Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε την πρόνοια να πλαισιωθεί από τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις και κατάφερε να θεμελιώσει την πιο άρτια δημοκρατία από καταβολής ελληνικού κράτους.
Το πραξικόπημα που επιχείρησαν το 1923 ο Χίτλερ και το κόμμα του ήταν πρόωρο, κακά οργανωμένο, και μάλλον καταδικασμένο να αποτύχει, τουλάχιστον ως προς τους παγγερμανικούς στόχους του. Ο επίδοξος Φίρερ πήρε εν πολλοίς το μάθημά του
Πριν από εξήντα ακριβώς χρόνια, Σεπτέμβριο του 1963, θυμάμαι να παρακολουθώ ομιλία την οποία ο Γεώργιος Παπανδρέου εκφωνούσε από κτίριο της πλατείας Κλαυθμώνος. Ανάμεσα στο πλήθος, διόλου ευκαταφρόνητο για τα δεδομένα της εποχής, θυμάμαι επίσης κάποιες συμπαγείς ομάδες που φώναζαν συνθήματα λίγο διαφορετικά απ’ ό,τι όλοι οι υπόλοιποι, όπως «ο λαός ενώθηκε» και άλλα τέτοια […]
Η πρώτη «επαφή» μου με τον Πόλεμο της Κορέας ήταν το 1955 ή 1956, όταν μου είπε ο πατέρας μου πως ένας υπάλληλός του, ο Γιάννης, είχε πολεμήσει στην Κορέα. Για ένα αγόρι που έπαιζε ακόμα στρατιωτάκια, ο Γιάννης έγινε ξαφνικά θρύλος. Τι ακριβώς ήταν αυτός ο Πόλεμος της Κορέας και πώς βρέθηκε εκεί ο […]
Eφαγα χρόνια και χρόνια μετέχοντας στις προσπάθειες ανασυγκρότησης της έλλογης, ανανεωτικής, αντιδογματικής, κ.λπ. Αριστεράς/Κεντροαριστεράς. Μου έμελλε, ωστόσο, να τη δω να ανασυγκροτείται πρώτα υπό την ομπρέλα του Σημίτη (αρχηγού του ΠαΣοΚ, ας μην το ξεχνάμε αυτό) και ξανά τώρα υπό την ομπρέλα του Κυριάκου Μητσοτάκη, αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας (ούτε αυτό να το ξεχνάμε). Αν […]
Πόσοι πίστευαν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορούσε να ανατάξει την κατάσταση; Μην κοροϊδευόμαστε. Ελάχιστοι.
Τόση «πρόοδο» μαζεμένη πώς θα την αντέξουμε, άραγε;
Μέχρι τα τέλη Μαΐου, οπότε πιθανότατα θα έχουμε τις πρώτες εκλογές, δεν αποκλείεται η ροπή προς την «αντισυστημική» ψήφο να έχει καταλαγιάσει.
Πολύ μελάνι έχει ξοδευτεί τους τελευταίους μήνες για το αν το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο έχει «διαρραγεί», παρουσιάζει ρωγμές, κλονίζεται, «μπάζει νερά» και άλλα τέτοια. Κατά τη γνώμη μου τίποτε απ’ όλα αυτά δεν συμβαίνει. Πολύ δύσκολα βρίσκεις κάποιον που το 2019 να ψήφισε Μητσοτάκη και σήμερα να έχει μετανιώσει για εκείνη την επιλογή του. Σε ό,τι […]
Το κείμενο αυτό αποτελεί ξανακοιταγμένη και ελάχιστα επανεπεξεργασμένη εκδοχή όσων είχα γράψει πριν από μερικούς μήνες στις πάντα φιλόξενες «Νέες Εποχές», με αφορμή την τότε έκθεση στο Ιδρυμα Γουλανδρή. Νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα στο αφιέρωμα για τα 100 χρόνια του «Βήματος», καθώς προσπαθεί να προσεγγίσει το από κάθε άποψη ακανθώδες ζήτημα του ρόλου της εφημερίδας […]
Εβδομήντα χρόνια συμπληρώθηκαν πρόσφατα από τον σχηματισμό της κυβέρνησης Παπάγου, τον Νοέμβριο του 1952, ως επακόλουθο της καθαρής νίκης του Ελληνικού Συναγερμού (ΕΣ) στις πρόσφατες τότε εκλογές (ΕΣ 49,2%, ΕΠΕΚ και Κόμμα Φιλελευθέρων 34,2%, ΕΔΑ 9,5%). Μέσω του πλειοψηφικού εκλογικού συστήματος, μάλιστα, στο οποίο είχε συμφωνήσει και ο Πλαστήρας, το αποτέλεσμα αυτό είχε μεταφραστεί σε […]
Πολλή συζήτηση γίνεται τον τελευταίο καιρό περί εκλογικού νόμου, κυβερνησιμότητας, ακόμα και τερατογένεσης. Ως εκ τούτου, η αναφορά σε κάποιες εκλογικές αναμετρήσεις στις οποίες το εκλογικό σύστημα έπαιξε καθοριστικό ρόλο νομίζω ότι μπορεί να είναι χρήσιμη όσο και διαφωτιστική. Το 1987, βλέποντας ότι θα έχανε σίγουρα από τη Νέα Δημοκρατία (ΝΔ) στις επόμενες εκλογές, το […]
Μη δίνετε και πολύ βάρος στα «από την πρώτη στιγμή η αντίθεση και η αντίσταση του ελληνικού λαού στη δικτατορία ήταν ολόψυχη και καθολική». Αυτά ήταν μεταγενέστερες, μεταδικτατορικές επινοήσεις, που βόλευαν όλους, σβήνοντας συλλογικές ή ατομικές ενοχές και αμηχανίες. Με ελάχιστες ηρωικές εξαιρέσεις, «φύλλο δεν κουνιόταν» τον πρώτο χρόνο. Ωστόσο, το δεύτερο καλοκαίρι της χούντας, […]
Σχεδόν πενήντα χρόνια αφότου ξεκίνησε η «εμφυλιομανία», επιστημονική και εκδοτική, υπάρχει ένα κοινό που εξακολουθεί να ενδιαφέρεται ζωηρά για το θέμα.
Ξέρω ότι ο Εμφύλιος είναι θέμα που έχει συζητηθεί και αναλυθεί κατά κόρον, ιδιαίτερα μετά τη μεταπολίτευση του 1974. Και όμως, παραδόξως (;), σχεδόν πενήντα χρόνια αφότου ξεκίνησε η «εμφυλιομανία», επιστημονική και εκδοτική, υπάρχει ένα κοινό που εξακολουθεί να ενδιαφέρεται ζωηρά για το θέμα. Αυτό τουλάχιστον δείχνει η καλή έως εντυπωσιακή υποδοχή που έχουν από […]
Για γεωπολιτικούς κυρίως – αλλά όχι μόνο – λόγους, ο Στάλιν ήθελε το 1944-45 να θέσει πάση θυσία υπό τον έλεγχό του τη γειτονική Πολωνία, χώρα από την οποία ήταν «γεωγραφικά λογικό» να περάσει ενδεχόμενη επίθεση κατά της Σοβιετικής Ενωσης. Τις υπόλοιπες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης τις είχε λίγο-πολύ «εξασφαλίσει» κατά τη συνάντησή του με τον Τσόρτσιλ […]
Θα αναγνωρίζω πάντα πόσο πολύτιμη υπήρξε για τη γενιά μου η κυκλοφορία του «Βήματος» στα χρόνια της δικτατορίας, πόσο αυτή ειδικά η εφημερίδα λειτούργησε σαν αποκούμπι μας σε μια πολύ δύσκολη περίοδο.
Μια από τις συνέπειες που είχε η επιβολή της επάρατης δικτατορίας το 1967 ήταν και η φίμωση του Τύπου. Οι βασικές πολιτικές ειδήσεις και τα σε περίοπτη θέση κείμενα και σχόλια λογοκρίνονταν. Οι τίτλοι αποφασίζονταν ουσιαστικά από ειδική υπηρεσία του στρατιωτικού καθεστώτος και αναπαράγονταν υποχρεωτικά από τις εφημερίδες. Με αυτά τα δεδομένα, η απάντηση στο […]
Ο πονηρός όσο και ειρηνοκάπηλος σοβιετικός όφις εξαπατούσε τρυφερές και λιγότερο τρυφερές ειρηνόφιλες ψυχές, ωθώντας τες/μας στην... ειρηνοαφέλεια.