Πανηγύρι η σημερινή ημέρα, με τους 150.000 τόσους υποψήφιους περιφερειάρχες, δημάρχους, προέδρους, δημοτικούς συμβούλους και κοινοτικούς συμβούλους· ελπίζω να μην ξέχασα κάποια κατηγορία.
Ημερολόγιό μου, δεν έχουν καταλάβει ακόμα μου φαίνεται πόσο τυχεροί είναι οι πολιτικοί όλων των βαθμίδων· παλιότερα, έπρεπε να πεθάνει κάποιος της οικογένειας για να αποκτήσεις το κληρονομικό αξίωμα – για τούτο, πολλοί κατά καιρούς διευκόλυναν πάππους, πατέρες, αδελφούς, αδελφές, κτλ., να εγκαταλείψουν γρηγορότερα τον μάταιο τούτο κόσμο μας.
Αν όμως ήσουν εκτός συγκεκριμένων οικογενειών, μόνο δολοφονώντας μπορούσες να κατακτήσεις τα εξ αίματος και καταγωγής προκαθορισμένα αξιώματα, και όλη τη ζωή σου μετά να προσέχεις μη σε δολοφονήσουν και εσένα. Αδικο είχε η λαίδη Μάκβεθ; Αν δεν παρακινούσε τον άντρα της να δολοφονήσει τον βασιλιά Ντάνκαν, δεν θα γινόταν ποτέ βασίλισσα.
Τώρα με τη δημοκρατία, όχι μόνο δεν κινδυνεύουν οι ζωές των πολιτικών αλλά συνταξιοδοτούνται κιόλας όταν αποχωρήσουν – το λέω και το ξαναλέω: η δημοκρατία είναι επαγγελματική κατάκτηση των πολιτικών.
* Οι πολίτες από την πλευρά μας κερδίσαμε την ελευθερία, γιατί αν δεν είναι ελεύθεροι οι ψηφοφόροι, οι εκλογές δεν έχουν νόημα· θα κατέφευγαν πάλι οι πολιτικοί σε συνωμοσίες, κινήματα, εξοστρακισμούς και δολοφονίες.
Το άλλο που κερδίσαμε είναι ότι γλιτώσαμε από τους ηλίθιους πρίγκιπες-διαδόχους που θα γίνονταν ηλίθιοι βασιλιάδες ή ηλίθιοι δούκες, κόμητες, αρχιεπίσκοποι, δήμαρχοι, στρατηγοί, δικαστές που θα μας διοικούσαν, θα μας δίκαζαν, θα μας επιστράτευαν για πολέμους.
Είναι σπουδαία λοιπόν αυτά που απολαμβάνουμε για να μπορούν οι πολιτικοί να κυνηγούν την εξουσία χωρίς να φοβούνται για τη ζωή τους – για τούτο να την αγαπάμε τη δημοκρατία, να ψηφίζουμε.
Νέα αιτήματα
Εντάξει, συχνά επιβιώνουν και στις δημοκρατίες οι ηλίθιοι διάδοχοι πρίγκιπες· και ενίοτε εμφανίζεται από το πουθενά κάποια λαίδη Μάκβεθ, Tyler McBeth – τουλάχιστον μαθαίνεις το μικρό όνομά της (ή του; φοβάμαι μη διαπράξω misgedering), ενώ της σαιξπηρικής φιλόδοξης λαίδης McBeth δεν μάθαμε ποτέ το μικρό όνομα, έτσι γινόταν εκείνα τα παλιά σεξιστικά χρόνια.
* Αναρωτιόμουν κάποτε τι μας λείπει, για ποια αιτήματα θα γίνονταν λαϊκοί αγώνες: ελευθερία και δημοκρατία είχαμε, το νέο οικογενειακό δίκαιο είχε θεσπιστεί και – τουλάχιστον νομικά – η ισότητα των φύλων είχε επιτευχθεί. Εντάξει, το θέμα της ισότητας στον πλούτο εκκρεμεί χιλιετίες, καλό είναι να παραμένει σε εκκρεμότητα, να δημιουργείται ενδιαφέρον για την πολιτική· πέρα από αυτό όμως, τι;
Προέκυψε το θέμα της αναγνώρισης και ισότητας και άλλων φύλων – βαίνει προς διευθέτησιν και αυτό, ελπίζω· μετά; Ισως το δικαίωμα αλλαγής φύλου κάθε δύο χρόνια εξόδοις του ΕΟΠΥΥ, όπως τώρα έχουμε κατακτήσει πληρωμένη αλλαγή γυαλιών.
* Ο Τζορτζ W. Μπους, γιος του προέδρου Τζορτζ Μπους, αποτελεί κλασικό παράδειγμα «ηλίθιου πρίγκιπα» που ανέλαβε κληρονομικώ δικαιώματι το αξίωμά του· ο πρίγκιπας που έγινε πρόεδρος όπως θα γινόταν βασιλιάς κόστισε πολύ στους ανθρώπους του Ιράκ και του Αφγανιστάν. Αν εκλεγεί ο αυτοδημιούργητος Ντόναλντ Τραμπ, θα έρθει η σειρά των Ευρωπαίων να πληρώσουμε πανάκριβα. Και φαίνεται πιθανό: δέκα μονάδες παραπάνω τού δίνουν οι δημοσκοπήσεις.
* Μου κάνει εντύπωση που θεωρείται αυτονόητο ότι οι Δημοκρατικοί βουλευτές έπρεπε να καταψηφίσουν μαζί με τους ακροδεξιούς Ρεπουμπλικανούς τον αντιτραμπιστή πρόεδρο της ομοσπονδιακής αμερικανικής βουλής Κέβιν Μακ Κάρθι και να τον ανατρέψουν. Γιατί άραγε; Δεν υπάρχει «συνταγματικό τόξο» στις ΗΠΑ; Ή τα κομματικά μετράνε πάνω από τα συνταγματικά;
Μου φαίνεται αυτό συμβαίνει· αλλά όταν τα ισχυρότερα κόμματα ονομάζονται πλέον Χ (Twitter, ως πριν από δύο μήνες), Facebook, Instagram, TikTok και τα μικρότερα Telegram, WhatsApp, Viber, κτλ., ίσως να μην έχει και σημασία τι κάνουν οι Ρεπουμπλικανοί και οι Δημοκρατικοί: έχει έρθει η ώρα της αποδέσμευσης των πολιτικών (της εξουσίας, δηλαδή) από τα κόμματα και τα «παλιά μέσα», εφημερίδες, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα.
Τέλος, η επαίσχυντη διαπλοκή, ημερολόγιό μου! Ηρθε η ώρα της άμεσης δημοκρατίας, όπως παλιά στην Αθήνα, στη Ρώμη πριν από τον Οκταβιανό, στη Φλωρεντία πριν από τους Μεδίκους, στη Βενετία…
Ο εξοστρακισμένος
* Της εποχής εκείνης όνομα φέρει η πρώτη Belh@rα: ο προπάππος Διόδωρος Σικελιώτης και ο Πλούταρχος εξώλης και προώλης τον παρουσιάζουν τον αθηναίο ναύαρχο, κύριο εκπρόσωπο του αθηναϊκού ιμπεριαλισμού μετά τους Μηδικούς Πολέμους· από αυτούς που πλούτιζαν λαφυραγωγώντας κατακτημένα νησιά και πόλεις και αποκτούσαν πολιτική ισχύ εξαγοράζοντας ψηφοφόρους – μολοντούτο, εξοστρακίστηκε.
Αποτυχημένος δηλαδή. Πήγε μετά να καταλάβει την Κύπρο, σκοτώθηκε. Δεν ξέρω, μπορεί να είναι χαϊμαλί αποτρεπτικό ανοησιών η ονομασία, μπορεί να είναι και επικίνδυνο αυτοάνοσο.
* Η απόφαση για να σβήσουν όλες οι μειώσεις συντάξεων από τους δικαστικούς θα εφαρμοστεί μόνο για όσους κατέθεσαν προσφυγή, λέει η σοφή κυβέρνησή μας. Υπάρχουν όμως και σοφότεροι: θα εκδώσουν επόμενη δικαστική απόφαση που θα λέει ότι η απόφαση ισχύει για όλους τους συνταξιούχους δικαστικούς. Εχεις ακούσει, ημερολόγιό μου, για τον παπά που βλογάει τα γένια του, αυτόν που έχει το μαχαίρι και το πεπόνι, για την επιδέξια τυφλή που «καλιγώνει ψύλλο»
* Μου λύθηκε η απορία, που αναρωτιόμουν πώς είναι δυνατόν κυκλώνας στο Ιόνιο να δημιουργεί καταστροφές στη Θεσσαλία, χωρίς εμείς εκεί δίπλα στα πελοποννησιακά αγιαχώματα να παθαίνουμε το παραμικρό, έδωσε εξηγήσεις το meteo.gr:
Οταν η ατμοσφαιρική κυκλοφορία πάνω από την Ευρώπη ευνοεί τη δημιουργία Ψυχρής Λίμνης πάνω από το Ιόνιο Πέλαγος, οι αέριες μάζες γύρω της κινούνται αντίθετα των δεικτών του ρολογιού. …οι πιο ισχυρές καταιγίδες πλήττουν τα ανατολικά ηπειρωτικά τμήματα της Ελλάδας… Για παράδειγμα, η περιοχή του Βόλου πλήττεται από καταστροφικές πλημμύρες όταν το κέντρο των Ψυχρών Λιμνών εντοπίζεται νότια/νοτιοδυτικά της Πελοποννήσου.
Συνοπτικά, ψυχρή λίμνη εν νοτιοδυτική πελοποννησιακή γωνία, άρα βρέχει στο Πήλιο.
* Εκλογές λοιπόν, ημερολόγιό μου· για να ασκούν οι πολιτικοί μας άφοβα το επάγγελμά τους – για να απολαμβάνουμε και εμείς, όσο γίνεται, αυτά που εξ αντανακλάσεως δικαιούμαστε.
ΓΡΑΜΜΑΤΟΚΙΒΩΤΙΟ
Στο πλούσιο έντυπο προεκλογικό υλικό που σκόρπισαν στους δρόμους οι σημερινοί υποψήφιοι μας υπόσχονταν πεντακάθαρη πόλη!
ΣΤΑΥΡΟΣ, ΜΗ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ
Σοφολογιότατοι, διά τοῦ παρόντος ἠθέλαμεν ὅπως ἐνημερώσωμεν Ὑμᾶς προς ἀποφυγήν περαιτέρω ἀτυχημάτων ὅτι ἡ λιμνοθάλασσα Θεσσαλίας πνέει τα λοίσθια, ψυχορραγεῖ· δεν ἀντέχει ἄλλα μπάζα πολιτικῶν, ἐργολάβων, ἀγροτοσυνδικαληστῶν και γραφειοκρατῶν, ὑπέστη ἀνίατον κορεσμόν.
SCORPION ΙMPERATOR, @ΓΚΟΥΧΟΥ.GR
Επιστρέφω Αθήνα για ψήφο. Για να δούμε, κι αυτή η κάλπη, κάλπικες ελπίδες θάλπει;
ΜΑΡΙΑ ΠΑΤΑΚΙΑ, ΣΥΡΟΣ
Η έκφραση των δημοσιογράφων για «συσσωρευμένα ύδατα» της Θεσσαλίας θυμίζει τον σατιρικό, λαϊκό λόγο: «Μπάρες μπάρες το τυρί, σωροί σωροί το γάλα»!
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΛΑΠΑΝΙΔΑΣ, ΑΘΗΝΑ
Ο Αλέξης, άφωνος πια, άδραξε το καπελάκι / Κι ο λαός με 2 ευρώ ψήφισε τον Κασσελακη / Από το ΣΥΡΙΖΑ οι παλαιοκομματικοί κουνάνε μαντιλάκι / Με το δάκρυ τους ρυάκι!
ΜΙΧ. ΜΑΡΤΙΑΛΗΣ, ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ
Δεν σου φταίει ο Καλατράβα… Ερημη καμπούρα κακά τράβα.
Γ. Κ., ΚΥΜΗ
[Η ιστορία] τοῖς μὲν γὰρ νεωτέροις τὴν τῶν γεγηρακότων περιποιεῖ σύνεσιν, τοῖς δὲ πρεσβυτέροις πολλαπλασιάζει τὴν ὑπάρχουσαν ἐμπειρίαν.
ΜΑΚΕΔΩΝ ΕΚ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ
Εχω έναν τενεκέ λάδι. Το πρωί τον βγάζω από το ντουλάπι, το βράδυ τον ξαναβάζω. Λυπάμαι να τον χρησιμοποιήσω. Κάποια μέρα θα μαζευτούμε να τον καταναλώσουμε, φίλοι και συγγενείς, να θυμηθούμε τις παλιές καλές ημέρες.
ΔΕΣΠΩ ΦΡΑΓΚΑΚΗ, ΑΘΗΝΑ
Από το φτυάρισμα μέχρι το κόψιμο κορδέλας σε εγκαίνια νέων έργων είναι μεγάλος δρόμος. Θα φθάσει ποτέ ο Στέφανος;
ΑΡΓΥΡΗΣ ΕΞ ΑΜΒΡΥΣΣΟΥ.
Ακουσα ότι, εκτός όλων των άλλων χαρακτηριστικών, οι καινούργιες ταυτότητες θα διαθέτουν την ικανότητα να παραβιάζουν τις κλειδαριές κατά τον παραδοσιακό τρόπο…
Γ. IDI😎T-ΗΣ, ΑΙΓΙΝΑ
«Στέφανος και ξερό ψωμί»; Η Παροιμία Σολομώντος εξηγεί: «Καλήτερον ξηρόν ψωμίον και ειρήνη μετ’ αυτού, παρά οίκον πλήρη θυμάτων μετά έριδος».
ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΙΒΟΛΗΣ, ΓΛΥΦΑΔΑ
20 ολόκληρες μέρες φαντάρος ο Κασσελάκης; Το ενδεχόμενο να μας προκύψει Αρχηγός ΓΕΕΘΑ εξετάστηκε;
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΧΙΑΣ