Παρά τις αντιρρήσεις Δουδωνή, ο Μητσοτάκης δήλωσε ότι θα διεκδικήσει και τρίτη κυβερνητική τετραετία το 2027 (ANT1, 30/11).
Δεν θα τον έλεγα ατρόμητο, αλλά σίγουρα χρειάζεται μεγάλη δόση πολιτικού θάρρους για να αγνοήσει κάποιος τον Δουδωνή.
Από την άλλη όμως γιατί να μην το κάνει ο Μητσοτάκης;
Σε όλες τις δημοσκοπήσεις προηγείται (μακράν) στην επιλογή πρωθυπουργού και το κόμμα του δύσκολα θα απειληθεί στην πρώτη θέση που βρίσκεται.
Ταυτοχρόνως ο Πρωθυπουργός είπε ότι δεν θα αλλάξει τον εκλογικό νόμο.
Και για ποιον λόγο να τον αλλάξει;
Πρώτον, εκλογικούς νόμους ανάλογα με τα προγνωστικά αλλάζουν οι σαλταδόροι, όχι οι πρωθυπουργοί.
Δεύτερον, οι εκλογικοί νόμοι δεν σώζουν τελικά από τις ήττες. Μάρτυρας και το ΠαΣοΚ (1989) και η ΝΔ (1993) και ο ΣΥΡΙΖΑ (2023).
Τρίτον, και σημαντικότερο, το πλεονέκτημα του Μητσοτάκη δεν είναι ο εκλογικός νόμος. Είναι πως με τις υπάρχουσες συνθήκες δεν μπορεί να συγκροτηθεί κυβερνητική πλειοψηφία απέναντί του και ερήμην του.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως θα είχε τεράστια πλάκα μια κυβέρνηση Βελόπουλου, Κουτσούμπα, Λατινοπούλου και Ζωής, αλλά (μεταξύ μας) δεν τη θεωρώ και πολύ πιθανή.
Αυτά είναι τα δεδομένα. Κι είναι καλοδεχούμενο ότι ο Πρωθυπουργός τα αποσαφηνίζει δυόμισι χρόνια πριν από την επόμενη εκλογική αναμέτρηση ώστε να πάρει κι ο Δουδωνής τα μέτρα του.
Τα είπαμε, τα συμφωνήσαμε, να κλείσουμε λοιπόν το κεφάλαιο.
Διότι τίποτα από όσα κουβεντιάσαμε δεν θα ισχύει αν ο Μητσοτάκης περιμένει απλώς τις επόμενες εκλογές.
Την τρίτη τετραετία (που δεν είναι εύκολη υπόθεση) χρειάζεται να τη διεκδικήσει κάποιος ενεργά, με διαύγεια, ορθοφροσύνη και λύσεις. Και όχι να την αναζητά στις δημοσκοπήσεις ή στις selfies.
Διότι ο Μητσοτάκης έχει σήμερα την τεράστια ευκαιρία να κυβερνά χωρίς αντιπάλους. Κάτι όμως που δεν είναι εύσημο, ούτε πρόνοια. Δεν είναι καν εγγύηση για το μέλλον.
Είναι απλώς μια αντικειμενική κατάσταση, την οποία η κυβέρνηση καλείται να εκμεταλλευτεί. Χωρίς να την πανηγυρίζει.
Ακόμη περισσότερο όταν η κυριαρχία του Μητσοτάκη είναι (μεταξύ άλλων) αποτέλεσμα της βαθιάς πληγής που άφησε η προηγούμενη κατάσταση και της γελοιότητας που παράγουν αφιλοκερδώς οι κληρονόμοι της.
Αλλά οι πληγές κάποτε κλείνουν. Και η γελοιότητα δεν είναι ανεξάντλητη. Χρειάζεται λοιπόν να κουνήσουν κι ο Πρωθυπουργός με την κυβέρνηση το χέρι τους.
Καλώς Ή κακώς, η τρίτη τετραετία δεν εξαρτάται απλώς από επιθυμίες, προθέσεις ή δηλώσεις. Δεν εξαρτάται καν μόνο από υπολογισμούς.
Χρειάζεται και ψήφους. Τις οποίες κάποιος πρέπει να μαζέψει.
