Η Λευκάδα είναι αδελφοποιημένη πόλη με την Οδησσό. Σε κεντρικό δρόμο της πόλης μάλιστα τοποθετήθηκε αναμνηστική πλάκα στη μνήμη και στην προσφορά του Θεοδώρου Φλογαΐτη, ο οποίος διετέλεσε δήμαρχος του πρώτου Μαγιστράτου της Οδησσού. Ο Θεόδωρος γεννήθηκε το 1758, γιος του παπα-Ζαφείρη, ο οποίος ήταν ιερέας στην Κέρκυρα. Συμμαθητής του ήταν ο Αντόνιο Μαρία Καποδίστριας, πατέρας του κυβερνήτη.
Προκειμένου όμως να ξεφύγει από την παράδοση να γίνει ιερέας, έφυγε για την Οδησσό. Ο Θεόδωρος ίσως είχε αρχίσει από τη Λευκάδα να ασχολείται με το εμπόριο. Και η νέα πόλη της Οδησσού πρόσφερε αναρίθμητες ευκαιρίες πλουτισμού. Σημειώνουμε εδώ ότι το 1795 έφθασαν και εγκαταστάθηκαν στην Οδησσό 27 έμποροι. Συνολικά η πόλη αριθμούσε 2.349 κατοίκους. Σύντομα το εμπόριο της πόλης πέρασε στα χέρια των Ελλήνων, καθώς έξι στους οκτώ εμπορικούς οίκους στις αρχές του 19ου αι. ήταν ελληνικοί. Στα τεκμήρια που σώζονται στο Κρατικό Αρχείο της Οδησσού έχουν εντοπιστεί 118 οικογένειες με καταγωγή από το Ιόνιο.
Τον Ιανουάριο του 1796 οργανώθηκε για πρώτη φορά η τοπική αυτοδιοίκηση της Οδησσού και ο Θεόδωρος εκλέχθηκε πρώτος δήμαρχος της πόλης. Τη χρονιά αυτή στα έγγραφα αναφέρεται ως πρώην δήμαρχος, έμπορος της 1ης τάξης και μέλος της διοικήσεως του Μαγιστράτου της Οδησσού.
Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι το γεγονός πως ο Θεόδωρος έμαθε πάρα πολύ γρήγορα να μιλάει αλλά και να γράφει στα ρωσικά, ήδη από το 1797, τον βοήθησε να ξεχωρίσει και να διαπρέψει στις εμπορικές και άλλες δραστηριότητές του.
Εμφορούμενος από βαθιά θρησκευτικά αισθήματα, το 1806 μαζί με τον Ιωάννη Δεστούνη δεν δίστασε να βάλει υποθήκη όλη την ακίνητη περιουσία του προκειμένου η ελληνική κοινότητα της Οδησσού να λάβει δάνειο για να κατασκευάσει τον ορθόδοξο ναό της Αγίας Τριάδας. Πέθανε στην Οδησσό από κρύωμα στις 11 Μαρτίου 1823 και ενταφιάστηκε στο Παλαιό Νεκροταφείο της πόλης, το οποίο σήμερα δεν υπάρχει.
Το 1819 ο ίδιος ο Ιωάννης Καποδίστριας συνέταξε έγγραφο ότι απέκτησε τον τίτλο του ρώσου ευγενούς και επιβεβαίωνε την καταγωγή του.
