Παρατηρώ εδώ και ημέρες, και με αφορμή αυτές τις «γκρίζες» ζώνες που υφίστανται αναφορικά με τα επαγγελματικά και τα οικονομικά του προέδρου Κασσελάκη, μια επίμονη προσπάθεια του Μεγάρου Μαξίμου να τον κρατήσει στον αφρό. Οχι της θάλασσας, εκεί όπου δραστηριοποιούνται τα… αστακοκαΐκια του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά της επικαιρότητας.

Διότι δεν είναι μόνο το ατέλειωτο πινγκ πονγκ δηλώσεων και αντιδηλώσεων που αντάλλαξαν στη διάρκεια της εβδομάδας. Είναι και οι συνεχείς αναφορές/επιθέσεις από το κυβερνητικό στρατόπεδο (του Πρωθυπουργού συμπεριλαμβανομένου) κατά του κ. Στ. Κασσελάκη, οι οποίες του δίνουν την ευκαιρία να αντεπιτεθεί, με χιούμορ κακής ποιότητας και χωρίς σοβαρά στοιχεία.

Το σκηνικό συνοδεύεται από μια ενδιαφέρουσα εικόνα στα μέσα ενημέρωσης που ελέγχει απολύτως το Μέγαρο Μαξίμου: γίνονται συνεχείς αναφορές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εξισορροπήσει τη φάση της αποσάθρωσής του, ότι έχει ανακοπεί το κύμα της αποχώρησης μελών και στελεχών, ότι γενικώς ανακάμπτει.

Κι από κοντά η  πλήρης, εμπεριστατωμένη και με… ανατριχιαστικές λεπτομέρειες κάλυψη των επικοινωνιακών τρικ που κάθε φορά μετέρχεται ο πρόεδρος Κασσελάκης, σε βαθμό πλέον προκλητικό: «Ο Κασσελάκης τρώει σουβλάκια», «απόδραση Κασσελάκη σε πολυτελές resort στην Αρκαδία», «ο Κασσελάκης κάνει Τσικνοπέμπτη στην Τρίπολη, τρώγοντας παϊδάκια στον δρόμο», «ο Κασσελάκης πάει κινηματογράφο», ο Κασσελάκης το ένα, ο Κασσελάκης το άλλο – συνεχώς κατακλύζεται η επικαιρότητα από κάτι που κάνει ο Κασσελάκης. Και το οποίο συνήθως ανήκει στην κατηγορία του lifestyle, είναι ανούσιο και άσχετο με την πολιτική…

Σε ένα δεύτερο επίπεδο, παρατηρώ ότι έχει σχεδόν εξαφανιστεί από την επικαιρότητα ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ Νίκος Ανδρουλάκης και ό,τι δηλώνει ή επιχειρεί. Οι μόνες αναφορές στο ΠαΣοΚ έχουν να κάνουν είτε με τις δήθεν φοβερές κρίσεις εσωστρέφειας (επειδή, ας πούμε, δύο βουλευτές διατύπωσαν ενστάσεις για την καταψήφιση του νομοσχεδίου για τα μη κρατικά πανεπιστήμια), είτε με ευρήματα δημοσκοπήσεων (ορισμένες να τις κάνει ο Θεός… δημοσκοπήσεις) σύμφωνα με τα οποία  το ΠαΣοΚ δίνει πλέον μάχη για τη δεύτερη θέση, διότι ανεβαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ!!

Και πως αυτό, το «δίνει μάχη», συνιστά σοβαρό πρόβλημα για τον κ. Ανδρουλάκη, ο οποίος δεν καταφέρνει να οδηγήσει υπό την εμπνευσμένη ηγεσία του το ΠαΣοΚ μπροστά ώστε να ξεφύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ και να καταλάβει από τώρα, πριν στηθούν οι κάλπες του Ιουνίου, τη θέση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Μαζί με όλα αυτά δε, υπάρχουν και τα γνωστά «συνοδευτικά», του είδους «ο Ανδρουλάκης δεν μπορεί», «ο Ανδρουλάκης δεν κάνει τίποτε», «ο Ανδρουλάκης δεν το ‘χει», «ο Ανδρουλάκης κάτω και από τον Κουτσούμπα σε δημοφιλία» κ.λπ. κ.λπ. Εως και το απίθανο, ότι θα τεθεί θέμα ηγεσίας στο ΠαΣοΚ αν στις ευρωεκλογές δεν καταφέρει να κερδίσει ένα υψηλό ποσοστό, δημοσιεύθηκε κάπου!..

Επειδή λοιπόν τίποτα δεν είναι τυχαίο, αντιθέτως όλα είναι στη βάση ενός σχεδιασμού, τι εκτιμώ; Πως το Μέγαρο Μαξίμου επιδιώκει συνειδητά, μεθοδευμένα και στη βάση μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής να «κοντύνει» πρωτίστως το ΠαΣοΚ. Και με δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να ξεφύγει από την περιοχή του 10%-12% να μείνουν και οι δύο χαμηλά, τόσο ώστε να συνεχιστεί απερίσπαστη η κυριαρχία Μητσοτάκη.

Εχει όμως τεθεί θέμα για την επικυριαρχία του Κ. Μητσοτάκη στο πολιτικό σκηνικό; Οχι, δεν έχει τεθεί. Αλλά τίποτε δεν αποκλείει ότι αυτό μπορεί να συμβεί μετά τις εκλογές του Ιουνίου. Αν οι απώλειες, εξαιτίας της φυσιολογικής φθοράς που έχει επιφέρει στην κυβέρνηση η παρατεταμένη ακρίβεια, η εγκληματικότητα, αλλά και πολιτικές επιλογές όπως ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών, είναι τέτοιας έκτασης που θα κλονίσουν το θηριώδες 41%, του περσινού Ιουνίου, ενδεχομένως να ανοίξουν δρόμοι που σήμερα δεν είναι ορατοί. Οπως για παράδειγμα να θελήσει ο Πρωθυπουργός να ανανεώσει ως τις αρχές του 2025, εντός δηλαδή του 18μήνου από τις προηγούμενες εκλογές, τη λαϊκή εντολή. Για μια καθαρή 4ετία ως το 2029 πλέον, και με την αντιπολίτευση όπως πάντα, στα τάρταρα…