Δεν προξενεί εντύπωση η μαζική παροχολογία στην οποία επιδίδεται το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση Τσίπρα. Αντίθετα. Και αναμενόταν, και προγραμματιζόταν. Μία κυβέρνηση η οποία είναι βαθιά βυθισμένη στην ανυποληψία και στην απαξίωση από τους άλλοτε ψηφοφόρους της, λόγω της μόνιμης διάψευσης όσων προεκλογικά αλλά και μετεκλογικά είχε εξαγγείλει, ένα μόνο όπλο διαθέτει για να αντιστρέψει την εικόνα της. Και αυτό το όπλο φυσικά δεν μπορούσε και δεν μπορεί να είναι νέες υποσχέσεις, νέες δεσμεύσεις, καινούργια «θα». Μόνο κάτι χειροπιαστό θα μπορούσε να έχει ένα αποτέλεσμα, και αυτό το «χειροπιαστό» δεν μπορεί να είναι άλλο από χρήμα. Ζεστό χρήμα. Οπως κυνικά ομολόγησε ο υπουργός Αμυνας, αλλά και εμμέσως ο Πρωθυπουργός κατά τη συζήτηση της Πέμπτης στη Βουλή, οπότε και ψηφίστηκε η γνωστή τροπολογία για τα αναδρομικά των ειδικών μισθολογίων, τις επόμενες ημέρες θα δουν «ζεστό» χρήμα στις τσέπες τους οι δικαιούχοι.
Στα 820 εκατομμύρια ευρώ αποτιμάται η σχετική κυβερνητική γαλαντομία, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο.
Το ζητούμενο είναι ο τρόπος με τον οποίο είναι αποφασισμένη να πορευθεί η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να διατηρηθεί στην εξουσία. Διότι μπορεί να μην έχει δημοσιονομικές επιπτώσεις η παροχή των αναδρομικών στα ειδικά μισθολόγια, αφού υπάρχει το «μαξιλάρι» των 18-20 δισ. ευρώ, έχει όμως πολιτική σημασία.
Είναι ίσως η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση, παραμονές μιας εκλογικής χρονιάς, δεν επιζητεί την ψήφο των πολιτών προβάλλοντας το έργο της. Δεν λέει στους πολίτες «επαναβεβαιώστε την εμπιστοσύνη σας σε μένα διότι το έργο μου έχει θετικό πρόσημο». Οτι «το έργο μου υπερέχει της κυβερνητικής πρότασης της αξιωματικής αντιπολίτευσης». Οτι, τελικά, «υπερψηφίστε με να συνεχίσω αυτό το έργο που ξεκίνησα και το οποίο έχει φέρει αποτέλεσμα».
Οχι. Δεν υποστηρίζει τίποτε από όλα αυτά. Δίνει, μόνο, χρήματα. Εχει ανοίξει το πουγκί και μοιράζει αφειδώλευτα. Και δηλώνει, αδιάντροπα, ότι θα συνεχίσει να μοιράζει χρήματα. Για πόσο; Οσο θα χρειαστεί, μέχρι να γυρίσει τη δημόσια εικόνα της. Μεταξύ τού να πάει στις εκλογές έχοντας να αντιμετωπίσει τον καθρέφτη της που καθημερινά θα της υπενθύμιζε τη σωρεία των ψευδών με τα οποία ξεγέλασε τους πολίτες το 2015, επέλεξε τις παροχές. Αδιαφορώντας αν πρόκειται για μια γιγαντιαία έμμεση προσπάθεια εξαγοράς της ψήφου των χαμηλόμισθων και των συνταξιούχων, δηλαδή των πιο ευάλωτων τμημάτων της κοινωνίας. Γι’ αυτό και αποτελεί ντροπή για το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας αυτό που γίνεται…
