Και πρώτα απ’ όλα ο όρος, «η των ονομάτων επίσκεψις». Ο όρος «λαϊκισμός» έκανε δυναμικά την είσοδό του στην ελληνική πολιτική ζωή στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Αν δεν με απατά η μνήμη μου, οι πρώτοι που τον χρησιμοποίησαν στον δημόσιο λόγο, αναφερόμενοι στο τότε ραγδαία ανερχόμενο ΠαΣοΚ, ήταν οι αδελφοί Μιχάλης και Λευτέρης Παπαγιαννάκης (μακαρίτες, δυστυχώς, και οι δύο σήμερα) σε κείμενό τους στο περιοδικό «Πολίτης».
Κάποιοι ισχυρίζονται πως οι όροι «δημαγωγία/δημαγωγός» είναι αντίστοιχοι των «λαϊκισμός/λαϊκιστής». Δεν συμφωνώ. Η δημαγωγία είναι κάτι πολύ ευρύτερο από τον λαϊκισμό. Στον πληθωρικό και κατά βάση παραπλανητικό λόγο του δημαγωγού τον κυρίαρχο τόνο δεν είναι απαραίτητο να τον δίνει ο λαϊκισμός ως αντίληψη για τον ρόλο του κράτους και των θεσμών, καθώς και για τη σχέση του «λαού» με το πολιτικό γίγνεσθαι. Κατά το παρελθόν είχε χρησιμοποιηθεί επίσης ο όρος «ποπουλισμός», ο οποίος όμως δεν «έγραψε», και μάλλον κατέληξε να χρησιμοποιείται για ειδικότερες περιπτώσεις.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
