Τώρα που κουβεντιάζουμε τα πολιτικά, τα κομματικά και τα ιδεολογικά θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στη ΜΚΟ «Ανοησίες Χωρίς Σύνορα» (ΑΧΣ) που τροφοδοτεί παραγωγικά τους προβληματισμούς μας.
Τελευταία συνεισφορά της αποτελεί η ουρανομήκης παπάτζα πως «προοδευτικό είναι ό,τι μειώνει τις ανισότητες».
Το διάβασα από ένα στέλεχος του ΠΑΣΟΚ («ΤΑ ΝΕΑ», 17/9). Αλλά ακούγεται ωραία και μάλιστα έμαθα στη συνέχεια πως αποτελεί περίπου ιδεολογική πλατφόρμα ενός εκ των υποψηφίων προέδρων του ΠΑΣΟΚ.
Γενικώς το παπαγαλίζουν διάφοροι και κυρίως όσοι δεν καταλαβαίνουν τι λένε.
Διότι αν ίσχυε η ανωτέρω παπάτζα, τότε ο πιο προοδευτικός άνθρωπος του πλανήτη θα ήταν ο Πολ Ποτ στην Καμπότζη.
Ο καλός αυτός άνθρωπος πολέμησε όσο κανένας άλλος τις ανισότητες. Για να το επιτύχει μάλιστα απαγόρευσε το γέλιο και κατήργησε τις πόλεις, τη βιομηχανία, το χρήμα (αυτό κι αν μοιράζεται άνισα!) και τους γονείς.
Ομολογώ ότι την απαγόρευση του γέλιου και την κατάργηση των γονιών δεν την πολυκατάλαβα. Ακόμη κι αν δεχτώ ότι αυτά τα «γονέας 1», «γονέας 2» ή «γονέας Κανένας» είναι ελαφρώς φαιδρά, πώς θα αντιδράσουμε αν δεν μπορούμε να βάλουμε τα γέλια;
Ευτυχώς όμως ο Πολ Ποτ ήταν τόσο προοδευτικός άνθρωπος που δεν μείωσε απλώς τις ανισότητες. Τις εξαφάνισε κιόλας.
Βεβαίως μαζί τους εξαφάνισε και 1,7 εκατομμύρια Καμποτζιανούς, το 23% του πληθυσμού της χώρας, που διαπίστωσε ότι ήταν πιο άνισοι από τους άλλους.
Αλλά τι τα θέλετε; Ετσι είναι οι πραγματικά «προοδευτικοί άνθρωποι». Πολεμούν αποφασιστικά την ανισότητα μέχρι την τελευταία ρανίδα του αίματος των άλλων.
Παρ’ όλα αυτά τίποτα δεν εμποδίζει την ανοησία να πηγαίνει σύννεφο και στα δυο στρατόπεδα.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου που είναι προοδευτική ανακοίνωσε από το βήμα της Βουλής πως «δεν μπορεί ο Μητσοτάκης να συναντιέται με τον Νετανιάχου» (25/9).
Ενώ ο αρχηγός της Νίκης Δ. Νατσιός, που είναι λιγότερο προοδευτικός, από την Κωνσταντοπούλου κατηγόρησε τον Μητσοτάκη που συνάντησε τον Ερντογάν πως «χαμογελούσε με ανόητο ύφος και έκανε αστεϊσμούς με τις γραβάτες» (25/9).
Συνεπώς (εικάζω εγώ) ένας προοδευτικός δεν θέλει πολλά πολλά με εκείνους που δεν είναι. Ενώ ένας λιγότερο προοδευτικός δεν έχει αντίρρηση να συναντιόμαστε αλλά χωρίς χαμόγελα και αστεϊσμούς.
Ούτως Ή άλλως, τώρα με τις εκλογές στο ΠΑΣΟΚ, στον ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ. θα συνεχίσουμε να αναρωτιόμαστε τι είναι προοδευτικό.
Διότι εγώ δέχομαι οι «προοδευτικοί» να μην ανέχονται τις ανισότητες ή το χρήμα ή τους γονείς ή τον Νετανιάχου.
Αλλά το γέλιο και οι αστεϊσμοί τι τους πείραξαν;
