Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους και (κυρίως) με τους αριθμούς.
Στις ευρωεκλογές όλη η Ευρωπαϊκή Ενωση έστριψε δεξιά. Αλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο.
Το παραδοσιακό κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα ή κάποια άλλη εκδοχή της Δεξιάς νίκησε σε όλες τις μεγάλες χώρες. Και στη Γερμανία και στη Γαλλία και στην Ιταλία και στην Ισπανία και στην Πολωνία.
Αν αθροιστούν μάλιστα τα διάφορα είδη «Δεξιάς» αποτελούν συνολικά και μακράν την κυρίαρχη δύναμη στο νέο Ευρωκοινοβούλιο. Αλλά δεν αθροίζονται. Οι διαφορές μεταξύ τους δεν είναι μικρές, ούτε αμελητέες.
Πάνω – κάτω, το ίδιο ισχύει και στην Ελλάδα. Το άθροισμα φτάνει στο εντυπωσιακό 50% αλλά φυσικά κανείς δεν μπορεί να αθροίσει τη ΝΔ με τη Νίκη ή τη Λύση.
Πάμε παρακάτω. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πέρασαν μόλις 48 ώρες από τις εκλογές και καθένας μπορεί να λέει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι.
Αλλος προτάσσει την αποχή, άλλος τον Κασσελάκη κι άλλος τη Λατινοπούλου.
Αλλά ένα πράγμα είναι βέβαιο: το εκλογικό σώμα κινείται συντηρητικότερα από την προηγούμενη πενταετία. Και γι’ αυτό οι φλύαρες «κεντροαριστερές» αναζητήσεις είναι άνευ σημασίας.
Πιο συντηρητικά λοιπόν αλλά και πιο κατακερματισμένα.
Στις βουλευτικές εκλογές του 2019 το πρώτο και το δεύτερο κόμμα πήραν πάνω από 70%. Λίγο νωρίτερα στις ευρωεκλογές της ίδιας χρονιάς είχαν συγκεντρώσει 57%.
Τώρα πήραν μόνο 43%. Κάτι αντίστοιχο είχε να συμβεί από το 2012!
Και φυσικά χωρίς να πάρω υπόψη την αποχή, η οποία είναι πάντα δύσκολο να ερμηνευτεί.
Ποιος είναι λοιπόν ο κοινός παρονομαστής όλων των παραπάνω; Οτι το εκλογικό σώμα είτε έστριψε δεξιά, είτε αδιαφόρησε. Κι αυτό είναι το πραγματικό γεγονός που χρειάζεται ερμηνεία.
Στην Ελλάδα βεβαίως γλιτώσαμε πολιτικές αναταράξεις τύπου Γαλλίας ή Βελγίου όπου έπεσε η κυβέρνηση ή Γερμανίας όπου η κυβέρνηση αποδοκιμάστηκε ή Ισπανίας όπου την προσπέρασε η αντιπολίτευση.
Από την άλλη πλευρά μπορεί να μην τέθηκε σε δοκιμασία η πολιτική σταθερότητα, ούτε η κυβερνητική λειτουργία, αλλά η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει μια δοκιμασία.
Το «σημειωτόν» τελείωσε και η πραγματικότητα διατυπώνει απαιτήσεις διαχείρισης.
Θα δούμε τι θα κάνει ο Πρωθυπουργός αλλά αποκλείεται να συνεχίσει σαν να μη συνέβη τίποτα σε μια «γαλάζια» (ακόμη) Ελλάδα.
Κυρίως όμως αποκλείεται να παίζουν τους ανήξερους οι αρχηγοί των σχετικά μεγαλύτερων κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Αν δεν το κατάλαβαν, να τους θυμίσω ότι αστόχησαν μάλλον πιο πολύ από την κυβέρνηση. Κι ότι δεν έχουν τα δικά της πολιτικά αποθέματα, ούτε τις αντοχές που προσφέρει η εξουσία.
