Ruslana Korshunova: Ο ύποπτος θάνατος της «Ρωσίδας Ραπουνζέλ» του μόντελινγκ

Ήταν 28 Ιουνίου του 2008, όταν το σώμα της Ruslana Korshunova έπεσε από τον ένατο όροφο του κτιρίου στην οδό Water Street, στο Χρηματιστήριο του Μανχάταν. Μια απότομη πτώση, μια κίνηση από την οποία δεν υπήρχε επιστροφή. Στις 2:30 το μεσημέρι, το αίμα της βάφει την άσφαλτο. Το σώμα της, νεκρό, ακίνητο. Και η πόλη συνεχίζει να αναπνέει γύρω της, αδιάφορη, ενώ το πρόσωπο που είχε γεμίσει περιοδικά και διαφημιστικά, πλέον είχε σβήσει.

Οι αστυνομικοί έφτασαν και δεν βρήκαν τίποτα ύποπτο στο διαμέρισμά της. Καμία μάχη ή ένδειξη που να καταδείκνυε κάποιο βίαιο περιστατικό που να οδήγησε στον θάνατό της. Το ίδιο βράδυ, τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων γέμισαν με το όνομα της Ruslana: Η «Ρωσίδα Ραπουνζέλ», όπως ήταν γνωστή, είχε βάλει τέλος στη ζωή της, λίγες μέρες πριν τα 21α γενέθλιά της. Κανείς δε μπορούσε να διανοηθεί πώς ένα μοντέλο που είχε αγγίξει την καταξίωση, μέσα σε λίγα χρόνια, είχε αποφασίσει να «φύγει» τόσο ξαφνικά. Κι αυτό δεν ήταν το μόνο περίεργο στην υπόθεση. Τα μακριά, ξανθά μαλλιά της, που της είχαν χαρίσει το παρατσούκλι «Ραπουνζέλ», φαίνονταν να είχαν κοπεί άναρχα.

Όσο περνούσε ο χρόνος, η ιστορία της Ruslana έμοιαζε να αποκτά περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις. Οι φίλοι της, οι συνεργάτες της, οι άνθρωποι που την είχαν γνωρίσει στην πασαρέλα, όλοι την θυμούνταν σαν το κορίτσι που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πως θα είχε τέτοια κατάληξη. Δεν υπήρχαν «σημάδια», δεν υπήρχαν σκιές στο πρόσωπό της. Ήταν η επιτυχία ενσαρκωμένη. Και όμως, το τέλος της, που ήρθε τόσο ξαφνικά και αδιάφορα, παρέμενε ένα άλυτο μυστήριο που ακόμα και σήμερα προκαλεί ανατριχίλα.

Τα πρώτα χρόνια και τα όνειρα για το μέλλον

Η Ruslana γεννήθηκε στις 2 Ιουλίου 1987 στην Άλμα-Άτα, στο σημερινό Καζακστάν, ως Ruslana Sergeyevna Korshunova. Η οικογένειά της, ρωσικής καταγωγής, είχε περάσει δύσκολες στιγμές όταν ο πατέρας της, Sergey, πέθανε το 1992, όταν η ίδια ήταν μόλις πέντε ετών. Η μητέρα της, Valentina Kutenkova, ανέλαβε την ανατροφή της, δίνοντας έμφαση στη μόρφωσή της. Η μικρή Ruslana ήταν άριστη μαθήτρια, κατακτώντας συνήθως τους υψηλότερους βαθμούς στην τάξι της. Μιλούσε άπταιστα ρωσικά, αγγλικά, καζακικά και γερμανικά. Ήταν μια έφηβη που φαινόταν να προορίζεται για μεγάλα πράγματα, μα τα όνειρά της δεν περιορίζονταν μόνο στα βιβλία.

Η πορεία της προς τον κόσμο της μόδας ξεκίνησε το 2003, όταν μια φωτογραφία της δημοσιεύτηκε σε ένα άρθρο του περιοδικού All Asia, το οποίο αφορούσε το φροντιστήριο ξένων γλωσσών όπου πήγαινε για τα γερμανικά της. Η φωτογραφία αυτή έφτασε στα χέρια της Debbie Jones από το πρακτορείο Models 1, η οποία, βλέποντας κάτι μοναδικό σε εκείνη, την υπέγραψε στα 15 της χρόνια. Στην αρχή, η μητέρα της δε συμφωνούσε η κόρη της να ακολουθήσει το μόντελινγκ. Αλλά και η ίδια η Ruslana ονειρευόταν να σπουδάσει, έναν στόχο που δεν εγκατέλειψε ποτέ. Τελικά, η μητέρα της της επέτρεψε να μπει στο πρακτορείο με δύο όρους: να την συντροφεύει στις δουλειές της όσο ήταν ανήλικη και να μην έκανε ποτέ καμία σέξι ή γυμνή φωτογράφιση.

Το χαρακτηριστικό της μακρύ, καστνόξανθο μαλλί, που στα 15 της έφτανε ως τα γόνατα, της χάρισε το παρατσούκλι «Ραπουνζέλ», και σύντομα έγινε διάσημη για τη φυσική της ομορφιά και το ρομαντικό στυλ της. Το 2005 θα ταξίδευε στο Λονδίνο για την Εβδομάδα Μόδας, αν και η μητέρα της είχε τους ενδοιασμούς της. «Μα είναι το Λονδίνο! Θα δω από κοντά το Λονδίνο!» είχε πει η 17χρονη Ruslana, καταφέρνοντας να την πείσει. Στο Λονδίνο κατάφερε να κλέψει της εντυπώσεις, με τους δημοσιογράφους να σχολιάζουν ότι ήταν «η καλύτερη ανακάλυψη» των τελευτών ετών στον χώρο του μόντελινγκ.

Παρά την ξαφνική επιτυχία, η Ruslana απέφευγε τη δημοσιότητα και τα μεγάλα πάρτυ του χώρου, προτιμώντας να περνά τον ελεύθερό της χρόνο μόνη της, γράφοντας ποίηση. Την ίδια περίοδο, της έγινε πρόταση να γίνει brand ambassador για μεγάλη εταιρεία βότκας. Ωστόσο, το μοντέλο αρνήθηκε, γνωρίζοντας ότι ο διευθυντής της εταιρείας ήταν παρενοχλητικός με τα μοντέλα που συνεργαζόταν.

Πτώση της ΕΣΣΔ - Σλαβική «έφοδος» στις πασαρέλες

Μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, οι σλαβικές χώρες βίωσαν μια ξαφνική και εκρηκτική αλλαγή στο τοπίο τους. Η κατάρρευση του σοβιετικού καθεστώτος άφησε πίσω του μια κοινωνία που αγωνιζόταν να βρει τη θέση της στον κόσμο κι η μόδα, με την ικανότητά της να διαμορφώνει την εικόνα και να υπαγορεύει τα πρότυπα, έγινε για πολλούς ένα παράθυρο για έναν κόσμο που είχαν μάθει μόνο από τις τηλεοπτικές οθόνες.

Εν μέσω αυτής της αβεβαιότητας, γυναίκες από σλαβικές χώρες - και ιδιαίτερα από τη Ρωσία, την Ουκρανία, τη Λευκορωσία και το Καζακστάν - «εισέβαλαν» στο παγκόσμιο μοντελινγκ. Τα νέα αυτά μοντέλα έμοιαζαν σαν να έρχονται από άλλον πλανήτη: αψεγάδιαστα πρόσωπα, ατελείωτα πόδια, μυστηρίωδεις αύρες και ψυχρό ταμπεραμέντο - έμοιαζαν με ζωντανά αγάλματα. Οι Σλάβες, πρώην πολίτες μιας παγκόσμιας υπερδύναμης, εισέβαλαν στο διεθνές πάνθεον της μόδας και άφησαν το στίγμα τους.

Η αλλαγή αυτή έφερε μια φρεσκάδα και μια εξωτικότητα που ο κόσμος της μόδας δεν μπορούσε να αγνοήσει. Και, όπως πάντα σε τέτοιες περιόδους αλλαγής, οι μεγάλες ευκαιρίες φέρνουν και μεγάλες θυσίες. Τα μοντέλα από την πρώην ΕΣΣΔ, όπως η Ruslana, ξεπέρασαν γρήγορα τις εσωτερικές τους συγκρούσεις και την επαναστατική διάθεση της νέας εποχής για να κατακτήσουν τις πασαρέλες και τα εξώφυλλα των περιοδικών, ενώ ταυτόχρονα φώτιζαν τις πιο σκοτεινές γωνίες της βιομηχανίας. Όμως το φαινόμενο της «ρωσικής έφοδου» στην μόδα δεν ήταν μόνο θέμα αισθητικής: ήταν και μία έκρηξη της ανάγκης για αναγνώριση σε έναν κόσμο που άλλαζε, μεταμορφωνόταν κι αναζητούσε τη νέα ταυτότητά του μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.

Το «ντου» των Σλάβων δεν είχε μόνο μια θετική διάσταση. Καθώς η μόδα άνοιγε τις πόρτες για νέα πρόσωπα και πρότυπα, δεν άργησαν να εμφανιστούν οι σκιές που συνόδευαν την εκτόξευση αυτών των κοριτσιών: η σκληρή εκμετάλλευση, η έντονη πίεση για αψεγάδιαστη εμφάνιση και τα παιχνίδια εξουσίας πίσω από τη λάμψη των φλας. Οι νεαρές γυναίκες που εισέβαλαν στον κόσμο της μόδας, πολλές από αυτές από την περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης, ήρθαν αντιμέτωπες με μια ανελέητη βιομηχανία, η οποία δεν τους προσέφερε μόνο επιτυχίες, αλλά και μια αίσθηση αποξένωσης και μοναξιάς που ήταν το τίμημα του ρόλου τους. Στην περίπτωση της Ruslana, το μοντελινγκ έγινε ο τρόπος για να διεκδικήσει την ύπαρξή της σε έναν κόσμο που δεν καταλάβαινε πλήρως τα όρια ανάμεσα στη φήμη και την εκμετάλλευση.

Από το Παρίσι στη Νέα Υόρκη: Η πορεία στην κορυφή κι ο έρωτας

Μετά την υπογραφή της συμβολαίου με το IMG Models, η Ruslana βρέθηκε σε κορυφαίες πόλεις του κόσμου: Νέα Υόρκη, Παρίσι, Μιλάνο, Λονδίνο. Το 2005, η British Vogue την αποκάλεσε «ένα πρόσωπο που ενθουσιάζει» τη βιομηχανία και το 2006 η παρουσία της στη διαφήμιση του αρώματος Nina Ricci την καθιέρωσε ως παγκόσμιο μοντέλο. Η θρυλική αυτή καμπάνια ήταν το σημείο καμπής για την καριέρα της, κάνοντάς την πασίγνωστη στις τέσσερις γωνιές του κόσμου.

Εμφανίστηκε επίσης σε διάφορες διαφημίσεις για οίκους όπως οι Vera Wang, Blumarine, Kenzo, και Clarins, ενώ πόζαρε για τα εξώφυλλα περιοδικών όπως το Elle και η ρωσική έκδοση της Vogue. Απέκτησε τακτική παρουσία στις διεθνείς πασαρέλες, κερδίζοντας περίπου 7.000 δολάρια ανά φωτογράφιση κι εδραιώνοντας τη φήμη της ως ένα από τα πιο πολλά υποσχόμενα μοντέλα της γενιάς της.

Η προσωπική ζωή της Ruslana υπήρξε λιγότερο γνωστή αλλά εξίσου φορτισμένη. Με τα λεφτά που είχε κερδίσει από το συμβόλαιό της με την Nina Ricci, αποφάσισε να αγοράσει ένα σπίτι στη Μόσχα. Εκεί γνώρισε έναν Ρώσο μεγιστάνα, για τον οποίο αργότερα θα σχολίαζε: «Ήταν κούκλος, τα κορίτσια έπεφταν στα πόδια του. Είχε πάει με πολλές από τις φίλες μου. Και ήταν όλες τους πανέμορφες». Ο κύκλος της την προειδοποίησε να μείνει μακριά από τον νεαρό εργένη, όμως η ίδια ήταν σίγουρη πως είχε γνωρίσει τον Έναν. Ονειρευόταν να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά, τα οποία θα μεγάλωναν στη Ρωσία. «Αυτό ήταν το θέμα με τη Ruslana. Είχε κάτι το τόσο παιδικό κι αθώο», είχε πει ένας φίλος της.

Ωστόσο, οι φίλοι της είχαν δίκιο. Μια μέρα, ο Ρώσος μεγιστάνας της ζήτησε να χωρίσουν. Η γραμματέας του άνδρα πήρε τηλέφωνο το μοντέλο και της είπε να μην τον ξαναενοχλήσει. Ο ξαφνικός χωρισμός διέλυσε την ψυχολογία της. Την ίδια περίοδο, παρά την επιτυχία της καμπάνιας για την Nina Ricci, η καριέρα της άρχισε να βαλτώνει. Η Ruslana είχε αρχίσει να υποψιάζεται ότι το πρακτορείο της την εξαπατούσε, μην της προσφέροντας «ούτε το 40% των επαγγελματικών προτάσεων που δεχόταν». Για κάποιο λόγο, το πρακτορείο είχε επιλέξει να προωθεί άλλες κοπέλες.

Πορεία προς τον θάνατο

Το 2008 η Ruslana μετακόμισε στο Μανχάταν, όπου νοίκιαζε ένα διάρι στον ένατο όροφο. Παράλληλα, έψαχνε νέο πρακτορείο κι επαγγελματικές ευκαιρίες. Δύο μήνες αργότερα θα ήταν νεκρή.

Εκείνη την περίοδο, ένας άλλος άνδρας είχε μπει στη ζωή της. Η σχέση της με τον Ρώσο Artem Perchenok, φαινόταν να είναι γεμάτη από ρομαντισμό και αμοιβαία στοργή. Αλλά, όπως συμβαίνει συχνά στην παγκόσμια μόδα, η πίεση και η αποξένωση από την προσωπική ζωή άφησαν το αποτύπωμά τους. Η Ruslana έγραφε ποστ στα social media, που φανέρωναν σύγχυση και έντονα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα. Ειδικότερα, τον Μάρτιο του 2008, έγραψε: «Είμαι τόσο χαμένη. Θα βρω ποτέ τον εαυτό μου;».

Η ύποπτη πτώση και οι θεωρίες

Στις 28 Ιουνίου 2008, η 21χρονη Ruslana βρέθηκε νεκρή στην άσφαλτο, κάτω από το διαμέρισμά της στο Μανχάταν, με την αστυνομία να εκτιμά ότι ήταν αυτοκτονία. Οι φίλοι της και οι άνθρωποι που την είχαν δει λίγες ώρες πριν, δήλωναν ότι ήταν «ευτυχισμένη», χωρίς κανένα εμφανές σημάδι απόγνωσης. Ο Perchenok ήταν ένας από τους τελευταίους ανθρώπους που την είδαν ζωντανή, λίγες ώρες πριν το θάνατό της. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες του, το βράδυ πριν από τον θάνατό της, πέρασαν χρόνο μαζί βλέποντας την ταινία "Ghost" με τους Patrick Swayze και Demi Moore, κάτι που έδειχνε ότι η σχέση τους ήταν, αν μη τι άλλο, φαινομενικά φυσιολογική.

Μετά το τραγικό συμβάν, ο Perchenok έκανε δηλώσεις για την κατάσταση της Ruslana πριν από το θάνατό της, αναφέροντας ότι ήταν «στην κορυφή του κόσμου» και δεν φαινόταν να έχει κάποιο λόγο για να αυτοκτονήσει.

Οι ασυνήθιστοι οιωνοί δεν έλειπαν. Ο Muhammad Naqib, ο θυρωρός του κτιρίου, είπε ότι η Ruslana βρέθηκε στο έδαφος με «σπασμένα χέρια και λαιμό», αλλά το πιο παράξενο ήταν τα μαλλιά της — είχαν κοπεί βιαστικά και ήταν σε κακή κατάσταση. Οι θρυλικές πλεξούδες της, που την είχαν καταστήσει τη «Ρωσίδα Ραπουνζέλ», ήταν πια μόνο ένα θολό απομεινάρι του εαυτού της.

«Άκουσα ένα "μπαμ!". Γύρισα και είδα ένα κορίτσι να κείτεται στο δρόμο» ανέφερε ένας μάρτυρας. Η γειτόνισσά της ανέφερε σε τηλεοπτική συνέντευξη: «Ήταν ένα καλό κορίτσι, ένα υπέροχο κορίτσι. Ήσυχο. Δεν έκανε ναρκωτικά, δεν είχε κατάθλιψη ή τίποτα τέτοιο. Ήταν μια γλυκύτατη γυναίκα και είχαμε πολλές όμορφες συζητήσεις».

Η αναφορά της αστυνομίας έγραφε: «Δεν εντοπίστηκαν σημάδια επίθεσης. Δεν εντοπίστηκαν ναρκωτικά ή αλκοόλ στο σώμα ή στα ούρα της. Δεν άφησε κανένα σημείωμα πίσω της. Ήταν 20 χρονών. Προσγειώθηκε 8,6 μέτρα μακριά από το κτίριό της». Αυτό προκάλεσε μεγάλα ερωτηματικά. Κανείς δε μπορούσε να εξηγήσει γιατί το σώμα της δεν έπεσε ακριβώς κάτω από το κτίριο αλλά σχεδόν 9 μέτρα μακριά. Επίσης, αν και η πτώση σημειώθηκε στο κέντρο του Μανχάταν σε ώρα αιχμής, σύμφωνα με την αστυνομική έρευνα, δεν υπήρχε καμία κάμερα ασφαλείας που να την έχει καταγράψει!

Η μητέρα της Ruslana, Valentina Kutenkova, δεν μπόρεσε ποτέ να αποδεχτεί την εκδοχή της αυτοκτονίας, μια εκδοχή που φαινόταν να βολεύει όλους τους υπόλοιπους, μα όχι την ίδια. Σύμφωνα με την Ουκρανή ιατροδικαστή, τα τραύματα της Ruslana αντιστοιχούσαν σε αυτά που παρατηρούνται συνήθως σε θανατηφόρα τροχαία. «Οι αστυνομικοί θέλουν να πουν ότι αυτοκτόνησε γιατί αυτός είναι ο πιο εύκολος τρόπος να κλείσει η υπόθεση, χωρίς να κάνουν έρευνα», θα έλεγε η Valentina καλεσμένη σε ρωσική εκπομπή.

Πολλοί αναρωτήθηκαν αν η ξαφνική στασιμότητα στην καριέρα της, την οδήγησε να βάλει τέλος στη ζωή της. Όσοι την ήξεραν, όμως, είχαν αναφέρει ότι η Ruslana ποτέ δεν πήρε στα σοβαρά το μόντελινγκ, γνωρίζοντας ότι είχε ημερομηνία λήξης. Το όνειρό της ήταν να αποκτήσει κάποια οικονομική σταθερότητα και να γραφτεί στο πανεπιστήμιο, με στόχο να γίνει οικονομολόγος.

Επιπλέον, η μητέρα της βρήκε στο διαμέρισμα της Ruslana μια λίστα με πράγματα που έπρεπε να κάνει, μεταξύ των οποίων, να επιστρέψει ένα βιβλίο στη βιβλιοθήκη. Εκτός αυτού, για τους αγαπημένους της φάνηκε ιδιαίτερα ύποπτο το γεγονός ότι το μοντέλο δεν άφησε κανένα σημείωμα πίσω της: η Ruslana αγαπούσε το γράψιμο και έγραφε καθημερινά.

Η αίρεση «Rose of the World»

Το επόμενο έτος, άλλο ένα μοντέλο, η Anastasia Drozdova, αυτοκτόνησε με παρόμοιο τρόπο. Η Anastasia και η Ruslana ήταν φίλες, με παρόμοιες ιστορίες. Αν και η Anastasia σημείωνε μεγάλη επιτυχία, έναν μήνα πριν το θάνατό της είχε επιστρέψει στην πατρίδα της την Ουκρανία, επιλέγοντας να μείνει με τους γονείς της. Το νεαρό μοντέλο είχε δείξει σημάδια κατάθλιψης και δεν έβγαινε από την κρεβατοκάμαρά της.

Μετά τγν αυτοκτονία της, οι γονείς της Anastasia έψαξαν εξωνυχιστικά το δωμάτιό της για απαντήσεις. Η μητέρα της βρήκε ένα γράμμα που φαίνεται να προερχόταν «από κάτι που λεγόταν "Rose of the World". Το γράμμα έγραφε: «Anastasia, το νανούρισμά σου είναι το τέλος του χειμώνα. Είσαι καθοδόν». «Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Δε γνωρίζω. Αλλά ξέρω ότι είχε πάει εκεί μαζί με τη Ruslana», σχολίασε η μητέρα της Anastasia.

Η «Rose of the World» είναι μια αμφιλεγόμενη, μυστικιστική οργάνωση που δραστηριοποιείται στη Ρωσία και έχει επεκταθεί και σε άλλες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Οι ιδρυτές της υποστηρίζουν ότι είναι απλώς μια ομάδα αυτο-βελτίωσης. Μια κοινή φίλη των δύο μοντέλων τους είχε προτείνει να συμμετέχουν σε ένα από τα σεμινάρια της οργάνωσης. Θα διαρκούσε τρεις μέρες και το εισιτήριο έκανε 1000$.

Η αίρεση αυτή είναι γνωστή για τις ψυχολογικές της μεθόδους, οι οποίες περιλαμβάνουν εντατικά σεμινάρια και «εκπαιδευτικά προγράμματα» που ενθαρρύνουν τους συμμετέχοντες να μοιραστούν τα πιο σκοτεινά και καταπιεσμένα συναισθήματά τους. Οι συμμετέχοντες αναφέρουν συχνά συναισθηματικές κρίσεις και έντονες ψυχολογικές μεταπτώσεις μετά την ολοκλήρωση των συνεδριών.

Έπειτα από ρεπορτάζ, ένας Ρώσος δημοσιογράφος έγραψε: «Όταν μπαίνεις στη Rose of the World, υπάρχει μόνο σκοτάδι και ουρλιαχτά. Στο χολ βρίσκονται 40 συμμετέχοντες και τους ζητείται να αποκαλύψουν τις χειρότερες εμπειρίες τους. Ιστορίες βιασμών, ιστορίες κακοποιητικών γονιών. Όπως έμαθα, η Ruslana ανυπομονούσε να μιλήσει». Σύμφωνα με μαρτυρίες, μίλησε για τον θάνατο του πατέρα της και τον πρόσφατο χωρισμό της.

Οι πρακτικές της Rose of the World, βασίζονται στην φιλοσοφία της αμερικανικής οργάνωσης Lifespring. Η οργάνωση ιδρύθηκε το 1974 και μέχρι τη δεκαετία του '80, βρέθηκε στο στόχαστρο των δημοσιογράφων αλλά και των ακαδημαϊκών, που χαρακτήριζαν τις μεθόδους του Lifespring ως «παραπλανητικές και έμμεσες τεχνικές πειθούς και ελέγχου». Πολλά μέλη αποφάσισαν να μηνύσουν την Lifespring, υποστηρίζοντας ότι επρόκειτο για επικίνδυνη αίρεση. Η Lifespring έκλεισε στα μέσα της δεκαετία του '90, ωστόσο. Η Rose of the World έκλεισε επίσης μετά από αστυνομική έρευνα.

Η Rose of the World έχει χαρακτηριστεί ως "πνευματική αίρεση", με πολλές καταγγελίες για ψυχολογική εκμετάλλευση και χειραγώγηση των μελών της. Αν και η οργάνωση δεν είναι παράνομη, το περιβάλλον που δημιουργεί στους συμμετέχοντες είναι συχνά τοξικό, καθώς προκαλεί συναισθηματική εξάντληση και οδηγεί σε παραμορφωμένες αντιλήψεις για την πραγματικότητα.

Η Ruslana και η Anastasia συμμετείχαν στα σεμινάρια για αρκετούς μήνες και, σύμφωνα με μαρτυρίες φίλων και συγγενών τους, παρουσίασαν έντονες αλλαγές στη συμπεριφορά τους. Η Ruslana, για παράδειγμα, είχε γίνει εξαιρετικά ευέξαμπτη κι έβριζε συνέχεια -κάτι που δε συνήθιζε ποτέ- ενώ είχε χάσει και μεγάλο βάρος. Σύμφωνα με τη Rose of the World, «Η Ruslana περνούσε ένα μικρό "σκαμπανέβασμα" που είναι φυσιολογικό. Ένιωθε κάπως περίεργα. Την βλέπαμε να περιπλανιέται στην πόλη, χωρίς να ξέρει πού πάει. Μπορεί να έκλαιγε τα βράδια. Αλλά δε γίνεται να αυτοκτόνησε. Τη θεραπεύσαμε από ό,τι προβλήματα μπορεί να είχε. Όσο για την Anastasia; Ήταν συναισθηματικό ράκος. Προσπαθήσαμε να τη βοηθήσουμε, πραγματικά. Αλλά αρνιόταν να αλλάξει. Ρίξτε το φταίξιμο στο μόντελιγνκ, ίσως στα ναρκωτικά. Αλλά όχι σε μας».

Η σχέση με τον Jeffrey Epstein

Η σύνδεση της Ruslana Korshunova με τον Jeffrey Epstein δεν ήταν γνωστή μέχρι το 2024, όταν νέα έγγραφα δημοσιεύθηκαν, αποκαλύπτοντας ότι η Ruslana είχε επισκεφθεί το ιδιωτικό νησί του Epstein (Little Saint James) δύο χρόνια πριν τον θάνατό της. Η σχέση αυτή ήταν μέχρι τότε άγνωστη και προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από τα μέσα ενημέρωσης και την κοινή γνώμη, καθώς ο Epstein συνδέθηκε με μια σειρά από σκανδαλώδεις σεξουαλικές κακοποιήσεις, παιδοφιλία κι εμπορεία ανθρώπων.

Η επίσκεψη της 18χρονης τότε Ruslana στο νησί έγινε στις 7 Ιουνίου 2006, μερικές μόνο βδομάδες πριν την πρώτη σύλληψη του Epstein. Έφτασε εκεί με το προσωπικό τζετ του Epstein, μαζί με άλλα μοντέλα. Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, πολλοί θεωρούν ότι η Ruslana ήταν θύμα του περίφημου κυκλώματος. Ίσως αυτό το τραύμα της, την ώθησε να αναζητήσει σωτηρία στο πνευματικό μονοπάτι που υποσχόταν η Rose of the World.