Κέβιν Μίτνικ(6 Αυγούστου 1963 – 16 Ιουλίου 2023)

Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν το Διαδίκτυο βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα και μνημονευόταν από τα παραδοσιακά μέσα ως το νέο αξιοπερίεργο επίτευγμα της τεχνολογίας, ο Κέβιν Μίτνικ ήταν ήδη ένας θρύλος της κοινότητας των χάκερ. Πειράζοντας συστήματα, κλέβοντας σόφτγουερ, αποσπώντας τους αριθμούς των πιστωτικών καρτών 20.000 ατόμων, μεταξύ των οποίων διάφοροι μεγιστάνες της Σίλικον Βάλεϊ, είχε κερδίσει τη διάκριση να καταζητείται από το FBI και να κατονομάζεται από τους «New York Times» ως «ο υπ’ αριθμόν 1 παράνομος των υπολογιστών». Προτού συλληφθεί και περάσει πέντε χρόνια στη φυλακή, ο αυτοδίδακτος Μίτνικ είχε προλάβει να σκαρώσει μερικές ακόμη απάτες και, σε τουλάχιστον μία περίπτωση, να γελοιοποιήσει τους διώκτες του, ανακαλύπτοντας με ψηφιακά εργαλεία ότι τον παρακολουθούσαν και αφήνοντάς τους ντόνατς στο άδειο διαμέρισμα όπου πραγματοποίησαν την επιδρομή τους. Στην πράξη, και σε αντίθεση με τους σημερινούς επιγόνους του, ο Μίτνικ δεν δρούσε με κίνητρο το κέρδος, την ιδεολογία ή την επιδίωξη του χάους. «Οποιος παίζει σκάκι», θα έγραφε αργότερα στα απομνημονεύματά του, «γνωρίζει ότι αρκεί να νικήσεις τον αντίπαλό σου. Δεν χρειάζεται να λεηλατήσεις το βασίλειό του ή να αρπάξεις τα κεφάλαιά του». Από την άποψη αυτή ανήκει στην πρώτη, ρομαντική περίοδο του Διαδικτύου, όπου η προστασία των εταιρικών συστημάτων και το σπάσιμο του κώδικά τους ήταν ένα αναρχικό παιχνίδι κατά της εξουσίας, μια πρόκληση για την απόδειξη των ικανοτήτων του ατόμου. Μετά την αποφυλάκισή του ο Μίτνικ υπήρξε πρωτοπόρος της επαγγελματικής μετεξέλιξης των χάκερ: ίδρυσε μια εταιρεία κυβερνοασφάλειας δείχνοντας το μέλλον σε πλήθος μιμητών του που θα παραβίαζαν μεθοδικά κρατικά και ιδιωτικά συστήματα, αρχεία και προγράμματα εν είδει βιογραφικού για την πρόσληψή τους από τους αντίστοιχους οργανισμούς. Σαν τους χαρακτήρες του υποδειγματικού νεονουάρ «Νευρομάντη» του Γουίλιαμ Γκίμπσον, ο Κέβιν Μίτνικ υπήρξε ένας ψηφιακός καουμπόι, ο παράνομος των συνόρων και παιγνιώδης προάγγελος μιας νέας εποχής που αποδείχθηκε τελικά πιο σκοτεινή και λιγότερο αισιόδοξη από ό,τι ευαγγελίζονταν οι υπέρμαχοί της.

Περιεχόμενο για συνδρομητές

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Έχετε ήδη
συνδρομή;

Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω

Θέλετε να γίνετε συνδρομητής;

Μπορείτε να αποκτήσετε την συνδρομή σας από εδω