Η προσπάθεια κάποιων συριζαίων να αποκλείσουν μια νέα υποψηφιότητα Κασσελάκη με διάφορα προσχήματα που έως τώρα δεν υπήρχαν, δεν είναι μόνο βαθιά αντιδημοκρατική.
Είναι και γελοία.
Δεν υπάρχει παγκόσμιο προηγούμενο δημοκρατικού κόμματος να απαγορεύει με διάφορες μεθοδεύσεις τη συμμετοχή του προηγούμενου προέδρου του στις εσωκομματικές εκλογές επειδή κάποιοι φοβούνται ότι μπορεί να κερδίσει ξανά.
Μπορεί να κερδίσει. Μπορεί και να χάσει. Και λοιπόν; Τι έγινε;
Η βαθιά αντιδημοκρατική νοοτροπία αποτυπώνεται στην απόπειρα επιβολής ενός εκλογικού αποτελέσματος μέσω αποκλεισμού των υποψηφίων.
Η γελοιότητα βρίσκεται στην ουσία. Κάτι τέτοιο μπορούσε να κάνει ο Στάλιν στην κατακτημένη Πολωνία και το έκανε. Αλλά θέλω να πιστεύω πως τέτοια πράγματα δεν μπορεί να συμβαίνουν στην Ελλάδα του 2024.
Οχι επειδή έχω κάποια ιδιαίτερη άποψη για τον Κασσελάκη. Αλλά επειδή διατηρώ μια ιδιαίτερα καλή άποψη για τη δημοκρατία. Και δεν μου αρέσουν όσοι την τσαλακώνουν. Είτε στην Πολωνία, είτε στην Μπουργκίνα Φάσο, είτε στην Κουμουνδούρου.
Φυσικά δεν είμαι αφελής. Η γελοιότητα δεν υπόκειται σε κανόνες ή σε περιορισμούς. Κυκλοφορεί αφειδώς.
Πληροφορηθήκαμε ότι ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αρβανίτης διαφωνεί με την ανάθεση του χαρτοφυλακίου των Μεταφορών στον επίτροπο Τζιτζικώστα.
Μάλλον ο Αρβανίτης περίμενε να ερωτηθεί προηγουμένως από την πρόεδρο της Κομισιόν πώς να μοιράσει τα χαρτοφυλάκια και τώρα απειλεί ότι θα αντιδράσει.
Ούτε ψύλλος στον κόρφο της Ούρσουλα. Υποθέτω ότι ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ θα της κάνει μούτρα ή θα κρατήσει αποφασιστικά την αναπνοή του στο προαύλιο του Ευρωκοινοβουλίου.
Επειδή λοιπόν δεν μπορούμε να περιορίσουμε τη γελοιότητα είναι κρίσιμο να ελέγχουμε με συνέπεια τη δημοκρατικότητα.
Και η δημοκρατία δεν τεμαχίζεται. Δεν είναι δηλαδή κάποιος γενικά δημοκράτης αλλά στο κόμμα του κάνει ό,τι γουστάρει. Κάτι που θα έπρεπε να συνειδητοποιήσουν όλοι με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ που είναι κι ο άμεσα ενδιαφερόμενος.
Αν λοιπόν η Γεροβασίλη ή η Νοτοπούλου ή ο Σπίρτζης δεν γουστάρουν τον Κασσελάκη, κανένα πρόβλημα. Να μην τον ψηφίσουν.
Την ίδια στιγμή όμως οφείλουν να προστατεύσουν το δικαίωμα όσων θέλουν να ψηφίσουν ανεμπόδιστα τον Κασσελάκη. Διότι αυτό επιβάλλει η στοιχειώδης δημοκρατική ευαισθησία κι ο προφανής πολιτικός πολιτισμός.
Αλλωστε η δημοκρατικότητα του καθενός κρίνεται από την προστασία ενός υποψηφίου ή ενός αποτελέσματος που δεν του αρέσει ή που δεν συμφωνεί μαζί του.
Διαφορετικά δεν χρειάζεται να ψηφίζουμε.
Θα ρωτάμε την Πολιτική Γραμματεία ή την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ τι τους αρέσει.
Και μετά θα εξοντώνουμε τους αντίθετους.
