Ο «ανασχηματισμός» που ανακοίνωσε ο επανεκλεγμένος πρόεδρος του ΠαΣοΚ έχει ένα προσόν: υπηρετεί μια λογική.
Σωστή Ή λάθος, θα δείξει το αποτέλεσμα. Αλλά λογική υπάρχει.
Μια λογική «συμπεριληπτική» που προσπαθεί να αξιοποιήσει όλα τα πρόσωπα του ΠαΣοΚ.
Και η οποία μπόρεσε να επικρατήσει αφότου ξεκαθαρίστηκε στις εσωκομματικές κάλπες το μείζον. Οτι δηλαδή το ΠαΣοΚ θα διεκδικήσει το πολιτικό του μέλλον αυτόνομα, αυτοτελώς και χωρίς ύποπτα «κολλητιλίκια».
Ούτε «λαϊκά μέτωπα», ούτε «κεντροαριστερά μαγειρέματα», ούτε «αφύσικες φιλίες».
Ολοι είχαμε καταλάβει ότι αυτό ήταν το βασικό μήνυμα της εκλογής του νέου προέδρου. Και σε σύντομο χρονικό διάστημα ο νέος πρόεδρος το επιβεβαίωσε.
Για να συμβεί κάτι τέτοιο τον διευκόλυναν δυο γεγονότα.
Πρώτα ότι κατέρρευσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι εντυπωσιακό (μου έλεγε γνωστός δημοσκόπος) πως τις τελευταίες εβδομάδες όσο βάθαινε η κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ, τόσο έπεφτε η ψήφος υπέρ του δημάρχου στο ΠαΣοΚ.
Κι ύστερα ότι μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ κατέρρευσαν εκ των πραγμάτων κι όλες οι ανοησίες που κυκλοφορούσαν και στο ΠαΣοΚ περί αφύσικων συμπράξεων, συνεργασιών, νέου κόμματος κ.λπ. Ο καθένας το κόμμα του κι ο διπλανός το δικό του, ιδίως όταν το διπλανό κόμμα έχει γίνει αμέρικαν μπαρ.
Αλλά όλα αυτά δεν είναι φυσικά παρά η αφετηρία. Και καμία κούρσα δεν έχει κριθεί στην αφετηρία της.
Το επόμενο βήμα είναι να μπορέσει το «όλον ΠαΣοΚ» (που θα έλεγε κι ο Βενιζέλος) να διαμορφώσει μια πολιτική φυσιογνωμία κι ένα σχέδιο.
Να παρουσιάσει δηλαδή στον κόσμο το διαχρονικό ζητούμενο από μια πολιτική δύναμη: τι είναι και τι θέλει.
Και τα δυο έλειψαν στην πρώτη θητεία του Ανδρουλάκη. Ενώ δεν είναι καθόλου βέβαιο πως η νέα ηγετική ομάδα έχει μια κοινή αντίληψη περί όλων αυτών, ακόμη κι αν ο εμφανής παραμερισμός των «παπανδρεϊκών» μπορεί να της εξασφαλίσει κάποια ομοιογένεια.
Σε τελευταία ανάλυση όμως όλα θα κριθούν από το αποτέλεσμα. Και το αποτέλεσμα θα διαφανεί όταν περάσει ο μήνας του μέλιτος της νέας ηγεσίας κι όταν κοπάσει η ευρύτερη αναταραχή ώστε να δούμε τι θα μείνει όρθιο στον ΣΥΡΙΖΑ.
Σε αυτή την πορεία, το ΠαΣοΚ έχει ένα πλεονέκτημα. Το θέμα της ηγεσίας του έκλεισε τουλάχιστον έως τις επόμενες εκλογές κι οι επόμενες εκλογές είναι περίπου σε τρία χρόνια.
Από την άλλη πλευρά, το «όλα τα μωρά στην πίστα» είναι πάντα μια ωραία ιδέα. Απλώς δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι όλα τα μωρά ξέρουν και να χορεύουν.
