«Αυτό που θα μπορούσε να έχει γίνει και αυτό που έχει ήδη γίνει, στοχεύουν σε ένα τέλος, που είναι πάντοτε παρόν. Ιχνη βημάτων ηχούν στη μνήμη για το μονοπάτι που ποτέ δεν τραβήξαμε, προς την πόρτα που ποτέ δεν ανοίξαμε, που βγάζει στον ροζ κήπο» (…)
Τ.Σ. Ελιοτ, «Τέσσερα κουαρτέτα»
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
