για το τι κάνει το Καζίνο με τα χρήματα που δεν πληρώνει στο ΙΚΑ, βρήκε έτοιμη απάντηση, πάλι από τον ίδιο: πληρώνει 1,7 εκατ. ευρώ για να αγοράσει νέους «κουλοχέρηδες»!
Συμπέρασμα; Αυτός που προσκαλείται να επενδύσει εκατοντάδες εκατ. ευρώ θα έχει «δίπλα» του έναν ανεξέλεγκτο «ανταγωνιστή», ο οποίος θα λειτουργεί σε βάρος του Δημοσίου και των άλλων επιχειρήσεων της αγοράς και θα εκμεταλλεύεται παρασιτικά το σκηνικό α λα Wild West που έχει στήσει με την ανοχή κάθε αρμόδιας Αρχής;
Ολα αυτά ίσως να φαντάζουν ελκυστικά μόνο σε επιτήδειους, υπό την έννοια ότι θα σκεφθούν πως ενδεχομένως θα μπορούσαν να κάνουν τα ίδια αν έρθουν στην Ελλάδα. Στις σοβαρές πολυεθνικές της παγκόσμιας αγοράς τυχερών παιχνιδιών, όμως, δίνουν την εντύπωση τριτοκοσμικών καταστάσεων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, όπως μαθαίνουμε, φράσεις του τύπου «rogue player», «unbelievable case», «deal braker» για την περίπτωση του Καζίνου Λουτρακίου χρησιμοποιήθηκαν πολύ στις… ελληνικού ενδιαφέροντος συζητήσεις που έλαβαν χώρα την περασμένη εβδομάδα στο πλαίσιο της έκθεσης «Global Gaming Expo» στο Las Vegas.
Τέτοιοι χαρακτηρισμοί, κατά κανόνα, πάντα χτυπούν «καμπάνες συναγερμού» στην επενδυτική κοινότητα.
Το θέμα είναι αν τις ακούει κανείς από αυτούς που έχουν εναποθέσει τόσο πολλά, τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό «κεφάλαιο», στον επικείμενο διαγωνισμό και το αν θα κινητοποιηθούν όσο υπάρχει ακόμα χρόνος.
Σε λίγο θα είναι πολύ αργά…
