Ο Ιράτζ Μπαγκερζάντε ήταν ένας από τους τελευταίους εκπροσώπους μιας κοσμοπολίτικης ιρανικής τάξης. Γόνος οικογένειας εύπορων εμπόρων που επί γενεές δραστηριοποιούνταν στη Ρωσία και στην Κεντρική Ασία, γεννημένος στη Βιέννη, απόφοιτος της Οξφόρδης, ο Ιράτζ ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο IB Tauris το 1981. Τον προίκισε με τα αρχικά του ονόματός του και την αρχαιοελληνική ονομασία της Ταμπρίζ (Ταυρίδα), από όπου κατάγονταν οι δικοί του. Στόχος ήταν στρέψει το ενδιαφέρον του πεπαιδευμένου αγγλόφωνου κοινού στην ιστορία της Μέσης Ανατολής και της Περσικής Αυτοκρατορίας, καθώς θεωρούσε υπέρμετρο το βάρος που δινόταν στην ελληνορωμαϊκή παράδοση. Οι περισσότεροι τον έμαθαν το 2001, όταν στον απόηχο των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου ένα βιβλίο του δημοσιογράφου Αχμέντ Ρασίντ με θέμα τους Ταλιμπάν έγινε παγκόσμιο μπεστ σέλερ και προσφιλές ανάγνωσμα δυτικών ηγετών σαν τον Τόνι Μπλερ. Ο IB Tauris ωστόσο είχε ήδη εξελιχθεί σε έναν μικρό αλλά σεβαστό διεθνώς εκδοτικό οίκο ο οποίος όχι μόνο διακρινόταν στις μεσανατολικές σπουδές, αλλά παρήγαγε κατά καιρούς και ο ίδιος φροντισμένα έργα της ιστορίας του ελληνορωμαϊκού κόσμου. Ανθρωπος με χιούμορ, έμπνευση για εκδοτικές θεματικές και εραστής της πρωτοτυπίας, ο Μπαγκερζάντε βρέθηκε στον χώρο σχεδόν κατά τύχη. Οχι τόσο λόγω του σχεδίου που ως πρωτοετής είχε με τον φίλο του Μάικλ Πάλιν, μετέπειτα των διάσημων Monty Python, να πουλήσουν εγκυκλοπαίδειες και Βίβλους στους αμερικανούς στρατιώτες που στρατωνίζονταν στη Γερμανία όσο εξαιτίας του ματαιωμένου μεταπτυχιακού περάσματός του από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το master στα νομικά στο Γέιλ εγκαταλείφθηκε αίφνης για μια συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο Time-Life τον οποίο θα εκπροσωπούσε πρώτα στη Νέα Υόρκη και μετά στο Αμστερνταμ, στο Λονδίνο και στην Τεχεράνη. Εκεί τον βρήκε η Ισλαμική Επανάσταση, στη διάρκεια της οποίας συνελήφθη και ανακρίθηκε για να εκπατριστεί μόνιμα κατόπιν, αρχικά στην Ελβετία και έπειτα στη Μεγάλη Βρετανία. Το 2018 ο Μπαγκερζάντε πούλησε την εξαιρετικά επιτυχημένη επιχείρησή του στον Bloomsbury αντί 5,8 εκατομμυρίων λιρών. Από τις δωρεές συγγενών και φίλων με τις οποίες ξεκίνησε, κατάφερε να συγκροτήσει ένα ρωμαλέο δημιούργημα που εξέδιδε 250 τίτλους τον χρόνο – «έναν πανεπιστημιακό εκδοτικό οίκο χωρίς πανεπιστήμιο», όπως έλεγε και ο ίδιος.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
