Σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ότι δεν έχει πρόθεση αλλαγής του εκλογικού νόμου. Λογική και χρήσιμη αποσαφήνιση.
Δεν γίνεται να αλλάζουμε εκλογικό νόμο σε κάθε εκλογή.
Επιβεβαίωσε μάλιστα την πρόθεσή του και σε σχετική ερώτηση του Ανδρουλάκη κατά τη μεταξύ τους συνάντηση.
Ελα όμως που για κάποιο ακατανόητο λόγο η συζήτηση περί εκλογικού νόμου επανέρχεται στο προσκήνιο χωρίς προφανή αιτία.
Το ΠαΣοΚ για παράδειγμα διευκρινίζει αυτοβούλως πως δεν συμφώνησε σε αλλαγή του εκλογικού νόμου, παρόλο που ουδείς του το ζήτησε, ουδείς το περίμενε και ουδείς έχει λόγο να το κάνει.
Με μια υποσημείωση. Το ΠαΣοΚ λέει πως ίσως το κουβέντιαζε μόνο αν η κυβέρνηση δεχόταν να παραχωρήσει το μπόνους εδρών της πρώτης θέσης και σε συνασπισμούς κομμάτων.
Μάλλον ψάχνουν για κορόιδα.
Υπονοούν δηλαδή ότι θα μαζευτούν τρεις, τέσσερις επιτήδειοι να φτιάξουν συνασπισμό. Αν βγουν πρώτοι, θα πάρουν το μπόνους και μετά ο Θεός βοηθός.
Ετσι ο Μητσοτάκης θα έχει διευκολύνει έναν ετερόκλητο ή μη συνασπισμό κομμάτων που ενδεχομένως όλα μαζί να περάσουν τη ΝΔ στις εκλογές για να μοιραστούν μεταξύ τους το μπόνους. Και θα περιμένουμε μετά να φτιάξουν κυβέρνηση.
Δεν ξέρω τι ιδέα έχουν για τον Μητσοτάκη στη Χαριλάου Τρικούπη αλλά μάλλον πρέπει να τον θεωρούν εύκολο θύμα.
Ασε που ούτε η άλλη ιδέα να ανέβει το όριο για την είσοδο ενός κόμματος στη Βουλή μοιάζει ιδιαίτερα φαεινή.
Γιατί ο Μητσοτάκης να βάλει εμπόδια σε μια πλειάδα μικρών κομμάτων που φιλοδοξούν να διεκδικήσουν την τύχη τους ανταγωνιζόμενα μεταξύ τους;
Η ύπαρξή τους δεν τον απειλεί, το αντίθετο. Ο ανταγωνισμός τους δεν τον ενοχλεί, σιγά το πρόβλημα. Γιατί να τους δημιουργήσει λοιπόν κίνητρα συνένωσης ή συνεργασίας;
Τόσο το θέμα των συνασπισμών, όσο και το όριο εισόδου των κομμάτων στη Βουλή, κατατείνουν προφανώς στην αντιμετώπιση της πολυδιάσπασης. Καμία αντίρρηση. Αλλά η πολυδιάσπαση των άλλων είναι βούτυρο στο ψωμί του πρώτου κόμματος. Γιατί να το κάνει ο Μητσοτάκης;
Να επιστρέψουμε στην αρχή. Μπορεί ο Μητσοτάκης να αποδειχτεί ότι άλλα έχει στο μυαλό του αλλά η διαβεβαίωση ότι δεν προτίθεται να αλλάξει το εκλογικό σύστημα ακούγεται εύλογη και πειστική.
Φυσικά, «υπό τις παρούσες συνθήκες».
Διότι στην πολιτική όλα ισχύουν «υπό τις παρούσες συνθήκες».
Αν οι συνθήκες αλλάξουν τότε αλλάζουν προφανώς κι οι πιο εδραίες πεποιθήσεις, βεβαιότητες ή υπολογισμοί.
Απλώς πρέπει πρώτα να αλλάξουν οι συνθήκες. Και τώρα που αρχίζει ο νέος χρόνος δεν φαίνεται κάτι τέτοιο στον ορίζοντα.
