Οι ταχύτητές μας είναι πια πολύ γρήγορες. Ή έτσι νομίζουμε. Εχουμε μάλλον θεωρήσει ταχύτητα τη βιασύνη. Η κατανάλωση της πληροφορίας, της μουσικής, των σχέσεων, της ανάλυσης, της συνθετικής σκέψης πέφτουν θύματα βουλιμικού επεισοδίου. Και απλά παχαίνουμε. Φουσκώνουμε από ακατέργαστες τροφές, παντός είδους, και το βράδυ βλέπουμε εφιάλτες.
Τα κείμενα γίνονται όλο και πιο μικρά, βαφτίζονται περιεκτικά, αλλά ο λόγος είναι πως ελάχιστοι θα αφιερώσουν χρόνο να διαβάσουν κάτι που περιέχει περισσότερες από 400 λέξεις. Γιατί τους περιμένουν κι άλλοι, κι άλλα κείμενα, κι άλλα θέματα. Τσιμπολογήματα ανάγνωσης, θραύσματα ανάλυσης και μια fast track παγίωση άποψης γιατί πρέπει να πάρουμε αμέσως θέση στα καθημερινά «διλήμματα» που μας θέτουν τα social media.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
