Η γηραιά κυρία του SNP

Γεννημένη σε μια βιομηχανική πόλη, κόρη ενός σθεναρού υποστηρικτή του αριστερού Ανεξάρτητου Εργατικού Κόμματος, η Γουίνιφρεντ Γιούιν έλεγε ότι ασπάστηκε την ιδέα του σκωτικού εθνικισμού στην πρώιμη ηλικία των 9 ετών, το 1938. Επιτυχημένη δικηγόρος, η Γιούιν αιφνιδίασε το πολιτικό κατεστημένο το 1967, όταν διεκδίκησε για λογαριασμό του Σκωτικού Εθνικού Κόμματος (SNP) μια έδρα του Βρετανικού Κοινοβουλίου η οποία είχε χηρεύσει και εκμεταλλευόμενη τη διάχυτη δυσαρέσκεια για το κυβερνών Εργατικό Κόμμα του πρωθυπουργού Χάρολντ Ουίλσον κατάφερε να την κερδίσει. Επρόκειτο για την πρώτη μείζονα επιτυχία του SNP, 40 χρόνια προτού, σε ένα πολύ διαφορετικό πολιτικό τοπίο, με εξουσίες παραχωρημένες από το Λονδίνο από το 1999, το κόμμα αυτό αναλάβει την ευθύνη της διακυβέρνησης της Σκωτίας. Μέλος της ορθόδοξης πτέρυγάς του, η οποία πάντοτε είχε το βλέμμα της στραμμένο σε μια δυνητική ανεξαρτησία της χώρας, η Γιούιν αντιπολιτευόταν όσους ήθελαν το SNP περισσότερο «αριστερό», μάλλον σοσιαλδημοκρατικό παρά εθνικιστικό. Υπήρξε όμως ταυτόχρονα πολιτικός με διάθεση συναίνεσης: πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας της, από το 1979 ως το 1999, στο Ευρωκοινοβούλιο όπου έλεγε ότι αισθανόταν «πολύ περισσότερο οικείο παρά το Γουεστμίνστερ». Σχετική ήταν και η παρότρυνσή της προς τους σκώτους βουλευτές στην πρώτη σύνοδο του σκωτικού κοινοβουλίου, το 1999. Οντας η αρχαιότερη εκλεγμένη βουλευτής, ανέλαβε την προσωρινή προεδρία πριν το σώμα να εκλέξει τον κανονικό του πρόεδρο και προέτρεψε τους συναδέλφους της να ακολουθήσουν «το περισσότερο συναινετικό ύφος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εγκαταλείποντας την γκρίνια και το αλληλοφάγωμα με τα οποία είναι ταυτισμένο εκείνο του Γουεστμίνστερ». Προσωπικότητα έντονη και μαχητική, η Γιούιν άφησε το στίγμα της τόσο στην Ευρωβουλή (όπου για χρόνια ήταν γνωστή ως «Madame Ecosse» – «Μαντάμ Σκωτία») όσο και στη Βρετανία, όπου της αναγνωριζόταν από όλους η ανυποχώρητη υπεράσπιση των σκωτικών συμφερόντων. Μετέδωσε το αστείρευτο πάθος της για την πολιτική στα παιδιά της, δύο από τα οποία είναι σήμερα μέλη του σκωτικού κοινοβουλίου.