Με την περίφημη «απεύθυνσή» του, ο Πρωθυπουργός εισήγαγε στο επίσημο πολιτικό λεξιλόγιο την ιδιόλεκτο αριστερίστικων φοιτητικών παρατάξεων του 1990. Τότε που αρειμάνια μέλη της ΕΑΑΚ ή συναφών σχημάτων μπούκαραν στις τάξεις για να κάνουν «μια απεύθυνση», εν όψει καταλήψεων.
Σε σχέση με το τι εισήγαγαν στο πολιτικό λεξιλόγιο η κυρία Μεγαλοοικονόμου ή ο κ. Πολάκης, η «απεύθυνση» του κ. Τσίπρα διατηρεί, τουλάχιστον, κάτι από τη δροσιά πανεπιστημιακών αμφιθεάτρων (έστω στην πιο ανάγωγη εκδοχή της). Αλλά το πρόβλημα της «απεύθυνσης» δεν είναι ετυμολογικό. Είναι ότι απευθύνεται χωρίς να κατευθύνει.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
