Ως χωνευτήρι πολιτισμών και τόπος καινοτομίας, τεχνολογίας και δημιουργικότητας, η πόλη είναι ο κατεξοχήν πυρήνας των «χρυσών εποχών» της ανθρώπινης κοινωνίας, όπως παρατηρούσε ο διακεκριμένος καθηγητής Πολεοδομίας Πίτερ Χολ στο βιβλίο του Cities in Civilization. Γραμμένο στο τέλη της δεκαετίας του ’90, ασπαζόταν την τότε αισιοδοξία εν όψει της «επανάστασης των πολυμέσων» και της επερχόμενης «ψηφιακής εποχής» αναμένοντας τη μεταμόρφωση του αστικού ιστού.
Προβλήματα διακρίνονταν ως προς τα ζητήματα της ενέργειας, της ανισότητας, της πιθανής περιθωριοποίησης κοινωνικών στρωμάτων ως συνέπεια των τεχνολογικών μεταβολών, ο γενικός τόνος ωστόσο ήταν αισιόδοξος. Θα χρειαζόταν μία δεκαετία ακόμη, η εμπειρία της οικονομικής κρίσης του 2008 και η πλήρης συνειδητοποίηση του ρυθμού της κλιματικής αλλαγής για να γίνει ευρύτερα αντιληπτό ότι ο νέος αιώνας δεν θα ήταν απαραίτητα ένας χρυσός αιώνας των πόλεων αλλά μάλλον μια περίοδος που θα απαιτούσε την απάντηση σε προκλήσεις και την προσαρμογή σε δύσκολες συνθήκες.
Η διακυβέρνηση των λεγόμενων «μεγαπόλεων», τόσο της Λατινικής Αμερικής, της Ασίας, της Αφρικής, αλλά κυρίως της Δύσης, σε συνάρτηση με τα ζητήματα των μεταναστευτικών ροών, των οικονομικών ανισοτήτων, της στέγασης, της ασφάλειας, των έμφυλων ρόλων και της ισότητας των φύλων, απαιτεί την αναβάθμιση του δημαρχιακού αξιώματος σε βαθμό ώστε σε κάποιες μητροπόλεις να περιβάλλεται με τις εξουσίες και τον (άτυπο) χαρακτήρα του κυβερνήτη.
Αν οι «παγκόσμιες πόλεις» έχουν πλέον περισσότερα κοινά σημεία μεταξύ τους παρά με εκείνες του εθνικού τους περιγύρου, όπως παρατηρεί η Σάσκια Σάσεν, έχουν επίσης και παρόμοια προβλήματα. Μεγάλες γεωγραφικές ζώνες του κόσμου βρίσκονται ήδη ή πρόκειται να έρθουν τα αμέσως επόμενα χρόνια αντιμέτωπες με τις συνέπειες της κλιματολογικής κρίσης, η οποία συνεπάγεται την ένταση και το απρόβλεπτο των φυσικών φαινομένων.
Πυρκαγιές, όπως αυτές του Καναδά, πλημμύρες όπως εκείνες της Θεσσαλίας, ξηρασίες, λειψυδρία, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας είναι ήδη προφανές ότι θα καταστήσουν στο μέλλον αναγκαίες τακτικές παρεμβάσεις και χειρισμούς με άμεση αναφορά στην τοπική αυτοδιοίκηση. Νέες αρμοδιότητες και νέες δικαιοδοσίες θα χρειαστεί πιθανώς να εκχωρηθούν από τους κρατικούς φορείς, νέες ρυθμίσεις θα απαιτηθούν σε σχέση με την κοινωνία των πολιτών προκειμένου να υπάρξει επαρκής ανταπόκριση στα δεδομένα της στιγμής. Ο ρόλος, οι διαστάσεις και το νόημα της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι ίσως στα πρόθυρα μιας δραστικής αλλαγής.
