Tα τελευταία χρόνια έχω βρεθεί σε δεκάδες θεατρικές παραστάσεις για παιδιά. Δεν είχα ιδιαίτερη επαφή – σχεδόν καμία – μέχρι πριν από πέντε-έξι χρόνια.
Εκείνο που τις συνδέει σχεδόν όλες – και πάλι δηλώνω ότι δεν ξέρω αν είναι σημείο και ανάγκη των καιρών ή συνέβαινε πάντα σε αυτόν τον βαθμό – είναι oι συχνές αναφορές στην ισότητα ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους, στην κατανόηση, στην αποδοχή του διαφορετικού ως κάτι απόλυτα φυσιολογικού.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
