Καλοτάξιδο το Iδρυμα Τσίπρα. Καλοδεχούμενες κι οι ευγενικές επιδιώξεις του.
Βέβαια στη δικαιοσύνη, τη βιώσιμη ανάπτυξη, την ισότητα λαών και ανθρώπων, την ειρήνη που πρεσβεύει το Iδρυμα, θα μπορούσα να προσθέσω τον έρωτα, την υγεία, το ηλιοβασίλεμα στην Καλντέρα και τις «καλοκαιρινές διακοπές για πάντα».
Ούτως Ή άλλως, όλοι συμφωνούμε με όλα αυτά, έστω κι αν τίποτα από αυτά δεν είναι στο χέρι του Ιδρύματος.
Υποθέτω όμως πως θα προσπαθήσει, κι αυτό είναι αξιέπαινο. Μαζί του, λοιπόν.
Με μερικές προκαταρκτικές διευκρινίσεις. Καταρχήν, ειρήνη στην εποχή μας σημαίνει «Ουκρανία». Ειρήνη χωρίς Ουκρανία δεν υπάρχει.
Ελπίζω λοιπόν ο πρώην πρωθυπουργός να συντάσσεται με τον διάδοχό του που δηλώνει ότι «θα συνεχίσει να υποστηρίζει την Ουκρανία για να υπερασπιστεί τον εαυτό της» διότι «η ειρήνη δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα συνθηκολόγησης της Ουκρανίας» (Κυρ. Μητσοτάκης, 16/6).
Και όχι με τη χειρότερη Ακροδεξιά, η οποία υποκριτικά αναρωτιέται «έως πότε θα πληρώνει ο έλλην φορολογούμενος τον αδιέξοδο πόλεμο της Συμμαχίας;» («Εστία», 13/6).
Διότι οι μεγάλες επιδιώξεις έχουν μια απαραίτητη προϋπόθεση: τη σαφήνεια. Να ξέρεις τι προσπαθείς, τι υπερασπίζεσαι και με ποιους είσαι.
Πολιτική με μισοριξιές δεν γίνεται.
Αλλωστε ούτε ειρήνη ούτε ισότητα των λαών και των ανθρώπων μπορεί να υπάρξει χωρίς ασφάλεια των λαών και των ανθρώπων.
Δεν γίνεται δηλαδή να μπουκάρει σπίτι σου η Χαμάς όποτε γουστάρει για να σκοτώσει τη μάνα σου, να βιάσει τη γυναίκα σου και να πάρει ομήρους τα παιδιά σου.
Κι ούτε φυσικά μπορεί να υπάρξει δικαιοσύνη αν οι δολοφόνοι αυτοί δεν πληρώσουν για τα εγκλήματά τους, όσο ακριβά κι αν τα πληρώσουν.
Το σημειώνω διότι δεν είδα την ασφάλεια ανάμεσα στις επιδιώξεις του Ιδρύματος – θέλω να ελπίζω απλώς ότι παραλείφθηκε ως αυτονόητη…
Είμαι βέβαιος άλλωστε πως με τη σοφία των χρόνων το Ιδρυμα δεν συμμερίζεται την παλαιά άποψη του ιδρυτή του για τις μολότοφ, πως «εξαρτάται αν είσαι από εκείνους που τις ρίχνουν ή από εκείνους που τις τρώνε».
Καλώς Ή κακώς, δεν εξαρτάται.
Οσο για τις Πρέσπες, κανένα πρόβλημα. Ουδείς μπορεί να εμποδίσει έναν πρώην πρωθυπουργό να υπεραμύνεται του έργου του, όπως κι αν το αξιολογεί.
Οι υπόλοιποι το αξιολογήσαμε το 2019 και δεν έχουμε κάτι να προσθέσουμε. Ούτως ή άλλως, η ιστορική δικαιοσύνη δεν αποδίδεται με χειροκροτήματα σε πολιτικές συνάξεις.
Για το Ιδρυμα Κασσελάκη δεν έχω νεότερα.
Ενδεχομένως ψάχνουν ακόμη για γραφεία στο Μανχάταν. Με τους «Στεφανουά» άλλωστε ποτέ δεν ξέρεις πού είναι η αλήθεια και πού η φιγούρα.
