Δακρύζω… Ναι, ημερολόγιό μου, δακρύζω από συγκίνηση κάθε φορά που, φορώντας τη μάσκα μου, μπαίνω στο σουπερμάρκετ, στον φούρνο, στο μανάβικο, στο ποδηλατάδικο, στο χρωματοπωλείο. Διότι ξέρω ότι οι μισοί τουλάχιστον από όσους βρίσκονται εκείνη τη στιγμή εκεί μέσα είναι ηλίθιοι που δεν έχουν εμβολιαστεί ενώ εγώ έχω κάνει και τις δύο δόσεις, κοντεύουν δύο μήνες τώρα.
Αρα εγώ δεν κινδυνεύω· και να έρθει επίσκεψη ο κορωνοϊός, ούτε που θα το πάρω είδηση – φορώ όμως μάσκα για να προφυλάξω τους ηλίθιους, να μην τους στείλω πεσκέσι τον κορωνοϊό που ούτε θα ξέρω ότι τον έχω. Σώζω ζωές, προσφέρω στην ανθρωπότητα – είμαι καλός και γενναιόδωρος· ούτε κανείς το ξέρει ούτε περιμένω ανταμοιβή· είμαι σπουδαίος.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
