Οπολιτισμός είναι η τέχνη της συνύπαρξης. Πρόκειται για τον μέγιστο και ιερό στόχο της ύψιστης λειτουργίας που επινόησε ο άνθρωπος, της πολιτικής λειτουργίας. Η πολιτική, ως θεσμικός έλεγχος της βίας, από τα πρώτα ήδη βήματα, διαμορφώνει το πλαίσιο της συνύπαρξης, χωρίς ο ένας να γίνεται Κάιν για τον άλλον.
Στο πέρασμα του χρόνου το ζήτημα αυτής της ανάγκης συνύπαρξης πέρασε από σαράντα κύματα. Με την απειλή πάντα της καταστολής και της βίας, φυσικής ή συμβολικής, να διεκδικεί τον τελευταίο λόγο. Να διαγράψει δηλαδή ακόμη και αυτή την ανάγκη συμβίωσης και την εσώτερη επιθυμία της συνύπαρξης, αφού μόνη της εμπεριέχει μια εκρηκτική δύναμη κίνησης και αλλαγής, σε μια ακατάλυτη ορμή έμπρακτης αμφισβήτησης της βίας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
