Να πω την αλήθεια, θα τραβούσα μεγάλο ζόρι. Σκέψου να σε σταματούν κάθε τρεις και λίγο οι περαστικοί στον δρόμο να σε ρωτούν «Νίκο, θα γυρίσει;».
Βέβαια δεν με λένε Νίκο. Ούτε έχω καμία «καψούρα» με την «επιστροφή Τσίπρα». Και μάλλον δεν συναντώ περαστικούς που κόπτονται για «χαρισματικούς ηγέτες» που είναι «παλιές καψούρες» (Ν. Μαραντζίδης, ΤVXS, 25/3).
Για την ακρίβεια δεν έχω συναντήσει κανέναν να αγωνιά. Ισως φταίνε οι δρόμοι. Ισως οι περαστικοί. Ισως οι καψούρες.
Να σκεφτείτε πως όταν ο Βενιζέλος είχε ξαποστείλει τον Βασιλέα Κωνσταντίνο, τον Στρατηλάτη και Κουμπάρο, οι κυρίες της καλής κοινωνίας δεν ρωτούσαν κανέναν Νίκο πότε θα γυρίσει αλλά φορούσαν το άρωμα «Je Reviens». Το πιάσατε το υπονοούμενο, υποθέτω.
Τώρα δεν μυρίζω πολλές παρφουμαρισμένες συριζαίες. Να υποθέσω λοιπόν ότι η καψούρα με τον «χαρισματικό» είναι μάλλον θεωρητικού χαρακτήρα.
Κανείς δεν καίγεται ιδιαίτερα, ούτε ξέρω σε ποιους λείπει, αλλά κουβέντα να γίνεται. Εδώ ο Φάμελλος θέλει να φτιάξει «κοινό ψηφοδέλτιο» με το ΠαΣοΚ και τους Χαρίτσηδες που έχουν τσακωθεί με τον Φάμελλο κι έφτιαξαν δικό τους κόμμα.
Ερώτηση. Και γιατί το ΠαΣοΚ να φτιάξει μαζί τους κοινό ψηφοδέλτιο, αν είναι να γυρίσει ο Τσίπρας που είναι «χαρισματικός» και θα σαρώσει από τα αποδυτήρια;
Ούτως ή άλλως Φάμελλος, Χαρίτσης, άντε και με τον Κασσελάκη, δεν πιάνουν ούτε 10% όλοι μαζί στις δημοσκοπήσεις.
Τι είναι ο κάβουρας, τι είναι το ζουμί του.
Εκτός αν το ΠαΣοΚ καψουρευτεί τον Φάμελλο ή ακόμη καλύτερα τον Τσίπρα που είναι και «χαρισματικός» αλλά και «ηγέτης με παγκόσμια εμβέλεια» (Π. Ρήγας, 26/3)
Τότε, μάλιστα. Ακόμη κι αν δεν φτιάξουν κοινό ψηφοδέλτιο, μπορεί να φτιάξουν οικογένεια, τρυφερή σχέση, παρέα ή τέλος πάντων κάτι να περνούν τα βράδια τους.
Μεταξύ μας, δεν το βλέπω. Δεν ξέρω πόσοι ρωτούν τον Νίκο για τον Τσίπρα, αλλά δεν βλέπω πολλούς να αγωνιούν πότε θα κυβερνήσουν ξανά οι (πρώην και νυν) συριζαίοι.
Λογικό. Στην πολιτική εύκολα φεύγεις, δύσκολα γυρίζεις. Στην Ελλάδα μόνο ο Βενιζέλος κι ο Καραμανλής το κατάφεραν.
Για τον Ανδρέα, το δρομολόγιο δεν ισχύει (όπως λέει λανθασμένα ο Νίκος…) διότι δεν έφυγε ποτέ. Εχασε τις εκλογές, έμεινε πρόεδρος του ΠαΣοΚ και αρχηγός της αντιπολίτευσης, κέρδισε τις επόμενες εκλογές κι έγινε ξανά πρωθυπουργός.
Δεν παρακαλούσε να φτιάξει κοινό ψηφοδέλτιο με τον Φάμελλο και τον Χαρίτση.
Αλλά έτσι είναι η ζωή. Οταν δεν έχεις να πεις κάτι, λες για κάποιον.
Πες κι εσύ ρε Νίκο!
