Ο Σημίτης για άλλη μια φορά είπε την ουσία με λίγα λόγια και φόρα παρτίδα. «Είναι μια ευκαιρία και οι ευκαιρίες δεν είναι άπειρες» (Ζάππειο, 3/9).
Μετάφραση. Τώρα που η κυβέρνηση φθείρεται από τη χρόνια κυριαρχία της και ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύεται από τη χρόνια ασχετοσύνη του, το ΠαΣοΚ έχει την ευκαιρία να ξανακουστεί.
Αλλά αν τη χάσει, χάθηκε. Δεν είναι σίγουρο ότι θα ξαναβρεί άλλη.
Βεβαίως η ευκαιρία στην πολιτική είναι κάτι σχετικό.
Το 2009 ο ΓΑΠ νόμισε ότι βρήκε την ευκαιρία να ρίξει τον Καραμανλή. Την άρπαξε. Τον έριξε. Και του έσκασε η χώρα στα χέρια.
Χρησιμοποίησε δηλαδή την ευκαιρία για να βάλει το ΠαΣοΚ σε ένα λούκι που δεν είχε κανένα λόγο να μπει. Από τότε πληρώνουν και το ΠαΣοΚ και ο ΓΑΠ την ευκαιρία τους. Δεν το λες και εξυπνάδα.
Συνεπώς οι ευκαιρίες δεν αρκούν, ακόμη κι όταν δεν είναι άπειρες. Χρειάζεται και λίγο μυαλό.
Τώρα προφανώς υπάρχει μια ευκαιρία. Οι Συριζόπουλοι είναι στο κουκουρούκου. Οι Μητσοτακαίοι δεν ξέρουν με ποιον να τα βάλουν. Και οι υπόλοιποι είναι χασογκόληδες από τα αποδυτήρια.
Το ΠαΣοΚ έχει χώρο, μπορεί να αποκτήσει και μεγαλύτερο.
Αλλά… Πρέπει να βρει κάτι να πει και κάτι να δείξει.
Προς το παρόν παρακολουθούμε συγκινητικές τελετές μνήμης και έναν διαγωνισμό υποψηφίων αρχηγών που δεν φαίνεται να ενθουσιάζει τα πλήθη.
Οι υποψήφιοι(-ες) είναι άνθρωποι αξιοπρεπείς, μετρημένοι, προσπαθούν χωρίς ακρότητες αλλά δεν έχω συναντήσει κανέναν έλληνα πολίτη να αγωνιά αν θα βγει ο Δούκας ή ο Κατρίνης.
Για έναν απλό λόγο. Διότι όλοι διαισθάνονται πως το πρόβλημα του ΠαΣοΚ σήμερα δεν είναι ο αρχηγός αλλά το ΠαΣοΚ.
Και το ΠαΣοΚ αφορά η ευκαιρία που έλεγε ο Σημίτης. Να μπορέσει δηλαδή να ξαναγίνει ένας «κεντρώος χώρος» της πολιτικής κι ένα «φυσικό κόμμα» της διακυβέρνησης.
Τα υπόλοιπα είναι φαιδρότητες άνευ σημασίας.
Ακούω ότι ο θίασος είναι λίγο ασθενής. Και λοιπόν; Στο θέατρο λένε πως όταν δεν πουλάει ο θίασος πρέπει να πουλάει το έργο.
Κι αυτό το έργο χρειάζεται να γράψει το σημερινό ΠαΣοΚ.
Η συγκυρία του επιτρέπει να το κάνει σε σχετικά ευνοϊκές συνθήκες. Και χωρίς παροξυσμούς. Εχουν δει άλλωστε τι έπαθε ο ΣΥΡΙΖΑ με τους Κασσελάκηδες κι ελπίζω να πήραν το μάθημα.
Θα περιμένω λοιπόν το έργο, έχουμε ακόμη τέσσερις εβδομάδες έως τις 6 Οκτωβρίου.
Και τότε θα δούμε αν κατάλαβαν τι τους είπε ο Σημίτης.
