Δεν έχω καθαρή εικόνα του τι συμβαίνει σε άλλες δυτικές χώρες, αλλά εδώ και χρόνια η πλειονότητα των Ειδήσεων στην Ελλάδα δεν είναι ειδήσεις αλλά άποψη. Οχι απλά άποψη, αλλά στο όριο της επιβολής ιδεολογίας. Στα ειδησεογραφικά sites η κατάσταση δεν είναι καλύτερη, αντιθέτως εκεί το πρόβλημα ξεκινάει νωρίτερα, από την επιλογή του τίτλου. Πρέπει ο τίτλος να προβοκάρει ή να υπόσχεται ωμή ανθρωποφαγία για να κλικάρουμε. Σε τι ακριβώς αποσκοπεί η προτροπή να διαβάσουμε την «προκλητική» δήλωση του τάδε ή τη «χυδαία» άποψη του δείνα; Γιατί βιάζονται να τις βαφτίσουν προκλητικές και χυδαίες; Αν μας προκαταβάλλουν, τότε σε εμάς τους αναγνώστες τι μένει να κάνουμε; Δεν μας εμπιστεύονται ότι θα φτάσουμε στο ίδιο συμπέρασμα ή αντιθέτως ξέρουν πολύ καλά με ποιους έχουν να κάνουν και μας δίνουν αυτό που έχουμε ανάγκη, να πάρουμε κι εμείς ένα κομματάκι από τη σάρκα επωνύμου.
Οι χαρακτηρισμοί «αιρετικό», «προκλητικό» ή «ανήθικο» έχουν να κάνουν με τις εμπεδωμένες αξίες της κάθε εποχής, οι οποίες διαφέρουν στον χρόνο. Καμία «εφημερίδα» του 5ου π.Χ. αιώνα δεν θα εγκαλούσε την Πολιτεία για τη χρησιμοποίηση δούλων στην ανέγερση κάποιου ναού.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
