Δεν είναι και μάθημα πολιτικής επιστήμης, είναι όμως οπωσδήποτε πολιτικής επικοινωνίας. «Στην πολιτική», λέει το αξίωμα, «υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται και πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται». Οπως; Οπως ένας ανασχηματισμός.
Εγινε χωρίς να ειπωθεί καν ότι ήταν τέτοιος – η κυβέρνηση προτιμά τον πιο ήπιο όρο «διορθωτικές κινήσεις». Αλλά και έγινε χωρίς να ειπωθεί ότι στο κυβερνητικό corpus κυκλοφορούσε ένας μικρός ελέφαντας. Ο οποίος, όσο μικρός και αν είναι, καταλαμβάνει πάντα τόσο χώρο στο δωμάτιο ώστε να δημιουργεί ένα μεγάλο πρόβλημα. Και το τελευταίο μεγάλο πρόβλημα αυτής της κυβέρνησης είναι η ασφάλεια.
Ετσι, και από το πρώτο κιόλας εξάμηνο της δεύτερης θητείας της κυβέρνησης Μητσοτάκη, προέκυψε μια «λέξη από Α» – κάτι σαν την F word που δεν είναι σωστό να λέμε. Ενας νέος υπουργός Προστασίας του Πολίτη και συγχρόνως τόσο παλιός στο υπουργείο της Κατεχάκη ώστε δεν θα προκαλούσε σε κανέναν εντύπωση εάν αφυπηρετούσε μια μέρα με σήμα, πηλήκιο και γαλόνια. Αλλά και ένα μικρό ντόμινο που επανέφερε έναν άλλο γνώριμο του χώρου στο βαρύ χαρτοφυλάκιο της Υγείας.
Στην πραγματικότητα, με τη «λέξη από Α» κηρύχθηκε το τέλος του κυβερνητικού rotation. Δεν ειπώθηκε ούτε αυτό επειδή η παραδοχή θα συνιστούσε ακόμη μια ομολογία αποτυχίας. Το rotation ήταν μια κακή ιδέα που εκτελέστηκε ακόμη χειρότερα. Οχι τόσο επειδή είναι άλλη η στολή του αστυνομικού και άλλη η ρόμπα του γιατρού που φορέθηκε πριν από έξι μήνες στον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη για να θεραπεύσει τον μεγάλο ασθενή του κράτους. Οσο επειδή το σήμα της Αστυνομίας παραδόθηκε σε κάποιον που έβλεπε τους χούλιγκαν να περνούν.
Ούτε αυτό ειπώθηκε τότε. Αφέθηκε να εννοηθεί πάντως πως ο Γιάννης Οικονόμου ήταν πολύ νέος στο Σώμα για να πάρει μυρωδιά ακόμη και ένα κονβόι που διέσχισε μια ολόκληρη χώρα. Το πρόβλημα εξάλλου δεν ήταν πως οι Κροάτες έκαναν ανενόχλητοι οπαδικό τουρισμό, αλλά πολύ βαθύτερο.
Εντοπιζόταν στη δομή του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη που είχε φροντίσει αφανώς ένας πολυπράγμονας κυβερνητικός της εποχής, αλλά ως Επιθεωρητής Κλουζό δημιούργησε το απόλυτο χάος. Αυτό που έγινε, χωρίς επίσης να ειπωθεί, ήταν μια πλήρης αποδιοργάνωση. Στο χαρτοφυλάκιο που ήταν επιφορτισμένο με τη διατήρηση της τάξης επικρατούσε μόνο αταξία.
Δεν χρειάζεται ανάμεσα σε Επιθεωρητές Κλουζό, νεόκοπους υπουργούς και ανώτερους αξιωματικούς να αρχίσει να μετρά κανείς τους ελέφαντες στα δωμάτια της Κατεχάκη. Αρκεί να μετρήσει τις επιδόσεις της αστυνομίας από την οπαδική βία και τη βία της διπλανής πόρτας έως τη μικροπαραβατικότητα και το οργανωμένο έγκλημα. Αρκεί να δει στις μετρήσεις της κοινής γνώμης να εκτοξεύεται το αίσθημα της ανασφάλειας και πώς εγγράφεται αυτή η εκτόξευση στο δεξιό υπογάστριο της κυβέρνησης.
Είναι η ασφάλεια «δεξιά ατζέντα»; Τόσο ώστε να την υπηρετεί ξανά και ξανά ως πηληκιοφόρος ρέκορντμαν ένας πασοκογενής. Από μια ειρωνεία της τύχης, αν όχι από μια φυσιολογική συνέπεια του χάους, ο Χρυσοχοΐδης ανακλήθηκε στην υπηρεσία λίγο αφότου επανεμφανίστηκε η τρομοκρατία σε έναν εξ ορισμού «καλά φυλασσόμενο στόχο», όπως είναι οι σκοπιές των ΜΑΤ. Οχι σαν πεταλούδα. Αλλά με μια ολόκληρη βόμβα που θα έκανε το χάος ασυμμάζευτο.
Η βόμβα δεν έσκασε και η «λέξη από Χ» δεν ακούστηκε αλλά το ερώτημα παραμένει: Μαζεύεται το χάος με «διορθωτικές κινήσεις»; Θα μπει τάξη στην Κατεχάκη για να ισχύσουν επιτέλους οι νόμοι στον δρόμο; Στο ερώτημα θα απαντήσει η «λέξη από Α» και όσα θα γίνουν στο εξής χωρίς απαραιτήτως να ειπωθούν. Για τα οποία πάντως, σε αυτές τις συνθήκες χάους, ελπίζει κανείς να είναι περισσότερα από αυτά που θα λεχθούν χωρίς να γίνουν.
