Ο πρόσφατος θόρυβος για τα κατορθώματα του Αλέξη Γεωργούλη αναζωπύρωσε προβληματισμούς σχετικούς με το ποιοι μας εκπροσωπούν στο Ευρωκοινοβούλιο. Και για να μην το ξεχνάμε, μιλάμε για ανθρώπους που εξελέγησαν, που «τιμήθηκαν» με σταυρό προτίμησης.
Δεν λέω, έκαναν και των άλλων κομμάτων οι ψηφοφόροι επιλογές τεφαρίκι. Ας πούμε, οι της Νέας Δημοκρατίας εξέλεξαν, μεταξύ άλλων, τον πολύπλαγκτο κ. Κύρτσο, πρώην Κνίτη, πρώην Καρατζαφερικό, νυν εξαπτέρυγο του Τσίπρα παρέα με τον Αντώναρο. Οι του ΠαΣοΚ/ΚΙΝΑΛ πάλι εξέλεξαν πανηγυρικά τη φίλη του Κατάρ και βραχιολοφορούσα (όχι από κοκεταρία, σας διαβεβαιώ) κυρία Καϊλή. Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, τι να λέμε; Ευτύχησε να έχει πραγματικά αχτύπητη ευρωκοινοβουλευτική ομάδα.
Επικεφαλής, κατά κάποιον τρόπο, ο Παπαδημούλης, βετεράνος πλέον του Ευρωκοινοβουλίου, γνωστός κυρίως για τις επιδόσεις του στο real estate. Οσο για το ποσόν που, βάσει της δήλωσής του για το Πόθεν Εσχες, υπάρχει στον τραπεζικό λογαριασμό του, όταν το είδα αισθάνθηκα μια ζάλη, μια σκοτοδίνη, βρε παιδί μου. Εγώ πάντως τον θυμάμαι, στα αριστερά μου νιάτα, υπάλληλο στο Φωταέριο, αποσπασμένο στα κομματικά γραφεία εννοείται. Υπάρχει ακόμα ο ευσταλής Αρβανίτης, αυτός που μπερδεύει την αριστεία με την Αρία φυλή. Πάλι καλά.
Θα μπορούσε επίσης να την μπερδεύει με την αρθρίτιδα, ή ακόμα και με τον αρακά. Από αρ- δεν αρχίζουν όλα; Και τι να πει κανείς για την κυρία Κουντουρά; Αριστερή μέχρι το κόκαλο, από τα γεννοφάσκια της. Με το «Στ’ άρματα, στ’ άρματα» ξυπνούσε, με το «Εμπρός ΕΛΑΣ για την Ελλάδα» κοιμόταν.
Σε αυτούς θα πρέπει να προσθέσουμε τον Κόκκαλη τζούνιορ, που δεν θα έλεγε κανείς και ότι έχει λάμψει με την παρουσία του στο Στρασβούργο, την παλιά καραβάνα Κούλογλου, και βέβαια τον διαπρέψαντα στον ρόλο του «εραστή δυτικών προαστίων» Γεωργούλη, ο οποίος φαίνεται ότι ονειρεύτηκε να συνεχίσει την καριέρα του ως «εραστής Βρυξελλών» ή «εραστής Στρασβούργου», και μάλιστα είτε το αντικείμενο του πόθου του συναινεί είτε όχι. Ολοι αυτοί βέβαια, εννοείται ότι άλλο δεν έχουν εις τον νουν πάρεξ πώς η χώρα θα αποκτήσει «προοδευτική κυβέρνηση». Τόση «πρόοδο» μαζεμένη πώς θα την αντέξουμε, άραγε;
Αλλά ας μη μείνω στη για γέλια και για κλάματα πλευρά του ζητήματος. Ας κλείσω με την ευχή να επανέλθει το ταχύτερο η λίστα για τις ευρωεκλογές. Οχι ότι επί λίστας πήγαιναν στο Στρασβούργο μόνον ογκόλιθοι της πολιτικής σκέψης. Ωστόσο, υπήρχαν τότε ανάμεσα στους ευρωβουλευτές και κάποιοι που δεν διέπρεπαν μόνο στο real estate, κάποιοι που δεν μπέρδευαν το ευρωβουλευτιλίκι με το γαμπριλίκι και το ματσιλίκι, κάποιοι που δεν φρόντιζαν να ενισχύουν τον ήδη «παχουλό» (όπως έλεγε και κάποιος) μισθό τους με πετροδολάρια.
Ενδεικτικά και μόνο, ευρωβουλευτές το 1984-89 (με λίστα) ήταν, μεταξύ άλλων, οι Μαύρος, Κύρκος, Λαμπρίας, Γιαννάκου, Χριστοδούλου, Βάρφης, Πλασκοβίτης, ενώ το 1989-94 (πάλι με λίστα) κάποιοι από τους προηγούμενους συν οι Πεσμαζόγλου, Ρωμαίος, Αυγερινός, Παπαγιαννάκης. Λίστα λοιπόν, και μάλιστα επειγόντως. Αλλιώς, ποιος ξέρει τι Κύρτσους, τι Καϊλήδες και τι Γεωργούληδες μάς επιφυλάσσει το μέλλον.
Ο κ. Ανδρέας Παππάς είναι επιμελητής εκδόσεων και μεταφραστής.
