Νέες Εποχές

«Η τέχνη στην ουσιαστική, τη δραστική της μορφή, είναι επικίνδυνη. Είναι απρόβλεπτη, ακανόνιστη, ανατρεπτική. Είναι κινδυνώδης.»

«Εάν θέλουμε οι Νεοελληνικές Σπουδές να είναι ένα αντικείμενο που επιδιώκει τη διεθνή παρουσία, θα πρέπει να αποδεχθούμε ότι θα εξελίσσεται με ποικιλία μορφών».

Ο ανερχόμενος ηθοποιός πιστεύει ότι ο δημιουργός πρέπει να ξεκινά στην τέχνη με μια ταπεινότητα.

Είναι το συμβολικό όριο, το κατώφλι της ανθρώπινης συνθήκης εκείνης πριν και μετά από το οποίο ορίζεται η αξιοπρέπεια.

Γράφουν στο ΒΗΜΑ ο διευθυντής Ερευνών στο Κέντρο Ερευνας Ιστορίας Νεότερου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών Σωτήρης Ριζάς, η επίκουρη καθηγήτρια Νεότερης και Σύγχρονης Πολιτικής και Κοινωνικής Ιστορίας της Ευρώπης στο ΕΚΠΑ, Τζένη Λιαλιούτη και ο καθηγητής Πολιτισμικής Ιστορίας του Μεταπολεμικού Κόσμου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Δημόσιας Ιστορίας στο ΕΑΠ, Κώστας Κατσάπης.

Τα ευρήματα καταδεικνύουν ότι η στάση της εκλογικής αποχής ως μια στάση επιλογής ενισχύεται από το έλλειμμα πολιτικής εμπιστοσύνης στο οποίο η λαϊκιστική ρητορική έχει κατεξοχήν ασκηθεί στην ενίσχυσή του.

Η Αμερική καλείται να αφήσει την απομόνωση και να επενδύσει σε μία συλλογική πρόοδο που αγκαλιάζει την πολυφωνία και την ποικιλομορφία.

Οσο πιο πολύ μίσος εκτοξεύεται από σκηνής τόσο πιο πολύ εξάπτεται το κοινό.

Απαντούν και γράφουν στο ΒΗΜΑ η συγγραφέας Ερση Σωτηροπούλου, ο καθηγητής Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στο ΕΚΠΑ, Ευρυπίδης Γαραντούδης και η ποιήτρια και μεταφράστρια Αγγελική Κορρέ.

«Χάρισμα» για έναν ηγέτη δεν είναι μόνο η ικανότητα της πειθούς, αλλά και η ικανότητα της μακροχρόνιας πρόβλεψης.

«Μετά τη δεύτερη δεκαετία του αιώνα μας ένας άλλος κόσμος έχει αναδυθεί: ένας τυφώνας πέρασε πάνω από το σώμα της ελληνικής αρχιτεκτονικής αναθεωρώντας πολιτιστικές προτεραιότητες, φέρνοντας μια επανάσταση στους τρόπους προβολής και επικοινωνίας, καταργώντας ιεραρχίες.»

Ο παραγωγός στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΑ πιστεύει ότι στις μέρες μας υπάρχει σύγχυση ως προς το τι είναι προοδευτικό και τι συντηρητικό.