Αν αυτή ήταν η ιστορία μιας παρέας, θα μιλούσε κανείς απλώς για παρεξήγηση. Αυτή όμως είναι η ιστορία μιας χώρας. Και σε μια τέτοια κλίμακα δεν είναι η παρεξήγηση που μπορεί να περιγράψει τα γεγονότα. Είναι η παραδοξότητα. Είναι η πιο «αντιλαϊκή» ή «μισητή» έκθεση που συντάχθηκε ποτέ για το ασφαλιστικό να φέρει το όνομα ενός καθηγητή για τον οποίον ισχύουν τρεις παραδοχές. Πρώτον, πως είναι αριστερός – «πιο αριστερός από τον Σημίτη», όπως λέει ο ίδιος. Δεύτερον, πως δεν γνώριζε και πολλά για το ασφαλιστικό σύστημα – δεν περιλαμβανόταν εξάλλου στα ακαδημαϊκά του ενδιαφέροντα. Και τρίτον – αυτός είναι ο πιο παράδοξος κρίκος αυτής της αλυσίδας παραδοξοτήτων – πως δεν ήταν καν ο συντάκτης της έκθεσης.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
