Ντάνιελ Ελσμπεργκ(7 Απριλίου 1931 – 16 Ιουνίου 2023)
Το όνειρο της μητέρας του Ντάνιελ Ελσμπεργκ ήταν ο γιος της να γίνει πιανίστας. Ο ταλαντούχος νεαρός εξασκούνταν 4 έως 6 ώρες κάθε μέρα, σε ηλικία 15 ετών, όμως η οικογένεια ξεκληρίστηκε σχεδόν σε ένα φοβερό αυτοκινητικό δυστύχημα. Ο επιζών Ντάνιελ ανέρρωσε από τα τραύματά του αλλάζοντας πορεία ζωής. Σπούδασε οικονομικά στο Χάρβαρντ, στρατεύθηκε, ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή με μια σημαντική συμβολή που υπήρξε σημαντική στην εξέλιξη της θεωρίας παιγνίων, εργάστηκε στην κορυφαία συμβουλευτική εταιρεία Rand, πέρασε από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας και το υπουργείο Εξωτερικών – όλα αυτά ως την ηλικία των 40 ετών. Το 1971 περιήλθε στα χέρια του το απόρρητο υλικό κρατικών εκθέσεων για την ιστορία του πολέμου στο Βιετνάμ που αποδείκνυε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι διαδοχικές αμερικανικές κυβερνήσεις ψεύδονταν συστηματικά ως προς τις αφορμές και τα αίτια της σύγκρουσης. Προσέγγισε αρχικά τον Γουίλιαμ Φουλμπράιτ, επικεφαλής της επιτροπής Εξωτερικών της Γερουσίας. Οταν δεν εισακούστηκε, απευθύνθηκε στην «Washington Post». Η εφημερίδα προτίμησε να πιστέψει τον υπουργό Εξωτερικών Χένρι Κίσινγκερ, παλιό συμφοιτητή του Ελσμπεργκ, που τον χαρακτήρισε «ανισόρροπο». Τα Pentagon Papers δημοσιεύθηκαν στους «New York Times» καταβαραθρώνοντας την εμπιστοσύνη του αμερικανικού κοινού στην κυβέρνησή του. Ο Ελσμπεργκ δικάστηκε με βάση νόμο περί κατασκοπείας του 1917 και αν και το υπερασπιστικό του επιχείρημα ως προς το συμφέρον της κοινής γνώμης δεν έγινε δεκτό, η δίωξή του έπαψε καθώς στο μεταξύ αποκαλύφθηκε η δράση των «υδραυλικών» του Νίξον, μέρος της οποίας ήταν η απόπειρα να διαπιστώσουν αν διέθετε περαιτέρω στοιχεία. Τα επόμενα 40 χρόνια ο Ελσμπεργκ θα συλλαμβανόταν περισσότερες από 50 φορές σε αντιπολεμικές διαδηλώσεις, θα υποστήριζε δημόσια πρόσωπα που διέρρεαν απόρρητα έγγραφα όπως ο Εντουαρντ Σνόουντεν και η Τσέλσι Μάνινγκ και θα αναγνωριζόταν ως εμβληματικός εκπρόσωπος του αγώνα για την πληροφόρηση της κοινής γνώμης. Η ακεραιότητα του χαρακτήρα του συνοψίζεται στην απάντηση που έδωσε το 1971 όταν ρωτήθηκε πώς αισθανόταν στην προοπτική να φυλακιστεί για την πράξη του: «Εσείς δεν θα πηγαίνατε φυλακή για να τελειώσει αυτός ο πόλεμος;».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
