Δεν αμφισβητώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κουβαλάει πολλές αμαρτίες. Απλώς αρχίζω να αναρωτιέμαι μήπως η τιμωρία του είναι λίγο βαριά.
Σε τελευταία ανάλυση έχουμε δει πολλά κόμματα να μεγαλώνουν ή να μικραίνουν. Να κερδίζουν ή να χάνουν. Να αλλάζουν ή να μένουν ίδια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως είναι το πρώτο κόμμα που διαλύεται μέσα σε χαχανητά και χασμουρητά.
Και δεν εννοώ τις αλλαγές που ευαγγελίζεται ο Κασσελάκης, ούτε τα πηγαινέλα των φίλων ή των αντιπάλων του, ούτε τη μετατροπή ενός κόμματος σε πρωινάδικο.
Εννοώ την παντελή έλλειψη πολιτικής συναίσθησης, αν δεχτούμε ότι η πολιτική συναίσθηση είναι εκείνη που διακρίνει ένα κόμμα από ένα πρωινάδικο.
Είναι αλήθεια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρξε ποτέ σοβαρό κόμμα με σοβαρούς ανθρώπους ή σοβαρές επεξεργασίες. Το μπαλαμούτι και το σορολόπ το είχε μέσα του.
Σε τελευταία ανάλυση πόσο σοβαρό μπορεί να είναι κάποιο κόμμα που έχει βουλευτή κάποιον σαν τον Πολάκη και μάλιστα φοβάται μην τον χάσει;
Απλώς δεν νομίζω ότι χρειάζεται κάτι περισσότερο από στοιχειώδη πολιτική συναίσθηση για να καταλάβει ο οιοσδήποτε πως χαϊδεύοντας τον Πολάκη σκάβει τον τάφο του.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ όμως προτίμησε να ξεφτιλιστεί ο ίδιος μήπως εξευμενίσει τον Πολάκη που το έπαιζε μάγκας. Και τι κέρδισε; Και ξεφτιλίστηκε ο ίδιος και ο Πολάκης το παίζει μάγκας.
Τώρα ο Κασσελάκης θα πληρώσει στο ακέραιο τον λογαριασμό, ας πρόσεχε.
Αναρωτιούνται ενδεχομένως κάποιοι τι θα μείνει τελικά από αυτό το κακόγουστο τουρλουμπούκι.
Ε λοιπόν δεν θα μείνει τίποτα!
Για τον απλούστατο λόγο ότι τίποτα από όσα συμβαίνουν σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει σχέση με την πολιτική. Είναι ένα ατελείωτο ξεκατίνιασμα σε προσωπικό επίπεδο μεταξύ ασήμαντων προσώπων.
Σιγά τώρα που το θέμα τους ήταν αν θα λέγονται ΣΥΡΙΖΑ ή ΣΥΣΥΑΡ κι αν θα έχουν μια ή δυο Επιτροπές Δεοντολογίας.
Η ουσία είναι πως ένα ανεκδιήγητο πολιτικό προσωπικό ήλθε στην επιφάνεια μέσα στην ανακατωσούρα της κρίσης την περασμένη δεκαετία. Ούτε η μάνα τους δεν τους ήξερε.
Και τώρα που πέρασε η κρίση αποσύρονται από το προσκήνιο. Αλλοι με χαχανητά και άλλοι με χασμουρητά.
Δεν θα λείψουν.
Κι όχι μόνο δεν θα λείψουν αλλά η απόσυρσή τους ή η χρεοκοπία τους αποτελεί μια τεράστια ευκαιρία ανασυγκρότησης του πολιτικού μας συστήματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ούτως ή άλλως αποτελεί παρελθόν, όπως οι ΑΝΕΛ, το Ποτάμι, η ΛΑΕ ή η Ενωση Κεντρώων.
Απλώς χρειάζεται να βάλουμε κάτι καλύτερο στη θέση τους.
