Η πρώτη από τις τρεις επισημάνσεις ίσως σε αρκετούς φανεί αρκετά τολμηρή. Δεν είναι, ωστόσο, υπαγορευμένη από κάποιες ανάγκες ή σκοπιμότητες της συγκυρίας. Αντιθέτως, τη θεωρώ απόρροια ώριμης σκέψης, έπειτα από περίπου πενήντα χρόνια κατά τα οποία ασκώ ανελλιπώς το εκλογικό μου δικαίωμα, έχοντας μάλιστα παλαιότερα και κάπως πιο ενεργή συμμετοχή στα κοινά.
Οι εκλογές, λοιπόν, είναι μια διαδικασία κατά την οποία ο πολίτης καλείται να απαντήσει σε ένα πολύ συγκεκριμένο ερώτημα: σε ποιο κόμμα προτιμά να αναθέσει τη διακυβέρνηση της χώρας κατά τα επόμενα χρόνια. Προσοχή: όχι ποιους θα ήθελε να δει να κυβερνάνε τη χώρα, αλλά ποιους από αυτούς που είναι πιθανό να κερδίσουν τις εκλογές προτιμά. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Με άλλα λόγια, οι εκλογές (οφείλουν να) είναι διαδικασία αποσυνδεμένη, σε τελική ανάλυση, από τις όποιες ιδεολογικές προτιμήσεις και παραμέτρους. Είναι πιθανό πολλοί από αυτούς που ψηφίζουν σε κάποια δεδομένη στιγμή το ίδιο κόμμα με σένα να σου είναι απολύτως απόμακροι, ιδεολογικά, κοινωνικά, αισθητικά.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
