«Η δεκαετία 2010-2019, η λεγόμενη δεκαετία της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων, δεν τελείωσε». Είναι η διαπίστωση με την οποία ξεκινούν οι Εκδοχές πολέμου (εκδ. Πατάκη). Και είναι στον αξιωματικό χαρακτήρα αυτής της διαπίστωσης που εντοπίζει κανείς όχι μόνο το ύφος που διέπει το βιβλίο αλλά και το πνεύμα που συνοδεύει τον συγγραφέα του. Εντοπίζει το πείσμα του Ευάγγελου Βενιζέλου να υποδεικνύει τα «πράγματα όπως είναι» χωρίς εκείνες τις ήπιες ή οξύτερες διαστρεβλώσεις της πραγματικότητας, τις τόσο φιλικές προς τον χρήστη.
Παρά το κόστος, όχι μόνο σε πολιτικούς αλλά και προσωπικούς όρους, το πείσμα εκείνο δεν φαίνεται να έχει εγκαταλείψει τον Βενιζέλο. Τον συνόδευσε την περίοδο που είχε αναλάβει τυπικά τις τύχες του υπουργείου Οικονομικών, αλλά ουσιαστικά ολόκληρης της χώρας. Τον ακολουθεί έως σήμερα, απαλλαγμένο πλέον από τις υποχρεώσεις κάποιας κομματικής ορθοδοξίας ή συστράτευσης. Ο Βενιζέλος, όπως έχει πει ο ίδιος, κινείται πλέον απελεύθερος από τα κομματικά δεσμά, στον χώρο της μεταπολιτικής.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
