Οταν ήμουν φοιτητής μία από τις έννοιες που με είχαν συναρπάσει ήταν η μέθοδος «δοκιμή και λάθος» (trial and error). Σε αντίθεση με την πεποίθηση ότι σε μια εξίσωση διαφορική υπάρχει πάντα μια σωστή λύση αρκεί να επιλεγούν οι σωστές αρχικές συνθήκες, οι λύσεις σε πολύπλοκα προβλήματα δεν μπορούν να βρεθούν με την αιτιοκρατική μέθοδο. Τη μέθοδο δηλαδή που για εκατονταετίες κυριαρχούσε με το κύρος του Νεύτωνα. Τότε που ο μεγάλος επιστήμων μπόρεσε να προβλέψει τις κινήσεις των πλανητών λύνοντας τις διαφορικές του εξισώσεις.
Σιγά-σιγά για να λυθούν προβλήματα οι ειδικοί αποδέχτηκαν την εμπειρική προσέγγιση στις λύσεις προβλημάτων. Δηλαδή προτείνεις μια λύση που αν δεν αποδειχθεί σωστή, τότε δοκιμάζεις μια άλλη κ.ο.κ. Δοκιμή-λάθος, δοκιμή-λάθος.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
