Γεννήθηκε στο Αγγελόκαστρο Μεσολογγίου. Έχει καταθέσει είκοσι τρία βιβλία για παιδιά και εφήβους, εννέα μυθιστορήματα για μεγάλους, μία νουβέλα και ένα βιβλίο για διηγήματα. Το πιο πρόσφατο βιβλίο της με τίτλο «Βαθύ το σκοτάδι πριν την αυγή» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Η Ελένη Πριόβολου απαντά στο ερωτηματολόγιο του Βήματος.

1. Ο κόσμος στα δικά σας μάτια προχωράει γρήγορα ή αργά;

«Οταν ήμουν παιδί ο χρόνος κυλούσε αργά. Τώρα αισθάνομαι τον ίλιγγο της λεγόμενης τεχνολογικής εξέλιξης και αναπόδραστα με κυριεύει δέος, επειδή έχω την αίσθηση του ανεξέλεγκτου».

2.      Ο,τι είναι προοδευτικό σήμερα γίνεται συντηρητικό στο μέλλον;

«Οι έννοιες του προοδευτισμού και της συντήρησης παραμένουν ασαφείς. Οι δυνάμεις του αποκαλούμενου συντηρητισμού μένουν προσκολλημένες στην παράδοση και στα στερεότυπα στα οποία αναπτύχθηκαν και τα συντηρούν ως αμετάβλητες αρχές. Οι λεγόμενες προοδευτικές δυνάμεις στην πραγματικότητα συντηρούν και αυτές τα στερεότυπά τους με διαφορετικό λεξιλόγιο, αλλά την ίδια πρακτική. Για τη δική μου σκέψη, προοδευτικό είναι ό,τι εξελίσσει πολιτισμικά, κοινωνικά και ηθικά το ανθρώπινο είδος και το εντάσσει αρμονικά στο οικοσύστημα στο οποίο ζει, καταργώντας στην πράξη τις ανισότητες».

3.      Υπάρχει κάποιο πολιτικό γεγονός το οποίο να θεωρείτε ως εμπειρία που σας διαμόρφωσε (ή σας επηρέασε);

«Η παιδική ηλικία που πέρασε μέσα στο ασύλληπτο καθεστώς της δικτατορίας με γονιό κομμουνιστή. Η φράση της μάνας «μη μιλάς επειδή ο πατέρας κινδυνεύει» έγινε το σύνθημα μιας άγουρης ηλικίας. Και έπειτα ήρθαν οι απανωτές διαψεύσεις από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, με ένα διάλειμμα, την εποχή της αραβόφιλης πολιτικής του Ανδρέα Παπανδρέου, που έφερε τον Γιάσερ Αραφάτ με τους φενταγίν στη χώρα μας και η Μελίνα Μερκούρη φώναξε ότι θα υψώσει τη σημεία της Παλαιστίνης στο Κοινοβούλιο. Ηταν ένα όμορφο κατά συνθήκη ψέμα».

4.      Εγκαταλείψατε κάποια πολιτική σας πεποίθηση στην πορεία του χρόνου;

«Δεν εγκαταλείπω τις βασικές πολιτικές μου πεποιθήσεις που περιλαμβάνουν τον άνθρωπο στο κέντρο, την ισοπολιτεία, την ισονομία, την κοινωνική δικαιοσύνη, την κατάργηση των διακρίσεων και γενικά όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που συνιστούν την οραματική πολιτική μου αντίληψη που έχει τη βάση της στον αναρχοκοινωνισμό του Προυντόν και τον Μαρξισμό. Η μη ένταξή μου σε κομματικό μηχανισμό συντελεί στο να κινούμαι σε σταθερή βάση και να γεύομαι τις ήττες με βάση τις αρχές των Στωικών. Εξάλλου, η κομματική δημοκρατία δεν με βρίσκει σύμφωνη διότι το πολίτευμα δεν ασκείται από τον λαό αλλά διά του λαού και εκείνο που συνηθίσαμε να ονομάζουμε πλειοψηφία στην πραγματικότητα αποτελεί μειοψηφία. Ετσι επέρχεται η νοθεία στο δημοκρατικό πολίτευμα».

5.      Ποιο θεωρείτε πως είναι το μεγαλύ-τερο πρόβλημα της χώρας μας;

«Οι διαρκώς αυξανόμενες οικονομικές ανισότητες και η φτωχοποίηση του λαού, η μετανάστευση του εργατικού και επιστημονικού δυναμικού, η επικράτηση του λαϊκισμού στη θέση της αμιγούς πολιτικής και η έλλειψη συμμετοχής των πολιτών στα κοινά».

6.      Ησασταν ή όχι δημοφιλής στο σχολείο; Και τι σας έμαθε αυτό για τη ζωή;

«Καθόλου δημοφιλής. Μέτρια μαθήτρια, μέτρια σε κάλλος, σιωπηλή, με το ηφαίστειό μου κοιμώμενο λόγω των απαγορεύσεων, κυρίως από το σχολείο. Παρακολουθούσα Γυμνάσιο Θηλέων ελεγχόμενο από τη ΧΕΝ στην επαρχία. Μια-δυο συμμαθήτριες μυρίστηκαν την εσωτερική λάβα, επειδή διέθεταν ανάλογη, οπότε γίναμε μια κλειστή φιλική παρέα αλληλοϋποστήριξης, σχέση που τη διατηρώ στις φιλίες μου, αλλά και ευρύτερα αφού έγινε πλέον αρχή».

7.      Υπάρχουν ακόμη ανατρεπτικές ιδέες;

«Οι βασικές αρχές των ανατρεπτικών ιδεών παραμένουν αναλλοίωτες στο βάθος του ιστορικού χρόνου. Μεταποιούνται και αλλοιώνονται, αλλά δεν αλλάζουν. Ο,τι ήταν ζητούμενο στον Μεσοπόλεμο, π.χ., επανέρχεται στο προσκήνιο. Ο,τι κατακτήθηκε με αγώνες, αίμα ή και παραχωρήσεις από τις εξουσίες για λόγους πολιτικούς, καταργήθηκε. Οπότε, ο ιστορικός χρόνος επιστρέφει στο πάλαι για να αποδείξει πόσο σημερινό είναι το παρελθόν».

8.      Ποιο βιβλίο σχετικά με την πολιτική θα συστήνατε ανεπιφύλακτα;

«Το βιβλίο Γιατί επικράτησε ο Χίτλερ; του Βίλχελμ Ράιχ (εκδ. Καστανιώτη), για να κάνουμε τη σύγκριση με το σήμερα, να εντοπίσουμε τις ομοιότητες και να προβληματιστούμε πάνω στον τρόπο αποτροπής της εγκληματικής ιδεολογίας».

9.      Με τι δεν έχετε συμφιλιωθεί ακόμη στη ζωή ή αργήσατε να συμφιλιωθείτε;

«Με την έλλειψη αξιοκρατίας και την πελατειακή σχέση σε κάθε φάση του πολιτικού και κοινωνικού βίου. Η λέξη «ημέτερος» μου προκαλεί απέχθεια».

10.      Τι θα λέγατε πως απαντά καλύτερα στις υπαρξιακές μας αγωνίες; Η φιλοσοφία; Η τέχνη; Η θρησκεία; Κάτι άλλο;

«Η φιλοσοφία ανοίγει δρόμους, η τέχνη καλλιεργεί και η πίστη παρηγορεί. Μέσα στον τρόμο που προκαλεί η συνειδητοποίηση του πρόσκαιρου της ύπαρξης ένας συνδυασμός φέρνει την ισορροπία. Ομως χρειάζεται κριτικό πνεύμα και πολύπλευρη παιδεία για να μη χειραγωγούνται οι μάζες σε κάθε περίπτωση».

11.      Ποιο πρόσωπο, ιστορικό ή από τον σύγχρονο κόσμο, θα επιλέγατε ως προνομιακό σας συνομιλητή;

«Τον Νίκολα Τέσλα μέσα στα μαγνητικά του πεδία».

12.      Θα γυρνούσατε τον χρόνο πίσω; Και για ποιον λόγο;

«Ο χρόνος γυρίζει μόνος του πίσω μέσω των αναμνήσεων που στην πραγματικότητα καταργούν τον κατασκευασμένο χρόνο των ωροδεικτών».

13.      Ποια συμβουλή ζωής θα δίνατε στον έφηβο εαυτό σας;

«Αυτή που είχα δώσει στην τότε έφηβη. Αντίσταση στα μικρά και πάλη για την πολιτική και πνευματική ολοκλήρωση».

14.      Και ποιο ανάγνωσμα θα συστήνατε σε έναν έφηβο σήμερα;

«Επειδή ο σύγχρονος έφηβος με την εκπαίδευση που λαμβάνει κινδυνεύει να μετατραπεί σε βίδα της μηχανής του Λεβιάθαν, προτείνω την Πολιτεία του Ηλιου του Θωμά Καμπανέλλα».

15.      Θα συμφωνούσατε πως όλα, τελικά, είναι πολιτική;

«Ναι, αναντίρρητα. Κάθε πράξη μας έχει αποτύπωμα στον πολιτικό μας βίο και από το είδος του πολιτεύματος καθορίζονται οι πράξεις μας».